Ανταπόκριση Γ. Τσιπουρίδη από το COP23: Με τα μάτια της…
Σήμερα είδα την κλιματική αλλαγή με τα μάτια μιας νεαρής κοπέλας από τα νησιά Φίτζι.
Την είδα με τα μάτια κάποιου που βιώνει τώρα την κλιματική αλλαγή.
Όχι σαν μια μακρινή μελλοντική απειλή. Ούτε καν σαν μια κοντινή απειλή, αλλά σαν σημερινή άγρια πραγματικότητα.
Ενώ κάποιοι στη Δύση έχουν την πολυτέλεια να αμφισβητούν την κλιματική αλλαγή και να συντάσσονται με τον Τραμπ για να την χαρακτηρίσουν κινέζικο παραμύθι, για κάποιους άλλους η κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα της καθημερινότητας τους που επηρρεάζει καθοριστικά τη ζωή τους.
Σήμερα, ένα νεαρό κορίτσι απο τα νησιά Φίτζι, βουρκωμένο, ρωτούσε γιατί;
Γιατί έπρεπε να εγκαταλείψει το πατρικό της και τον τόπο που μεγάλωσε; Δεν καταλάβαινε γιατί έπρεπε να ξεσπιτωθεί.
Και ρωτούσε τους εκπροσώπους της ανεπτυγμένης Δύσης να της απαντήσουν και να της δώσουν μια κάποια λύση για να μην εγκαταλείψει το πατρικό της.
Και δεν ήταν μόνη. Ήταν και άλλοι έφηβοι μαζί της.
Μαχητές της κλιματικής αλλαγής, όπως τους αποκαλούν, οι οποίοι προσπαθούν με το πάθος της ηλικίας τους να μεταφέρουν τις εικόνες που βιώνουν στα μυαλά του Δυτικού κόσμου.
Γιατί δεν έχουν εναλλακτική.
Χάνουν τα σπίτια τους, τις συνήθειές τους και ρωτούν ΓΙΑΤΙ;
Ποιος μπορεί να τους απαντήσει;
Ο Inia Seruiratu, Climate Champion και Υπουργός Γεωργίας, Ναυτιλίας και Φυσικών Καταστροφών των νησιών Φίτζι, η ψυχή της αντιπροσωπείας των νησιών Φίτζι αλλά και ολόκληρης της Διάσκεψης, μιλάει με πάθος για τα προβλήματα της χώρας του και προσπαθεί με ανοιχτό καλοπροαίρετο διάλογο και με ένα ζεστό χαμόγελο, με όπλο τα πιο πειστικά χειροπιαστά επιχειρήματα που θα μπορούσε να είχε κανείς, προσφορά της κλιματικής αλλαγής, να περάσει το μήνυμα της επιτακτικής αντιμετώπισης ΤΩΡΑ του κινδύνου που συνιστά η κλιματική αλλαγή.
Η άνοδος της στάθμης των θαλασσών, τα ακραία καιρικά φαινόμενα (πριν έναμισυ χρόνο υπέστησαν τεράστιες καταστροφές από τον τυφώνα Γουϊνστον), οι καταστροφές στις καλλιέργειες, η εξαφάνιση ειδών δεν είναι διαφάνειες σε παρουσιάσεις σε ημερίδες στην Ευρώπη.
Για τα νησιά Φίτζι η συγκράτηση της ανόδου της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από 1,5ο Κελσίου δεν είναι θεωρητική συζήτηση. Είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής ή θανάτου.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν πολλά νησιά στον Ειρηνικό.
Είναι προβλήματα που έχουν πλήξει την οικονομία αλλά ακόμη περισσότερο την κοινωνία, η οποία δεν καταλαβαίνει το γιατί;
Δεν καταλαβαίνει σε τι εφταιξε και πληρώνει με αυτόν τον βίαιο τρόπο;
Σήμερα στην παρουσίαση στο περίπτερο των νησιών Φίτζι, κάποιος είπε κάτι που με εντυπωσίασε για την απλότητα της λογικής και την αλήθεια που έκρυβε.
Υπάρχουν μερικά εκατομμύρια συνανθρώπων μας που βιώνουν την κλιματική αλλαγή, χωρίς καν να έχουν ακούσει ποτέ τον όρο αυτό.
Το χειρότερο, όμως, είναι πως ούτε αυτοί ούτε οι πρόγονοί τους έκαναν ποτέ τίποτε για να προκαλέσουν την κλιματική αλλαγή.
Άλλοι χρησιμοποιούσαν (και επιμένουν να χρησιμοποιούν ακόμη) ορυκτά καύσιμα ανεξέλεγκτα για να τροφοδοτήσουν τις μηχανές ανάπτυξής τους, αδιαφορώντας για τα αποτελέσματα. Και σήμερα άλλοι πληρώνουν το μάρμαρο.
Ποιος είπε ότι η ζωή είναι δίκαιη;
Κι όμως οι ΗΠΑ είναι εδώ.
Μπορεί ο Τραμπ να έκανε στροφή 180ο στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής σε σχέση με την ηγετική θέση που είχε δώσει στη χώρα του ο προκάτοχός του και η επίσημη ΗΠΑ να μην εχουν καν περίπτερο στη διάσκεψη της Βόννης, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να ακυρώσεις την πραγματικότητα.
Η ίδια η οικονομία που δείχνει να υπηρετεί ο Τραμπ αποδεικνύεται πολύ σκληρή (ισχυρή) για να πεθάνει.
Πάνω από 100 εταιρείες που εκπροσωπούν την οικονομία των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και όλων των τεχνολογιών που σχετίζονται με την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι στη Βόννη με δικό τους περίπτερο και βροντοφωνάζουν το σύνθημα «We are still in» υπονοώντας ότι παραμένουν στη συμφωνία του Παρισιού.
Προσωπικά πολύ το χάρηκα.
Βόννη 8 Νοεμβρίου 2017
Γιάννης Τσιπουρίδης
