COP24: Περιμένοντας τους πολιτικούς να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.
Η πρώτη εβδομάδα στο Κατοβίτσε έφτασε στο τέλος της, με τεχνικές ως επί το πλείστον συζητήσεις, που στόχο είχαν να φέρουν το κείμενο του Κανονισμού της Συμφωνίας του Παρισιού (ή του Κατοβίτσε, αν είσαι της Πολωνικής προεδρίας) πιο κοντά σε σημείο συμφωνίας.
Υπήρξε πρόοδος; Μάλλον όχι. Τουλάχιστον όχι τέτοια που να ανοίγεις σαμπάνιες.
Ίσως να ισχύει και το αντίθετο.
Στην συνέντευξη τύπου που έδωσαν χθες η Εκτελεστική Γραμματέας του UNFCCC Patricia Espinosa και ο Πρόεδρος του COP24 Michal Kurtyka, την ώρα που στο Κατοβίτσε εξελισσόταν η πορεία των κλιματικών διαδηλωτών, (την συνέντευξη ολόκληρη μπορείτε να τη δείτε στο τέλος του άρθρου), έδωσαν ρεσιτάλ πως μπορείς να μιλάς για πολλή ώρα χωρίς να λες τίποτε.
Άλλωστε τι να πεις, αφού επί της ουσίας δεν έγινε και τίποτε.
Μάλλον το μόνο που κατάφεραν ως τώρα στις διαπραγματεύσεις, ήταν αυτό που έγραψα προχθές, ότι δηλαδή μειώνονται τα προαπαιτούμενα για την θέση σε εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού.
Να δούμε τι θα μείνει.
Και το πιο βασικό από όλα τα "αγκάθια" είναι η χρηματοδότηση.
Καλά τα λόγια για έργα, αλλά τα έργα χρειάζονται κεφάλαια και τα κεφάλαια πρέπει να διοχετευτούν από τους έχοντες στους μη έχοντες.
Και αυτό είναι μια πολιτική απόφαση κυρίως όσον αφορά δημόσιο χρήμα αλλά επηρεάζει και το ιδιωτικό χρήμα με την μόχλευση που επιφέρει.
Φυσικά τέτοιες πολιτικές αποφάσεις, δεν είναι κάτι εύκολο στις καλές πολιτικά μέρες, οπότε φανταστείτε τώρα που διανύουμε κακές.
Κυρίως με το Μακρόν, που ομολογουμένως έχει πρωτοστατήσει σε κλιματική ρητορική, προσπαθώντας να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε μετά την αποχώρηση Ομπάμα και την απόρριψη της Συμφωνίας του Παρισιού από τον Τραμπ, να τρώει το ξύλο της χρονιάς του στους δρόμους της πόλης των δακρυγόνων, για μια σειρά από άλλους λόγους, αλλά με αφορμή μια απόφαση που μπορεί κακοπροαίρετα να συσχετισθεί με την κλιματική πολιτική του.
Τόσο δε, που να τον τρολάρει ο απίθανος Τραμπ (και όλους μας φυσικά) με τα tweet που τον/μας συμβουλεύει «να εγκαταλείψουμε την συμφωνία του Παρισιού»
Σιγά μην έχανε τέτοια ευκαιρία.
Μάλιστα άκουσε ότι οι διαδηλωτές φώναζαν "Θέλουμε τον Τραμπ"
Στους διαδρόμους του COP24 δεν λείπει η μαχητικότητα και η αποφασιστικότητα αλλά σίγουρα δεν περισσεύει η αισιοδοξία.
Είναι φανερό ότι αντίρροπες δυνάμεις που έχουν συμφέρον στην καθυστέρηση της μετάβασης στην οικονομία μηδενικού καθαρού άνθρακα, έχουν τον τρόπο τους να επιβάλουν τον ρυθμό τους.
Και δεν χρειάζεται να πάμε μακριά.
«Follow the money» όπως λένε οι αγγλοσάξονες ή «είναι πολλά τα λεφτά Άρη μου» επί το ελληνικότερο.
Δείτε στις διαφάνειες που παρουσίασε ένα πατριωτάκι από τον Καναδά, ο Alex Doukas που εργάζεται για την Oil Change International, με μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία:
Πρώτον ότι οι επιδοτήσεις στα ορυκτά καύσιμα παραμένουν εν ισχύ και πετάνε σε ύψη δισεκατομμυρίων και είναι πολλαπλάσιες από αυτές των ανανεώσιμων:
Δεύτερον ότι το δημόσιο χρήμα εξακολουθεί να ρέει προς την κατεύθυνση κατασκευής νέων σταθμών άνθρακα:
Και να οι χώρες που πρωτοστατούν σε αυτό το θεάρεστο έργο:
Με πρωτεργάτρια και κλασσικό παράδειγμα την Ιαπωνία.
Μετά την συμφωνία του Παρισιού χρηματοδότησε με δημόσιο χρήμα 7 νέους σταθμούς άνθρακα συνολικής ισχύος 7,6GW!!!
Και δεν είναι οι μοναδικοί σταθμοί άνθρακα που χρηματοδότησε η Ιαπωνία, όπως φαίνεται στην διαφάνεια αφού από το 2012 έχει σε διάφορα στάδια ανάπτυξης 50 νέους σταθμούς άνθρακα.
Το ότι μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της IPCC 1,5ο Κελσίου, εξακολουθούμε να συζητάμε για άνθρακα, υπογραμμίζει πόσο μακριά από τη λύση βρισκόμαστε.
Και φυσικά η επιστήμη και οι αριθμοί σε αντίθεση με τους πολιτικούς δεν λένε ψέματα:
Σε νέα ρεκόρ η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα το 2018.
CO2 Emissions Reached an All-Time High in 2018
Και το BBC να το λέει ξεκάθαρα:
Cars and coal help drive 'strong' CO2 rise in 2018
Εδώ βρισκόμαστε λοιπόν, βαθιά χωμένοι σε καρβουνόσκονη.
Ας περιμένουμε άλλη μια εβδομάδα ακόμη πριν αποφασίσουμε αν θα εκφωνήσουμε πανηγυρικό ή επικήδειο.
Που ξέρετε μπορεί να μας φέρει δώρο τη συμφωνία ο Αη Βασίλης ή SustainaClaus
Η ελπίδα πάντα σβήνει τελευταία.
8 Δεκεμβρίου 2018 Κατοβίτσε
Ανταπόκριση από το COP24: εδώ που παραμένει η ελπίδα, παρά τις αντιξοότητες
