Όπως υποστηρίζει, το μακροοικονομικό όφελος της αιολικής ενέργειας είναι σαφές, καθώς συμβάλει με 36 δις. ευρώ στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ, στηρίζει 263.000 θέσεις εργασίας και δημιουργεί εξαγωγές 8 δις. ευρώ. Παρόλα αυτά, δεν είναι εξίσου ορατό το τοπικό όφελος σε όρους εγχώριας προστιθέμενης αξίας, εγχώριας παραγωγής, απασχόλησης, τεχνογνωσίας κτλ, εξ ου και η ανάγκη να αναδειχτεί.
Ο χάρτης της WindEurope (δείτε τον εδώ) προσπαθεί να φανερώσει ακριβώς αυτή τη διάσταση, αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας διαπιστώνει κανείς ένα μεγάλο κενό καθώς σε αντίθεση με τις χώρες της Β. Ευρώπης και της Ιβηρικής, έχει να παρουσιάσει μονάχα δύο ενδεικτικά παραδείγματα.
Το ένα είναι το εργοστάσιο παραγωγής καλωδίων της Cenergy στη Θίσβη και το δεύτερο είναι το εργοστάσιο της ΕΜΕΚ στο Ασπρόπυργο, όπου κατασκευάζονται πυλώνες για μεγάλες ξένες εταιρείες του χώρου.
Τη στιγμή, λοιπόν, που κατά τα λεγόμενα του συνδέσμου, η βόρεια Ισπανία επωφελείται από τα αιολικά μέσω της χρήσης των ναυπηγείων και η βόρεια Πολωνία μέσω της κατασκευής πυλώνων, θεμελίων και άλλου εξοπλισμού για υπεράκτιες ανεμογεννήτριες, η δική μας χώρα ακόμα δεν έχει κάνει μεγάλα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, τουλάχιστον κρίνοντας από τα λιγοστά παραδείγματα που είχε να δείξει ο WindEurope αλλά και από την αίσθηση που επικρατεί στην εγχώρια αγορά.
Αυτό, άλλωστε, τονίζουν και τα στελέχη του κλάδου σε κάθε ευκαιρία, ότι δηλαδή η ανάπτυξη των ΑΠΕ θα πρέπει να συνοδευτεί από εγχώρια προστιθέμενη αξία ώστε να αποκομίσει η χώρα μας το μέγιστο που μπορεί σε όρους οικονομικής ανάπτυξης.
Τέλος, στο χάρτη αποτυπώνεται και η έντονη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στη Βόρεια και Δυτική Ευρώπη από τη μια και την Ανατολική Ευρώπη από την άλλη, γεγονός που σημαίνει ότι και στον τομέα αυτό υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα.
21/05/2018
του Χάρη Αποσπόρη
πηγη Enrgypress
