Τελειώνει το σίριαλ του λιγνίτη με τις Βρυξέλλες - Τι περιλαμβάνει το τελικό σχέδιο που απέστειλε η Αθήνα για antitrust μέτρα.

Σε προκαθορισμένη τιμή, επουδενί κάτω του κόστους της ΔΕΗ και σε ποσότητα ίση με το 40% της εκάστοτε παραγόμενης λιγνιτικής ενέργειας, θα είναι οι ποσότητες ρεύματος που θα διατεθούν αποκλειστικά σε προμηθευτές, με βάση τα μερίδια αγοράς του καθενός, μέχρι το 2023 που θα κλείσουν οι λιγνιτικές μονάδες.

Η τελική πρόταση του ΥΠΕΝ εστάλη πριν από περίπου δύο εβδομάδες στην DG Comp, με την ελληνική πλευρά να εκτιμά ότι το δεκαετές αυτό σίριαλ για το μονοπώλιο της ΔΕΗ στο λιγνίτη βαίνει προς το τέλος του. Σίριαλ που μπορεί να είχε νόημα όταν το 2010 ο λιγνίτης μεσουρανούσε στο εθνικό ενεργειακό στερέωμα, σήμερα ωστόσο, με τα φουγάρα σχεδόν σβηστά, το διακύβευμα είναι πολύ περιορισμένο.

Διαβάζοντας τα προ ημερών αποτελέσματα που ανακοίνωσε η ΔΕΗ προκύπτει ότι η παραγωγή από λιγνίτη μειώθηκε στο πρώτο εξάμηνο κατά 47,8%, βουτιά που στο δεύτερο τρίμηνο έφτασε το70%. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι στο εξαμηνο παρήχθησαν μόλις3.000 λιγνιτικές GWh και στο δεύτερο τρίμηνο μόλις 756. Αν επομένως επιχειρούσε κανείς μια προβολή της ελληνικής πρότασης στην λιγνιτική παραγωγή του πρώτου εξαμήνου, τότε το 40% που θα κατέληγε στα χέρια των προμηθευτών μέσω του υπό διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες σχήματος, θα ισοδυναμούσε με 1.200 γιγαβατώρες. Αν γινόταν η ίδια άσκηση μόνο για το δεύτερο τρίμηνο, τότε θα μιλούσαμε για 302 γιγαβατώρες. Δεδομένου ότι το δεύτερο εξάμηνο, τα νούμερα δεν πρόκειται να αλλάξουν θεαματικά, γίνεται σαφές ότι η διαμάχη αποκτά πλέον μικρή αξία.

Τόσο για τους ωφελούμενους προμηθευτές, όσο και για την ΔΕΗ, το κέρδος και η επιβάρυνση αντίστοιχα, έχουν πλέον πολύ μικρότερο βάρος σε σχέση με το παρελθόν. Τα "πακέτα" είναι μικρά και όσο θα καθυστερεί η συμφωνία πάνω στην πρόταση, η αξία τους θα περιορίζεται περαιτέρω, όπως δείχνει και η πτωτική τάση της λιγνιτικής παραγωγής στο β’ τρίμηνο, που δεν ήταν απόρροια μόνο του lockdown.

Χωρίς λιγνιτική παραγωγή

Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους η ελληνική πλευρά πιστεύει πως το σίριαλ επιτέλους κλείνει. Δύσκολα η DG Comp θα αρνηθεί την ελληνική πρόταση, υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα δεν θεράπευσε το πρόβλημα και παραπέμποντας ξανά την χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε η υπόθεση θα εκδικαζόταν το νωρίτερο προς τα τέλη του 2021, αλλά μέχρι τότε θα έχουν κλείσει η Καρδιά 3 & 4 και η Μεγαλόπολη 3, όπως ανήγγειλε προχθες ο υπ. ΠΕΝ Κ.Χατζηδάκης. Τυχόν παράταση της διαμάχης, που προς το παρόν δεν διαφαίνεται, θα ακύρωνε την ίδια την ουσία της υπόθεσης, η οποία και θα έπαυε να έχει λόγο ύπαρξης. Εξέλιξη που έχουν κατανοήσει και οι της DG Comp, όπως μεταφέρουν πηγές με άμεση εικόνα των συζητήσεων.

Τα επόμενα βήματα

Εχοντας κατά νου τις παραπάνω παραδοχές, τότε αμέσως μόλις συμφωνηθεί η τελική λύση, αυτή θα συμπεριληφθεί στο κείμενο της επόμενης έκθεσης αξιολόγησης της Ελλάδας από τους θεσμούς, που αναμένεται να είναι έτοιμη στα τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου. Ταυτόχρονα η DG Comp θα βγάλει την συμφωνία σε market test, προκειμένου να δοκιμασθεί στην πράξη. Το συζητούν καιρό τώρα ελληνική κυβέρνηση και Κομισιόν και σε αυτό θα μπορεί να συμμετάσχει κάθε δυνητικός αγοραστής λιγνιτικών ποσοτήτων. 

Σε καμία περίπτωση, όπως διευκρινίζεται αρμοδίως, η τιμή διάθεσης των πακέτων δεν θα είναι κάτω του κόστους της ΔΕΗ, παρά θα προσδιορίζεται με βάση τα κοστολογικά της στοιχεία.Επιπλέον, σύμφωνα πάντα με την ελληνική πρόταση, οι προμηθευτές θα μοιράζονται την διατιθέμενη λιγνιτική παραγωγή με βάση τα μερίδια του καθενός. Σε αυτά θα περιλαμβάνεται και η κατανάλωση που γίνεται από τυχόν βιομηχανίες με τις οποίες θα έχουν συμβόλαια προμήθειας. 

11 Σεπτεμβρίου 2020

energypress