Η κλιματική κρίση δεν θα αντιμετωπιστεί αγνοώντας την

03 06 2024 | 08:41Ιωάννα Λιούτα
Επιχειρηματίες και αρχηγοί κρατών που ευθύνονται για τη μαζική καταστροφή οικοσυστημάτων πρέπει να καθίσουν στο εδώλιο. Οι υποστηρικτές της αναγνώρισης της οικοκτονίας ζητούν αυστηρότερες ποινές και την κατάταξη των υπαιτίων μεταξύ των εγκληματιών πολέμου ώστε αυτό να αποτελέσει ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα για την τέλεση περιβαλλοντικών εγκλημάτων

Είμαστε αντιμέτωποι με πολλαπλές κρίσεις, από τις οποίες η κλιματική κρίση και τα εγκλήματα κατά της φύσης (οικοκτονία) θεριεύουν. Το ότι η κλιματική αλλαγή έχει ήδη δραματικές επιπτώσεις στον πλανήτη και σημαντικές συνέπειες στις ζωές μας δεν χρειάζεται πολλές έρευνες και μελέτες για να διαπιστωθεί. Η κλιματική κρίση επηρεάζει κάθε γωνιά στην Ευρώπη και τη χώρα μας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές «η Ελλάδα αποκτά σταδιακά θερμότερο και ξηρότερο κλίμα, με ακραία καιρικά φαινόμενα που θα είναι εντονότερα, συχνότερα και με μεγαλύτερη διάρκεια». Σύμφωνα με τις μελέτες και τις εκτιμήσεις των ειδικών, μέχρι το 2050 οι ημέρες με καύσωνα στην Ελλάδα θα αυξηθούν κατά 15-20 ημέρες ετησίως, η βροχόπτωση θα μειωθεί από 10% έως 30%, οι ημέρες υψηλού κινδύνου πυρκαγιάς θα αυξηθούν από 15% έως και 70% και τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα αυξηθούν σε διάρκεια και σε ένταση». Αλλά δεν κάνουμε τίποτα.

Κυβερνήσεις και Ευρωπαϊκή Ενωση δεν μπορούν να κάνουν πως δεν το βλέπουν ή πως είναι κάτι πολύ μακρινό. Εχουν την ευθύνη να πράττουν για το κοινό καλό, δεν μπορούν να παραβλέπουν τα γεγονότα, δεν μπορούν να μη λαμβάνουν υπόψη τα επιστημονικά στοιχεία, δεν μπορούν να προσποιούνται ότι όλα πάνε καλά.

Το λάθος που πρέπει να αποφευχθεί με κάθε κόστος είναι να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί αγνοώντας το. Η κλιματική κρίση μάς πλησιάζει όλο και περισσότερο. Μεγαλώνει και το ξέρουμε. Μπορούμε να το δούμε, να το νιώσουμε. Αλλά πολλοί επιλέγουν να το αγνοούν.

Είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσεις αυτές τις κρίσεις αλλά πρέπει να το κάνουμε. Το αποτέλεσμα δεν θα είναι εγγυημένο, κάποια πράγματα μπορεί να πάνε στραβά, άλλα μπορεί να αποδειχθούν πιο δύσκολα από ό,τι θεωρούμε. Πολλά θα αλλάξουν και πρέπει να αλλάξουν. Τα περισσότερα, αν όχι όλα.

Είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, να μετριαστεί η κρίση και μακροπρόθεσμα να σταματήσει και κυρίως να μην ξεφύγει από τον έλεγχο. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μέσα στα όρια που θέτει ο πλανήτης μας.

Θα πρέπει να γίνουν θυσίες, να πραγματοποιήσουμε μεγάλες αλλαγές, να ξεπεράσουμε τεράστιες δυσκολίες. Μην πιστεύετε αυτούς που λένε ότι θα είναι εύκολο. Αυτό είναι μια ψευδαίσθηση εφάμιλλη με αυτή που λέει ότι η αλλαγή δεν είναι απαραίτητη. Τα συμφέροντα είναι μεγάλα και με τεράστια επιρροή.

Οι δυσκολίες όμως που θα συναντήσουμε είναι μικρότερες σε σύγκριση με τη δυστυχία που θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα αν αφήσουμε την κλιματική κρίση και την επικείμενη οικοκτονία να ξεφύγουν εντελώς.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης τον Ιανουάριο του 2023 ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο καλούσε τα κράτη-μέλη να προβούν στις ενέργειες εκείνες ώστε να κωδικοποιήσουν το έγκλημα της οικοκτονίας (παράνομες ή αυθαίρετες πράξεις που διαπράττονται εν γνώσει της πραγματικής πιθανότητας να προκαλέσουν στο περιβάλλον σοβαρές και εκτεταμένες ή μόνιμες βλάβες). Γίνονται κάποια δειλά βήματα από Γαλλία, Βέλγιο, Κάτω Χώρες, Σκοτία. Δεν αρκούν.

Οι βιομηχανίες και οι εταιρείες που προκαλούν οικολογική καταστροφή μέσω της αποψίλωσης των δασών, των εξορύξεων, των γεωτρήσεων πετρελαίου ή άλλων εντατικών δραστηριοτήτων είναι αντιμέτωπες μόνο με οικονομικές κυρώσεις, δίχως να τους ασκείται ποινική δίωξη. Οι υποστηρικτές της αναγνώρισης της οικοκτονίας ζητούν αυστηρότερες ποινές και την κατάταξη των υπαιτίων μεταξύ των εγκληματιών πολέμου ώστε αυτό να αποτελέσει ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα για την τέλεση περιβαλλοντικών εγκλημάτων. Επιχειρηματίες, πολιτικοί, ακόμα και αρχηγοί κρατών που ευθύνονται για τη μαζική καταστροφή οικοσυστημάτων πρέπει να καθίσουν στο εδώλιο.

Ενας από τους βασικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι οι μηδενικές εκπομπές ρύπων έως το 2050. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία με έναν καταιγισμό κανονισμών και σχεδίων για τις κοινωνικές επιπτώσεις σε επιχειρήσεις και καταναλωτές τις επόμενες δεκαετίες.

Εάν όμως δεν αποτρέψουμε τη μαζική καταστροφή των οικοσυστημάτων, κανένα σχέδιο ή κανονισμός δεν πρόκειται να επιτύχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.

Τώρα ξέρουμε. Δεν έχουμε καμία δικαιολογία. Και θα κριθούμε αυστηρά από τα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές.

D