Μπλόκο στο virtual net metering για τα νοικοκυριά – Εκτός πρόσβασης στον «χώρο» των 10 Μεγαβάτ ανά υποσταθμό του ΔΕΔΔΗΕ
Τη μοναδική λύση που διαθέτουν τα περισσότερα νοικοκυριά σε αστικά κέντρα για να καλύψουν μέρος των αναγκών τους σε ρεύμα μέσω ΑΠΕ, αποκλείει σύμφωνα με πληροφορίες ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζεται η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση του ΥΠΕΝ, για τη διάθεση ηλεκτρικού «χώρου» 10 Μεγαβάτ ανά υποσταθμό στο δίκτυο διανομής, αποκλειστικά για τη σύνδεση συστημάτων αυτοπαραγωγής.
Η λύση αυτή είναι το virtual net metering, την οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ιδιώτες που δεν έχουν ελεύθερη έκταση στο ακίνητό τους για την εγκατάσταση ενός φωτοβολταϊκού μέσω net-metering. Θεωρητικά, μία ομάδα τέτοιων νοικοκυριών θα μπορούσε να συστήσει μία Ενεργειακή Κοινότητα και να χρηματοδοτήσει από κοινού ένα φωτοβολταϊκό σύστημα, το οποίο θα εγκαθιστούσε σε κάποιον απομακρυσμένο ελεύθερο χώρο, ώστε με την παραγωγή του φωτοβολταϊκού τα μέλη της να συμψηφίζουν τις καταναλώσεις τους.
Ωστόσο, μία τέτοια Κοινότητα δεν μπορεί να αξιοποιήσει μέρος από τον ηλεκτρικό «χώρο» των 10 Μεγαβάτ από τον τοπικό μετασχηματιστή του ΔΕΔΔΗΕ, για να συνδέσει το πάρκο της. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με παράγοντες του κλάδου, ο τρόπος με τον οποίο «μεταφράζει» ο Διαχειριστής τη νομοθετική ρύθμιση, βάζει απαγορευτικό στη χορήγηση όρων σύνδεσης σε συστήματα με ισχύ η οποία θα μπορούσε όντως να καλύψει ομάδες από κατοικίες. Επομένως, με βάση τις βολιδοσκοπήσεις που έχουν ήδη κάνει ενδιαφερόμενοι στον Διαχειριστή, μία αίτηση virtual net metering από ιδιώτες δεν θα είχε νόημα, αφού θα απορριπτόταν.
Η ερμηνεία του ΔΕΔΔΗΕ
Υπενθυμίζεται ότι η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση προβλέπει πως το 40% των 10 Μεγαβάτ (δηλαδή 4 Μεγαβάτ) κατανέμεται σε σταθμούς ΑΠΕ που εγκαθίστανται από αυτοπαραγωγούς και αφορούν οικίες ή σε φωτοβολταϊκά στη στέγη. Όπως και για τους υπόλοιπους δικαιούχους του ηλεκτρικού «χώρου» που απελευθερώνεται (αγρότες, τριτογενής τομέας), για τη χορήγηση οριστικών προσφορών σύνδεσης, θέτει σαν ανώτατο όριο ισχύος τα 10 κιλοβάτ ανά παροχή κατανάλωσης.
Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι ο ΔΕΔΔΗΕ «μεταφράζει» το όριο ανά παροχή κατανάλωσης σε όριο ισχύος σταθμού. Επομένως, όπως συμβαίνει και με τους υπόλοιπους δικαιούχους του «χώρου» των 10 Μεγαβάτ, μία Ενεργειακή Κοινότητα ιδιωτών δεν μπορεί να αιτηθεί για να συνδέσει ένα σύστημα μεγαλύτερο από 10 κιλοβάτ. Ένα όριο που στην περίπτωση μίας Κοινότητας είναι εκ των πραγμάτων αναξιοποίητο, αφού ένα φωτοβολταϊκό 10 κιλοβάτ μετά βίας θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες δύο έως τριών το πολύ νοικοκυριών.
Στην πράξη, αν ο Διαχειριστής ερμήνευε το πλαφόν όπως όντως προβλέπεται στη ρύθμιση (δηλαδή σαν όριο ανά παροχή κατανάλωσης), τότε θα μπορούσε π.χ. μία Κοινότητα με 20 μέλη (με παροχή κατανάλωσης μικρότερη από 10 κιλοβάτ το καθένα) να λάβει όρους σύνδεσης για ένα σύστημα 200 κιλοβάτ, ώστε να καλύψει τις ανάγκες όλων των κατοικιών της Κοινότητας. Επομένως, η νομοθετική πρωτοβουλία του ΥΠΕΝ θα έδινε όντως διέξοδο, μέσω του virtual net-metering, και σε νοικοκυριά που θέλουν να στραφούν στις ΑΠΕ, αλλά δεν έχουν στέγη ή όμορο οικόπεδο για να εγκαταστήσουν ένα φωτοβολταϊκό.
Ειδικό όριο για τις συγκεκριμένες εφαρμογές
Με βάση όλες τις ενδείξεις, πίσω από τη «μετάφραση» του Διαχειριστή βρίσκεται ο φόβος τέτοια αιτήματα να δεσμεύσουν άμεσα όλο τον «χώρο» των 4 Μεγαβάτ σε αρκετούς υποσταθμούς, μπλοκάροντας τη σύνδεση άλλων ιδιωτών (π.χ. με φωτοβολταϊκά στη στέγη). Ωστόσο, αυτό δεν δικαιολογεί την προκρούστεια λογική, να τεθεί επί της ουσίας καθολικό απαγορευτικό σε αιτήματα virtual net-metering Ενεργειακών Κοινοτήτων. Αντίθετα, θα μπορούσε να καθορισθεί ένα (ρεαλιστικό) πλαφόν και για τις συγκεκριμένες εφαρμογές, προσδιορίζοντας ένα ειδικό όριο για τα αντίστοιχα φωτοβολταϊκά (π.χ. έργα έως 100 κιλοβάτ).
Σύμφωνα με πληροφορίες, για το θέμα έχει ενημερωθεί το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, δεν έχει υπάρχει κάποια ένδειξη για αν σκοπεύει να προχωρήσει ή όχι σε κάποια διορθωτική κίνηση.
