Κάντο όπως στους... υδρογονάνθρακες - Παραχωρήσεις «οικοπέδων» με διαγωνισμούς από το ΥΠΕΝ για εγκατάσταση θαλάσσιων αιολικών.
Με μπούσουλα το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας κι εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, φαίνεται ότι θα δημιουργήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το καθεστώς ανάπτυξης θαλάσσιων αιολικών πάρκων στη χώρα μας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου αξιοποιεί τις νομοθετικές διατάξεις του νόμου Μανιάτη για τα είδη διαγωνισμών παραχώρησης θαλάσσιων οικοπέδων σε επενδυτές υπεράκτιων ανεμογεννητριών.
Αρμόδια ομάδα υπό τη γενική γραμματέα Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών Αλεξάνδρα Σδούκου μελετά τις σχετικές διατάξεις προκειμένου να ενσωματωθούν σε νομοθετική ρύθμιση για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα.
Ως βασική φιλοσοφία είναι να χωροθετηθούν οι θαλάσσιες ζώνες σε Αιγαίο και Ιόνιο που είναι κατάλληλες και δεν εμπίπτουν σε περιοχές Natura ή δεν φέρνουν προσκόμματα στη ναυσιπλοΐα, στην αλιεία κλπ., να χωριστούν σε «τεμάχια» για τις ανάγκες των παραχωρήσεων, να καταρτιστούν οι ανάλογες Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και στη συνέχεια να βγουν σε διαγωνισμούς παραχώρησης.
Δεν αποκλείεται, όπως και στους υδρογονάνθρακες, η πρόβλεψη της διαδικασίας open door, δηλαδή το να βγαίνουν περιοχές σε διαγωνισμό μετά από κατάθεση ενδιαφέροντος, για τις συγκεκριμένες περιοχές, από επενδυτές.
Η ομάδα Σδούκου ερευνά στη φάση αυτή αντίστοιχα θεσμικά πλαίσια σε ευρωπαϊκές χώρες, ώστε να αντλήσει εμπειρία για τη εκπόνηση της εθνικής νομοθεσίας.
Όπως έκανε γνωστό η γενική γραμματέας στην πρόσφατη ημερίδα της ΕΛΕΤΑΕΝ, η χωροθέτηση και αδειοδότηση, η διασύνδεση με το Ηπειρωτικό Σύστημα Ηλεκτρικής Ενέργειας και ο τρόπος αποζημίωσης των σχετικών επενδύσεων είναι οι τρεις άξονες πάνω στους οποίους θα βασίζεται η συνολική ρύθμιση για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα. Το νομοσχέδιο αναμένεται να είναι έτοιμο προς το τέλος του χρόνου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση μελέτες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας για τα εθνικά ύδατα η τεχνολογία που είναι κατάλληλη να αναπτυχθεί είναι τα πλωτά αιολικά πάρκα. Κι αυτό καθώς τα βάθη είναι μεγάλα, ενώ η συγκεκριμένη κατηγορία δεν συναντά εμπόδια και για την ανάπτυξη της σε διεθνή ύδατα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι στην ημερίδα της ΕΛΕΤΑΕΝ ο διευθύνων σύμβουλος του ευρωπαϊκού συνδέσμου WindEurope, Ζιλ Ντίξον, ανέφερε ότι η βέλτιστη λύση για χώρες όπως η Ελλάδα είναι να επιλέξει το κράτος τις ζώνες, όπως συμβαίνει στους υδρογονάνθρακες, και μετά να υλοποιήσει διαγωνισμό με CfD (Contract for Difference) όπου αν οι τιμές στην αγορά είναι χαμηλές πληρώνονται οι παραγωγοί και το αντίθετο. Ταυτόχρονα, ο WindEurope συστήνει την υλοποίηση διαγωνισμών κατά τεχνολογία και χαρακτηρίζει κρίσιμες τις επενδύσεις στα λιμάνια για σχετικές υποδομές, όπως και τις διασυνδέσεις.
Εκ μέρους της ΕΛΕΤΑΕΝ, ο πρόεδρος, Παναγιώτης Λαδακάκος, υποστήριξε ότι η Ελλάδα έχει ιδιαιτερότητες και χρειάζεται το κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο για την ανάπτυξη των υπεράκτιων αιολικών. Τόνισε, δε, ότι τα βασικότερα ερωτήματα για το ρυθμιστικό πλαίσιο έχουν να κάνουν με τη χωροθέτηση (π.χ. αν θα δοθούν αποκλειστικά δικαιώματα), την αδειοδότηση, το δικαίωμα σύνδεσης με το δίκτυο, τα έργα διασυνδέσεων και την αποζημίωση (όπου όλες οι πιθανές λύσεις βρίσκονται στο τραπέζι προς συζήτηση). Υποστήριξε παράλληλα ότι είναι απαραίτητο από σήμερα να τεθούν φιλόδοξοι στόχοι, να προχωρήσει η χωροθέτηση, να ασχοληθεί ο διαχειριστής, αλλά και να γίνει ένας πιλοτικός διαγωνισμός με αρκετά μεγαβάτ ώστε να προσελκυθούν οι επενδυτές.
9 Οκτωβρίου 2020
energypress
