Απώλειες που σχετίζονται με το κλίμα έπληξαν τα άλμπατρος στα νησιά της Χαβάης, τους γάνπες κοντά στις Βρετανικές Νήσους και τα Φρατέρκουλα στα ανοικτά των ακτών του Μέιν. Μερικά πουλιά είναι λιγότερο ικανά να χτίσουν φωλιές και να μεγαλώσουν μικρά καθώς ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας, ενώ άλλα δεν μπορούν να βρουν ψάρια για να φάνε καθώς ο ωκεανός θερμαίνεται, ανακάλυψαν ερευνητές.
Με λιγότερη τροφή, τη στάθμη της θάλασσας να ανεβαίνει κατακλύζοντας τα νησιά όπου κουρνιάζουν τα πουλιά και με συχνούς τυφώνες που εξαφανίζουν τις φωλιές, πολλά θαλασσοπούλια παράγουν λιγότερους νεοσσούς, λένε οι ερευνητές.
Πολλοί γλάροι που ζουν στις ακτές της Νέας Αγγλίας έχουν πεθάνει κατά τη διάρκεια της αυξανόμενης βροχής και χαλαζοθύελλας που οι επιστήμονες συνδέουν με την κλιματική αλλαγή.
Ο θερμαινόμενος κόσμος γίνεται όλο και πιο αφιλόξενος για πολλά θαλασσοπούλια, δηλώνει η Λίντα Γουέλς, βιολόγος της Υπηρεσίας Ψαριών και Άγριας Ζωής των ΗΠΑ. «Σίγουρα πιστεύω ότι υπάρχουν μεγάλες επιπτώσεις σε αυτό που βλέπουμε».
Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί επακριβώς η απώλεια πληθυσμού στα θαλάσσια πτηνά και πόσο αυτή αποδίδεται στην κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, μια εκτίμηση από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας ανέφερε ότι οι πληθυσμοί των συγκεκριμένων πουλιών έχουν μειωθεί κατά 70% από τα μέσα του 20ού αιώνα.
Η αναπαραγωγή μειώθηκε επίσης τον τελευταίο μισό αιώνα για τα θαλασσοπούλια που τρέφονται με ψάρια, ειδικά εκείνα που ζουν βόρεια του ισημερινού, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος στο περιοδικό Science.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και άλλα ιδρύματα που μελέτησαν δεκάδες είδη θαλάσσιων πτηνών σε όλο τον κόσμο διαπίστωσαν ότι ορισμένα είχαν επιτυχία στην αναπαραγωγή μόνο στο 10% των ιστορικών επιπέδων. Διαπίστωσαν επίσης ότι στο νότιο ημισφαίριο, η δυσκολία εύρεσης ψαριών εμπόδισε είδη όπως ο πιγκουίνος του Μαγγελάνου να ταΐσουν με επιτυχία τα νεογνά τους.
Σε όλο τον κόσμο, τα θαλασσοπούλια κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας των ωκεανών, λένε οι επιστήμονες.
Τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, περισσότερο από το 90% της επιπλέον θερμότητας στον πλανήτη από την υπερθέρμανση έχει απορροφηθεί από τον ωκεανό, σύμφωνα με επιστήμονες της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Η υπερθέρμανση των θαλασσών, σε συνδυασμό με τα γεγονότα που σκοτώνουν χιλιάδες πτηνά από την πείνα, δυσκολεύουν ορισμένα είδη να διατηρήσουν σταθερούς πληθυσμούς, δηλώνει ο P. Dee Boersma, καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και συγγραφέας της μελέτης στο Science.
Τα θαλάσσια πτηνά, όπως οι πιγκουίνοι που έχουν μειωθεί σχεδόν κατά τα τρία τέταρτα στη Νότια Αφρική από το 1991, είναι προάγγελος του τι θα συμβεί στην άγρια ζωή με την υπερθέρμανση του πλανήτη, λέει ο Boersma.
«Αυτοί οι φρουροί του οικοσυστήματος είναι σημαντικοί επειδή δεν είναι μόνο ευχάριστοι στο να τους βλέπουμε, αλλά είναι σημαντικοί ως σημάδι ότι έχουμε πάει πολύ μακριά», είπε.
Μία από τις πιο σοβαρές απειλές για τα θαλασσοπούλια είναι η μείωση του πλαγκτόν και των μικρών ψαριών στις κρύες βόρειες θάλασσες. Η απώλεια κτηνοτροφικών ψαριών και πλαγκτόν οδήγησε σε μαζικούς θανάτους πτηνών.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας είναι μια άλλη ανησυχία. Οι αποικίες άλμπατρος στα νησιά του κεντρικού Ειρηνικού και της Χαβάης εξαρτώνται από περιοχές χαμηλού υψομέτρου που αντιμετωπίζουν πλημμύρες και μεγαλύτερες καταιγίδες, δηλώνει ο Don Lyons, διευθυντής της επιστήμης διατήρησης στο Ινστιτούτο Seabird της Audubon Society.
Το εμβληματικό θαλασσοπούλι του Μέιν, το Atlantic Puffin όπως είναι γνωστό, έζησε φέτος το καλοκαίρι μια από τις χειρότερες χρονιές αναπαραγωγής του εδώ και δεκαετίες λόγω της μείωσης της διαθεσιμότητας των μικρών ψαριών που τρώνε.
Ο κόλπος του Μέιν, όπου φωλιάζουν τα φωλιά σε μικροσκοπικά νησιά, θερμαίνεται ταχύτερα από τους περισσότερους ωκεανούς του κόσμου.
CNN GREECE
