Συμφέρουν περισσότερο οι περικοπές παρά η μπαταρία πίσω από το μετρητή – Τι δείχνουν τα «νούμερα» μελέτης του ΣΠΕΦ – Το πρόβλημα του «energy shifting»

Την λύση των περικοπών ως ανταγωνιστικότερη επιλογή για τα μικρά και μεσαία φωτοβολταϊκά «υποδεικνύει» το δεδομένο κόστος για προσθήκη μπαταρίας πίσω από το μετρητή βάσει των όσων ισχύουν σήμερα στην αγορά.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ένα σύστημα μπαταρίας με δυνατότητα έκχυσης στο σύστημα 2 ώρες καταλήγει να διπλασιάζει το συνολικό κόστος του CAPEX. Αυτό σημαίνει, όπως υπογράμμισε σε σχετική παρουσίαση προ ημερών ο πρόεδρος του ΣΠΕΦ, Στέλιος Λουμάκης, ότι σε λειτουργικό επίπεδο, αν δεν υπάρχει καθόλου κρατική ενίσχυση στο CAPEX της μπαταρίας, προκύπτει ανάγκη για διπλασιασμό στις ταρίφες, ιδιαίτερα για τους μη καθετοποιημένους παίκτες.

Από την άλλη, η επιλογή του «κόφτη» στο 50% συνεπάγεται ετήσιες απώλειες στην παραγωγή του πάρκου της τάξης του 20%, πράγμα που δύναται να αντισταθμιστεί με μια αύξηση στις ταρίφες κατά 25%, σύμφωνα με όσα δείχνει η «άσκηση» που έτρεξε ο ΣΠΕΦ και ο Στέλιος Λουμάκης και συγκριτικά με την προσθήκη μπαταρίας συνιστά οικονομικότερη επιλογή για το ίδιο το σύστημα.

Βέβαια, όπως υπογράμμισε και ο ίδιος, η «διέξοδος» των περικοπών δεν συνιστά μια μακροπρόθεσμα βιώσιμη λύση καθώς δεν επιτρέπει την μετατόπιση της ενέργειας, πράγμα που αποτελεί και το βασικό ζητούμενο σε συνθήκες αυξημένης διείσδυσης των ΑΠΕ στο ηλεκτρικό σύστημα.

Ως γνωστόν τα φωτοβολταϊκά παράγουν κυρίως κατά τις μεσημεριανές ώρες ενώ η κατανάλωση συγκεντρώνεται κύρια κατά τις βραδινές ώρες, γεγονός που επιβάλλει την ενίσχυση της ικανότητας του συστήματος για «energy shifting» και μάλιστα σε μεγέθη που αντιστοιχούν σε ένα ηλεκτρικό σύστημα που οδεύει προς 80% μερίδιο ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα μέχρι το 2030. Τα αιολικά αν και ως τεχνολογία, διαθέτουν καλύτερη κατανομή παραγωγής μέσα στη μέρα, εντούτοις δεν δύναται να αντισταθμίσουν πλήρως την πλήρη «απουσία» των φωτοβολταϊκών μετά την δύση του ήλιου.

Υπό το πρίσμα αυτό, η βέλτιστη λύση για την ισορροπία του συστήματος οφείλει να περιλαμβάνει και τις δύο εκδοχές (περικοπές και αποθήκευση) προκειμένου να λειτουργεί αποτελεσματικά και με ασφάλεια. Στη παρούσα φάση όπου το κόστος των μπαταριών παραμένει αυξημένο, ιδίως σε περιπτώσεις μικρών και μεσαίων έργων ΑΠΕ (κυρίως φωτοβολταϊκών) η επιλογή του σχήματος των περικοπών, όπως περιγράφεται παραπάνω, επιτρέπει το μη εκτροχιασμό των business plan, πράγμα που αν συνέβαινε, θα είχε πολλαπλάσιες επιπτώσεις στη φυσιογνωμία του ελληνικού ενεργειακού συστήματος.

Υπενθυμίζεται, όπως έχει γράψει το energypress, ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας επεξεργάζεται την αναπροσαρμογή του σχήματος για τους επικείμενους διαγωνισμούς ΑΠΕ με λειτουργική ενίσχυση προτάσσοντας για τους συμμετέχοντες την υποχρέωση περικοπών ή προσθήκης μπαταρίας.

Πιο συγκεκριμένα, υπό το νέο διαγωνιστικό πλαίσιο, από το επόμενο έτος και σε ορίζοντα 3ετίας (δηλαδή μέχρι το 2026), θα προγραμματιστούν διαγωνισμοί για «απλά» έργα ΑΠΕ, οι ιδιοκτήτες των οποίων θα συναινέσουν στο να επιβληθεί στις μονάδες ενισχυμένος περιορισμός έγχυσης (σε σχέση με ό,τι προβλέπεται στις προσφορές σύνδεσης), ώστε να διεκδικήσουν ταρίφα. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο «κόφτης» θα προσδιοριστεί στο 50%, ενώ ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει αν αυτές οι δημοπρασίες θα είναι μεικτές ή technology specific.Στο ίδιο σχήμα, θα περιλαμβάνονται και διαγωνισμοί για επίσης ώριμα έργα, στα οποία οι επενδυτές θα προσθέσουν μπαταρίες behind the meter, για να μπορέσουν να διεκδικήσουν λειτουργική ενίσχυση.

 

 

 

δ