Για μια φορά στη ζωή μας ας ψηφίσουμε για τα παιδιά μας!

Σήμερα πάλι, όπως πολλές Παρασκευές (#fridayforfuture #climatestrike), τα παιδιά μας απεργούν από τα σχολεία τους και διαδηλώνουν, ζητώντας από τους ενήλικες (εμάς δηλαδή) την λήψη μέτρων για να προστατευτούν από την κλιματική κρίση, η οποία είναι εδώ και γιγαντώνεται, αδιαφορώντας για τους κάθε είδους αρνητές της.

Τα παιδιά διαδηλώνουν για να έχουν ένα βιώσιμο μέλλον σε ένα βιώσιμο πλανήτη. Γιατί τα παιδιά μας πλέον γνωρίζουν τι τους περιμένει.

Και δεν έχουν την πολυτέλεια να αδιαφορούν. Είναι το δικό τους μέλλον που κινδυνεύει.

Πώς να αδιαφορήσουν;

Από την άλλη, εμείς, οι ενήλικες (τρομάρα μας) μπορούμε μια χαρά να αδιαφορήσουμε. Και το κάνουμε.

Το δικό μας μέλλον δεν κινδυνεύει, άλλωστε. Δεν θα υπάρχουμε στην κορύφωση της κλιματικής κρίσης, οπότε μπορούμε ανέξοδα να αδιαφορούμε.

Εξαντλούμε, όμως, το ενδιαφέρον για το μέλλον των παιδιών μας σε ένα (συχνά ασυνάρτητο) συναισθηματικό χείμαρρο παχυλών λόγων και υποσχέσεων που καταλήγει με παροχές τύπου γαλλικών και πιάνου. Και μετά συνεχίζουμε ατάραχοι να υποσκάπτουμε το μέλλον τους με τα έργα μας που ενισχύουν την κλιματική κρίση.

Γιατί απλά «ξέρουμε καλύτερα».

Ένα πράγμα όπως οι πολιτικοί δηλαδή, που σήμερα, τελευταία μέρα του προεκλογικού αγώνα,  αναμένεται να το τερματίσουν.

Όμως εμείς οι ενήλικες κάνουμε και κάτι άλλο. Ψηφίζουμε.

Τι ψηφίζουμε;

Πάντως όχι μέτρα για να προστατέψουμε τα παιδιά μας. Η τουλάχιστον, σίγουρα πολύ μακριά από όσα μέτρα χρειάζονται για να έχουν τα παιδιά μας μια σοβαρή ελπίδα να αποφύγουν τα χειρότερα.

Με ποια κριτήρια θα ψηφίσουμε;

Με κριτήριο την κλιματική κρίση;

Το άλλο με τον Τοτό το ακούσατε;

Το διακύβευμα στις εκλογές των ενηλίκων είναι – πέρα από την καρέκλα – τα πάντα εκτός από την κλιματική κρίση. Τα παιδιά μας δεν ψηφίζουν. Και για αυτό απλά διαδηλώνουν και με πανέξυπνα και χαριτωμένα συνθήματα προσπαθούν να μας αφυπνίσουν. Αν μπορούσαν να ψηφίσουν τα παιδιά μας, θα ψήφιζαν και θα άλλαζαν και το διακύβευμα των εκλογών από αυτό που είναι τώρα σε αυτό που έπρεπε να ήταν: στην κλιματική κρίση.

Δεν μπορούν όμως.

Μήπως ήρθε η ώρα, έστω για μια φορά, να ψηφίσουμε εμείς για λογαριασμό τους;

Μήπως;

Γιάννης Τσιπουρίδης

24 Μαΐου 2019