ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ: Πρόοδος ή απειλή; «Ενεργειακός μονόδρομος».

Τις χρειαζόμαστε στα αλήθεια τις ανεμογεννήτριες;

Καταρχάς πρέπει να συμφωνήσουμε ότι χρειαζόμαστε ενέργεια. Η ζωή μας κυλάει χάρη στην ενέργεια που καταναλώνουμε και ο σύγχρονος τρόπος ζωής προσθέτει αυτοματισμούς που στηρίζονται στην κατανάλωση ενέργειας.

Επίσης πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη χωρίς κάποια επέμβαση στο περιβάλλον. Οποιαδήποτε κατασκευή έχει αντίκτυπο στο φυσικό περιβάλλον, όπως ξενοδοχεία, σπίτια ή μεζονέτες, κυνηγετικά ή άλλα καταφύγια, που κατασκευάζουμε σε λόφους ή βουνά καθώς και ταβέρνες, μπαρ και κάθε είδους καταστήματα ψυχαγωγίας στις παραλίες. Και φυσικά το οδικό δίκτυο και όλα γενικά τα έργα υποδομής (ενέργεια, επικοινωνίες, ύδρευση, αποχέτευση) που πρέπει να κατασκευαστούν για να μας βοηθήσουν να πάμε ως εκεί και στη συνέχεια να ζήσουμε με άνεση.

Όλα, δυστυχώς, «φορολογούν» το περιβάλλον.

Επομένως αναζητούμε μια πηγή ενέργειας που θα έχει τη μικρότερη δυνατή επέμβαση στο περιβάλλον και κατά την εγκατάσταση της αλλά και κατά τη λειτουργία της.

Η επιστήμη και η τεχνολογία μας έδωσαν προ πολλού την απάντηση σε αυτήν την αναζήτηση με τις σύγχρονες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και φυσικά και την αιολική.

Και να γιατί:

-Η επέμβαση της αιολικής ενέργειας στο φυσικό περιβάλλον είναι σημειακή χρονικά και γεωγραφικά, σε αντίθεση με τις συμβατικές πηγές ενέργειας και την πυρηνική ενέργεια. Κατά τη φάση της κατασκευής ενός αιολικού πάρκου, η όποια ελάχιστη επέμβαση στο περιβάλλον, εντοπίζεται αυστηρά στην περιοχή κατασκευής του έργου και λήγει μόλις ολοκληρωθεί η εγκατάσταση του. Επαναλαμβάνω πως η επιβάρυνση είναι σημειακή χρονικά και γεωγραφικά. Ποια άλλη πηγή ενέργειας μπορεί να το ισχυριστεί αυτό;

-Η αιολική ενέργεια και οι λοιπές Ανανεώσιμες δεν καταστρέφουν το περιβάλλον στο οποίο λειτουργούν, γιατί δεν σχετίζονται με εκπομπές στερεών, υγρών ή αέριων ρύπων. Είναι οι μόνες πηγές ενέργειας που κατά τη λειτουργία τους δεν εκπέμπουν κανενός είδους ρύπο. Κανένα! Ποια άλλη πηγή ενέργειας μπορεί να το υπερηφανευτεί αυτό;

-Η ισχύουσα αδειοδοτική διαδικασία και ιδιαίτερα η περιβαλλοντική αδειοδότηση είναι από τις πλέον αυστηρές και χρονοβόρες τουλάχιστον της Ευρώπης, με αποτέλεσμα ένα έργο Αιολικής ενέργειας από αιτήσεως αδειοδότησης μέχρι κατασκευής να χρειάζεται 8-10 χρόνια.

-Η καθαρή έκταση που καταλαμβάνουν οι αιολικές εγκαταστάσεις είναι ένα μικρό ποσοστό του συνόλου της έκτασης στην οποία αναπτύσσονται και η υπόλοιπη έκταση μεταξύ ανεμογεννητριών σε ένα αιολικό πάρκο είναι ελεύθερη για αγροτικές ή κτηνοτροφικές δραστηριότητες. Φαντάζομαι θα έχετε δει φωτογραφίες με αγελάδες και κατσίκες που βόσκουν ανενόχλητες κάτω από ανεμογεννήτριες.

-Η αιολική ενέργεια δεν απειλεί τα οικοσυστήματα. Αντίθετα είναι η πιο φιλική πηγή ενέργειας που έχουμε στη διάθεση μας, είναι το όπλο μας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και επομένως αυτή που θα προστατέψει τα οικοσυστήματα από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής,

Με άλλα λόγια, η επιστήμη και η τεχνολογία προτείνουν τεκμηριωμένα και ανεπιφύλακτα την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Επομένως, η ανάπτυξη αιολικών πάρκων είναι ενεργειακός μονόδρομος για μια λογική κοινωνία.

Ο Δρ. Ιωάννης Τσιπουρίδης είναι Σύμβουλος Μηχανικός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, Γενικός Διευθυντής R.E.D. Pro Consultants (Ειδικοί Ανάπτυξης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας).

* Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ"

20 Ιανουαρίου 2020