Από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στην Μομπάσα της Αφρικής (ΦΩΤΟ)

Του Σεβ. Μητροπολίτη Ναϊρόμπι κ. Μακαρίου στην Romfea.gr

Ακόμα μία ιεραποστολική εμπειρία. Πρόνοια του Θεού και επέμβαση του Ιδίου για εκπλήρωση του Θείου θελήματος Του.

Σήμερα και συγκεκριμένα αυτή την ώρα που χαράσσω τις σκέψεις μου βρίσκομαι ήδη στο μέσον της απόστασης από την παραλιακή πόλη της Μομπάσα που το λιμάνι της αποτελεί σημείο αναφοράς στα δρώμενα που σχετίζονται με τον Ινδικό Ωκεανό.

Λοιπόν, για πολλές δεκαετίες τώρα περνούσα από την περίφημη αυτή πόλη αφού αποτελούσε πάντα σταθμό όταν ήθελα να φτάσω στο τέρμα το Ινδικού Ωκεανού ακριβώς στα σύνορα της Σομαλίας για επιτέλεση των ποιμαντικών μου ευθυνών αφού έχουμε πιστούς και ενορίες σε αυτό το απομακρυσμένο μέρος της υφηλίου. Και φυσικά εδώ σ’ αυτή την πόλη και στα γύρω νησιά ήλθα για να τελέσω γάμους, κηδείες, αγιασμούς, βαπτίσεις όχι μόνο για του Έλληνες αλλά και για Ρώσους, Σέρβους, Βούλγαρους κ.τ.λ. και φυσικά Αφρικανούς.

Να, όμως που έλειπε κάτι: η τέλεση της Θείας λειτουργίας σε μία ενορία που έπρεπε να ιδρύσουμε για όλους τους Ορθόδοξους που κατοικούν εδώ, εργαζόμενους, φοιτητές, περαστικούς και μόνιμους κατοίκους.

Όπως όμως πιστεύουμε, όλα τα κανονίζει και φροντίζει ο ίδιος ο Θεός κι εμείς απλά είμαστε διάκονοι και εδώ ενδολοδόχοι του Αγίου Του θελήματος.

Ένας, λοιπόν, ιεροσπουδαστής μου που φυτά στο πρώτο έτος εδώ στην Πατριαρχική μας Σχολή έκανε μία έρευνα ότι υπάρχουν σήμερα ορθόδοξοι στην Μομπάσα διαφόρων φυλών.

Έτσι επικοινώνησε μαζί τους και πάντα με πληροφορούσε για τις ενέργειες του και την πρόοδο που σημειωνόταν για την ίδρυση της πρώτης ενορίας.

Να σημειώσω ότι ο νέος αυτός είναι εγγονός του πρώτου ιερέα που μετέφερε το μήνυμα της ορθοδοξίας στο τέρμα του Ινδικού Ωκεανού... και το φύτεψε βαθιά και γερά όχι μόνο στους οικείους του αλλά και σε τόσους άλλους της φυλής των Κικούγιου. Αυτό συνδέεται άμεσα με αυτά που έγραψα ήδη τότε και σήμερα για την παρουσία τους εκεί.

Έτσι σήμερα τελέστηκε για πρώτη φορά η Θεία λειτουργία σε μια γωνιά ενός υπό κατασκευή σπιτιού.

Μαζί με την αναξιότητα μου λειτούργησαν και οι δύο ιερείς από την περιοχή που σημείωσα ήδη, μαθητές απόφοιτοι φυσικά της Πατριαρχικής μας Σχολής.

Παρόντες νέοι και νέες από τις φυλές Κικούγιου, Λούγια και Νάντι! Ήταν μία εμπειρία μοναδική και ταυτόχρονα ιστορική.

Σκέφτηκα και ύστερα από περισυλλογή να ονομάσω την πρώτη και νέα αυτή η ενορία στον πρώτο μας επίσκοπο Αλεξάνδρειας και προστάτη ολόκληρης της αφρικανικής Ηπείρου Αποστόλου και Ευαγγελιστή Μάρκο, αφού συνδέεται άμεσα με την πορεία της Εκκλησίας μας σε αυτή την αχανή και τόσο ευλογημένη γη της Ηπείρου μας όπου ελέω Θεού διακονούμε.