«Oχι» σε αιολικό στη Μακρόνησο.
Αλλοιώνει η δημιουργία ενός αιολικού πάρκου τον χαρακτήρα της Μακρονήσου; Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων απάντησε θετικά, απορρίπτοντας πρόταση που υπέβαλε στο ΥΠΠΟ ο Δήμος Κέας, στον οποίο ανήκει ιδιοκτησιακά το ακατοίκητο νησί.
Η Μακρόνησος λειτούργησε ως τόπος εξορίας και μαρτυρίου των πολιτικών κρατουμένων από το 1947 έως το 1954. Eκτοτε το νησί παραμένει ουσιαστικά ακατοίκητο – σχεδόν ακατοίκητο, καθώς τα τελευταία χρόνια χτίστηκαν δεκάδες αυθαίρετα. Το επισκέπτονται οργανωμένα μια φορά τον χρόνο τα μέλη της Πανελλήνιας Ενωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ) για να τιμήσουν τη μνήμη όσων βασανίστηκαν και έχασαν τη ζωή τους. Παράλληλα το νησί συγκεντρώνει τους θερινούς μήνες αρκετούς επισκέπτες με ιδιωτικά σκάφη, λόγω του παρθένου περιβάλλοντός του. Να σημειωθεί ότι το 1989 χαρακτηρίστηκε από το ΥΠΠΟ ως ιστορικός τόπος ολόκληρο το νησί και ιστορικά διατηρητέα μνημεία όλα τα κτίρια των στρατοπέδων.
Το νησί ανήκει στον Δήμο Κέας, στον οποίο και υπάγεται διοικητικά. «Το θέμα της προστασίας και αξιοποίησης της Μακρονήσου απασχολεί για πολλά χρόνια τον δήμο», λέει στην «Κ» ο δήμαρχος Κέας, Ιωάννης Ευαγγέλου. «Πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει μια προμελέτη για τη δημιουργία αιολικού πάρκου, το οποίο θα χρηματοδοτούσε τη συντήρηση και ανάδειξη των μνημείων, τόσο των διατηρητέων όσο και των αρχαίων ευρημάτων, αλλά και των αναγκαίων υποδομών ώστε να γίνουν επισκέψιμα. Η πρόταση περιλαμβάνει και τη δημιουργία ενός υποβρύχιου πάρκου στα βορειοανατολικά του νησιού, κάτι για το οποίο υπήρχε και πρόταση από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων».
Προ μηνών ο δήμος κατέθεσε την πρόταση στο ΥΠΠΟ. «Θέλαμε να είναι μια βάση συζήτησης για το τι μπορεί να γίνει. Προς μεγάλη μας έκπληξη, το ΥΠΠΟ την έστειλε στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, παρότι δεν ήταν ώριμη».
Η κατάληξη ήταν αρνητική. Στα μέσα Φεβρουαρίου το Κεντρικό Συμβούλιο γνωμοδότησε αρνητικά και η εισήγησή του έγινε δεκτή από την υπουργό Μυρσίνη Ζορμπά. Αιτιολογία, ότι «πρόκειται για μεγάλης κλίμακας επεμβάσεις, οι οποίες αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του ιστορικού τόπου και δεν συνάδουν με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του». «Αν το ΥΠΠΟ κρίνει ότι δεν πρέπει να γίνει αιολικό πάρκο, ας μας βρει τρόπους να χρηματοδοτήσουμε τη συντήρηση των μνημείων», λέει ο κ. Ευαγγέλου.
Είναι τελικά προσβλητική προς τον χαρακτήρα του νησιού η τοποθέτηση ανεμογεννητριών; «Αν θέλουμε τη Μακρόνησο ένα ανοιχτό μουσείο που να μπορεί ο καθένας να το επισκεφθεί και να καταλάβει τι έγινε και όχι ένα “κλειστό club”, χρειάζονται χρήματα. Αλλιώς τα κτίρια θα καταρρεύσουν. Γιατί λοιπόν να μη γίνει ένα αιολικό πάρκο μέσω μιας δημοτικής επιχείρησης, αποφέροντας οφέλη στην τοπική κοινωνία;» λέει ο επικεφαλής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, Νίκος Χαραλαμπίδης. «Ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τη Μακρόνησο είναι “ξύλινος”, με αποτέλεσμα το νησί να εκμεταλλεύονται βοσκοί και όσοι έχουν σκάφη και πηγαίνουν για ψαροτούφεκο».
Να σημειωθεί ότι τα αυθαίρετα καταγράφηκαν από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος και πρόκειται να κατεδαφιστούν.
19 Μαρτίου 2019
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
