Οι τεχνολογικές εξελίξεις κάνουν βιώσιμες ακόμα και επενδύσεις σε περιοχές με αδύναμο αιολικό δυναμικό - Οι κυρίαρχες τάσεις στον τομέα.
Η ωρίμανση της τεχνολογίας – ιδιαίτερα στην περίπτωση των χερσαίων αιολικών συστημάτων και μηχανών -διευρύνει σημαντικά τις δυνατότητες αξιοποίησης σε sites (μέρη) που μέχρι πρότινος ήταν εκτός «χαρτογράφησης».
Πιο συγκεκριμένα για τα χερσαία αιολικά, οι κατασκευαστές ανεμογεννητριών κινούνται προς όλο και περισσότερο προς μεγαλύτερες μηχανές σε διάμετρο και ισχύ και σε όλο και μικρότερες πυκνότητες ισχύος, όπως υπογραμμίζει μεταξύ άλλων, το στέλεχος του κλάδου κ. Τάκης Χαβιαρόπουλος μιλώντας στο πρόσφατο συνέδριο του energypress.
Η μεγαλύτερη διάμετρος της μηχανής για συγκεκριμένη εγκατεστημένη ισχύ επιτρέπει την αξιοποίηση sites με χαμηλό αιολικό δυναμικό, τα οποία συναντά κανείς στην μορφολογία της Ελλάδας και μέχρι πρότινος έμεναν εκτός του αιολικού χάρτη της χώρας. Η κατασκευαστική δομή των χερσαίων μηχανών επιτρέπει την αξιοποίησης sites της τάξης των 6 μέτρων, κάτι που στο παρελθόν δεν συνέβαινε.
Μάλιστα, ένα καινούργιο στοιχείο που προκύπτει, λόγω ακριβώς της αλματώδους ανάπτυξης των τεχνολογικών λύσεων που προσφέρονται και επικρατούν στην αιολική βιομηχανία, είναι η ανάγκη αναπροσαρμογής για κάποια έργα τα οποία αδειοδοτήθηκαν σε προηγούμενα χρόνια και ως βάση είχαν μηχανές που σήμερα δεν υπάρχουν στην αγορά.
Από άποψη εγκατεστημένης ισχύος, οι πλατφόρμες του 1 MW σταδιακά εκλείπουν, ενώ ανάλογη «μοίρα» χαρακτηρίζει και αυτές των 2 MW. «Οι πάντες σήμερα προσφέρουν 3 MW και πάνω σε ότι αφορά τα χερσαία αιολικά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Εκτελεστικός Διευθυντής της iWind Renewables. Βασική κινητήρια δύναμη της αγοράς είναι η πτώση του σταθμισμένου κόστους ενέργειας (LCOE) και επομένως προωθείται η δημιουργία ενός module (μια βασική μηχανή) όπου μετά οι κατασκευαστές εφαρμόζοντας αλλαγές στον υπόλοιπο εξοπλισμό επιδιώκουν να ρίξουν το κόστος.
Υπό το πρίσμα αυτό, παρατηρούνται ταχύρρυθμες αλλαγές στα εφαρμόσιμα τεχνολογικά συστήματα, τα υλικά, το βάρος, το σχεδιασμό κλπ. Διαμορφώνονται νέες τάσεις χωρίς ωστόσο, βέβαια, όλες να συνιστούν ώριμες τεχνολογίες τόσο σε μεγάλες αγορές όσο και πολύ περισσότερο στην αγορά της Ελλάδας.
Ανάλογες τάσεις συμβαίνουν και στην περίπτωση των θαλάσσιων αιολικών, όπου μεγάλοι δρομείς με περιορισμένα/μειωμένα φορτία αποτελούν ζητούμενο για τις μεγάλες θαλάσσιες ανεμογεννήτριες. Αυτό επιτυγχάνεται με το σχεδιασμό δρομέων μειωμένης επαγωγής (LIR), την αεροελαστική σύζευξη βαθμών ελευθερίας (BTC) και τον ενεργητικό αεροδυναμικό έλεγχο (π.χ. με πτερύγια καμπυλότητας, flaps).
Μια ακόμη σημαντική πλευρά που διανοίγει νέες προοπτικές για την απόδοση και λειτουργία των αιολικών σταθμών είναι η αξιοσημείωτη βελτίωση των συστημάτων συλλογής πληροφοριών από τον αέρα, καθώς και των συστημάτων που επιφορτίζονται με τον έλεγχο των ανεμογεννητριών.
Καταληκτικά, η ενσωμάτωση ψηφιοποιημένων συστημάτων επιτρέπει την καλύτερη διαχείριση της λειτουργίας μέσα από την απόκτηση εγκυρότερης και πιο ολοκληρωμένης πληροφόρησης, ενώ αποτελεί την «πρώτη ύλη» για το σχεδιασμό της επόμενης γενιάς ανεμογεννητριών.
13 Νοεμβρίου 2019
energypress
