Ανταπόκριση του Γ. Τσιπουρίδη: Ανεμο...λόγια από τη Βόννη. Κουβέντες και εικόνες του COP23
«Η Προεδρία Φίτζι και ο διάλογος Talanoa»
Η Προεδρία των νησιών Φίτζι, μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε. Ήταν στην κυριολεξία η ψυχή της Διάσκεψης, από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα. Η αμεσότητα και ζωντάνια του λόγου τους, αλλά και της παρουσίας τους, ξεχώριζε πολύ από τον γνωστό ξύλινο λόγο.
Φυσικά αυτό επεκτάθηκε και στην παρουσία τους στο χώρο με μουσική, χορό και τραγούδια.
Τα Φίτζι πρόσφεραν στην παγκόσμια κοινότητα και το πνεύμα του διαλόγου Talanoa. Και ήταν εντυπωσιακή η αποδοχή από όλους του όρου και της έννοιας του.
Το Talanoa δεν επιδέχεται αγγλικής μετάφρασης με μια λέξη…. είναι κάτι σαν το φιλότιμο που καμαρώνουμε ότι δεν υπάρχει στα αγγλικά.
Talanoa είναι μια παραδοσιακή λέξη που χρησιμοποιείται στα Φίτζι και τον Ειρηνικό και εκφράζει μια διαδικασία περιεκτικού, συμμετοχικού και διαφανούς διαλόγου που περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους, με σκοπό να μοιραστούν ιστορίες, να χτίσουν ενσυναίσθηση και να πάρουν σοφές αποφάσεις που είναι για το συλλογικό καλό.
Ο διάλογος Talanoa περιλαμβάνει την ανταλλαγή ιδεών, δεξιοτήτων και εμπειρίας μέσω της αφήγησης ιστοριών.
Κατά τη διαδικασία, τα μέρη οικοδομούν την εμπιστοσύνη και την προώθηση της γνώσης μέσω της ενσυναίσθησης και της κατανόησης.
Η καταγγελίες και η διατύπωση κριτικών παρατηρήσεων είναι ασυμβίβαστες με την οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού και επομένως ασυμβίβαστες με την ιδέα του Talanoa.
Έτσι ο διάλογος Talanoa, ενισχύει τη σταθερότητα και την ολιστική συμμετοχή στο διάλογο, δημιουργώντας ένα ασφαλές χώρο ο οποίος περιβάλει τον αμοιβαίο σεβασμό για μια πλατφόρμα λήψης αποφάσεων για το καλό όλων».
Facilitative Dialogue
Ο διάλογος Talanoa αποδείχτηκε το καλύτερο εργαλείο για την προώθηση του διευκολυντικού(facilitative) διαλόγου μεταξύ των μερών, τον οποίο είχαν αναλάβει να προωθήσουν από το Μαρακές και COP22, από κοινού η προεδρία του Μαρόκο και αυτή των Φίτζι.
Κι έτσι ο 2018 θα είναι η χρονιά του διαλόγου Talanoa για να ολοκληρωθεί στο Κατοβίτσε τον Δεκέμβρη του 2018 το πακέτο της Συμφωνίας του Παρισιού.
Ανεμο ….λόγια πού άκουσα σε συνεδρίες και βρήκα ενδιαφέροντα:
« βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει σεβασμό στον πλανήτη και τον άνθρωπο.»
«…. Μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση δεν σημαίνει ότι πρέπει να κυκλοφορήσει ηλεκτρικό Cayene Porsche και Hammer….αυτό δεν είναι βιώσιμη ανάπτυξη…..»
“…δεν φταίμε όλοι το ίδιο…»
«…το 70% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα προκαλείται από το 10% του πληθυσμού…»
«…το 50% των εκπομπών διοξειδίου τα άνθρακα προκαλείται από το 1% του πληθυσμού…»
“…αυτοί που την βιώνουν χωρίς να την γνωρίζουν …»
«…υπάρχουν αυτοί που νιώθουν στο πετσί τους τα δεινά της κλιματικής αλλαγής, χωρίς καν να γνωρίζουν πως λέγεται η αιτία της δυστυχίας τους….»
«100% Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας»
Ο τίτλος που χρησιμοποιήθηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο σε τίτλους συνεδριών, σε τίτλους παρουσιάσεων, σε περίπτερα οργανώσεων και κρατών, σε λόγους συνέδρων όλων των επιπέδων.
Και με πολύ έμφαση στο περίπτερο των πολιτών των ΗΠΑ.
Η Βόννη
Η Βόννη απεδείχθη άψογη οικοδέσποινα αναφορικά με τη λειτουργικότητα και οργάνωση της Διάσκεψης.
Μοναδική κριτική για τη μεγάλη απόσταση μεταξύ του χώρου των επίσημων συναντήσεων(Bulla) και του χώρου που χτυπούσε ο παλμός της Διάσκεψης Bonn), σε αντίθεση με το Μαρακές και το Παρίσι όπου ήταν μαζί.
Ίσως αυτός ο διαχωρισμός να ήταν και σωστός σημειολογικά μια και οι εκπρόσωποι των οργανώσεων, φορέων, εταιρειών και της κοινωνίας των πολιτών που συμμετέχουν ως παρατηρητές ήταν πολύ ξεκάθαρα μερικά … χρόνια μπροστά από τους εκπροσώπου των κρατών. Ήταν η διαφορά που υπήρχε μεταξύ των εκπροσώπων κάθε πτυχής του ενεργειακού τομέα στο χώρο «Bonn» της διάσκεψης, που είχαν αγκαλιάσει την ενεργειακή μετάβαση και έτρεχαν με ταχύτητα και ενθουσιασμό μπροστά και των πολιτικών εκπροσώπων στο χώρο «Bulla» της διάσκεψης, που έσερναν τα βαριά από τις αλυσίδες των διαδικασιών πόδια τους.
Αλλά πλην αυτού η Βόννη ήταν άψογη και πολύ καλύτερα οργανωμένη, όπως έγραψα ήδη.
Οι σύνεδροι είχαν δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα ΜΜΜ της πόλης που φυσικά ήταν πολλά και με συχνά δρομολόγια.
Η ίδια η Διάσκεψη είχε για εσωτερική μετακίνηση μεταξύ των δυο χώρων, δωρεάν ποδήλατα και πουλμανάκια ηλεκτροκίνητα, για τεμπέληδες σαν και μένα.
Αλλά πως μπορείς να περιμένεις κάτι λιγότερο από μια χώρα που τα βανάκια του ταχυδρομείου περνάνε αυτό το μήνυμα.
Ή η απλότητα στη ανακύκλωση με τους καλαίσθητους αυτούς κάδους που υπήρχαν παντού.
Δεν ήταν όμως μόνο η διοργάνωση. Ο χώρος ήταν ένα ειδυλλιακό πάρκο σαν κι αυτά που περισσεύουν στη Βόρεια Ευρώπη και δεν καταφέρνουμε να κάνουμε εμείς ποτέ.
Μόνο ο Νιλς Χόλγκερσον απουσίαζε (οι γονείς που μεγάλωσαν παιδιά τη δεκαετία του ‘80 θα με καταλάβουν).
Ξεχώρισαν όπως πάντα οι δράσεις των ακτιβιστών που είχαν σαν στόχο, στην πλειοψηφία τους, τα ορυκτά καύσιμα.
Ξεχώρισε, επίσης όπως πάντα, ο πρώην Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, ο οποίος εμφανίστηκε μια ημέρα και έδωσε τρεις ομιλίες/συνεντεύξεις και δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο και στις τρεις.
Δυναμική η παρουσία της Κίνας που θα ήθελε να καλύψει το κενό που δημιούργησε η δήλωση αποχώρησης των ΗΠΑ και αναβαθμισμένη της Ρωσίας.
Για μένα όμως το σημαντικό ήταν η «επανάσταση» στις ΗΠΑ.
Μακάρι όλοι να παραμείνουν πιστοί στη Συμφωνία του Παρισιού, να την θέσουν σε λειτουργία του χρόνου και κυρίως να την ενδυναμώσουν και να την επεκτείνουν γιατί το μόνο που δεν έχουμε είναι η πολυτέλεια του χρόνου.
Πρέπει να καλυφθεί το κενό στη χρηματοδότηση, για να καλυφθεί το κενό στις εκπομπές, για να διατηρηθεί η άνοδος της θερμοκρασίας κάτω από 1,5ο Κελσίου.
Δύσκολο αλλά εφικτό.
Πρέπει να ισχύσει το
We are still in
για όλους, για να μπορέσουμε να πάμε
Further Faster Together
20 Νοεμβρίου 2017
Γιάννης Τσιπουρίδης
