Στο ΥΠΕΝ το νέο χωροταξικό για τις ΑΠΕ και το Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης – Οι διαφοροποιήσεις για τα αιολικά και οι απαγορεύσεις των offshore

Στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για έγκριση, βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, η μελέτη αναθεώρησης του Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου για τις ΑΠΕ και το συναφές σχέδιο της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, τα οποία εκπονήθηκαν από ειδικούς μελετητές που είχαν αναλάβει το σχετικό έργο.  

Ειδικότερα, τα δύο κείμενα, όπως αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες, κατατέθηκαν για έγκριση στη Γενική Γραμματεία Χωροταξίας του Υπουργείου μέσα στον Οκτώβριο.

Σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία και εφόσον προχωρήσει κανονικά η αποδοχή των μελετών, το Υπουργείο καλείται να συστήσει επιτροπή με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και ενδιαφερόμενους ώστε τα δύο κείμενα να τεθούν σε δημόσια διαβούλευση.

Σημειώνεται ότι λόγω ειδικών νομικών ζητημάτων που είχαν προκύψει με το υφιστάμενο χωροταξικό, το αναθεωρημένο σχέδιο προβλέπεται επίσης να κατατεθεί για τυπικό έλεγχο στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ώστε στην τελική του μορφή να μην υπάρχουν νομικά «κενά», που θα υπονομεύσουν την εφαρμογή του.  

Αν και δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας ως την νομοθέτηση του νέου Χωροταξικού Σχεδίου ΑΠΕ, η πρόθεση των αρμοδίων, όπως σημειώνουν πηγές με γνώση των διαδικασιών, είναι περί τα τέλη του έτους να έχει εκδοθεί η Υπουργική Απόφαση.   

Οι προβλέψεις για χερσαία και υπεράκτια αιολικά

Σε γενικές γραμμές διατηρούνται τα κριτήρια του ισχύοντος ΕΧΠ-ΑΠΕ για τη χωροθέτηση των αιολικών εγκαταστάσεων σε κάθε κατηγορία του εθνικού χώρου (αιολικό δυναμικό, τουριστική ανάπτυξη, περιβάλλον), με στόχο την επιλογή των πλέον κατάλληλων από πλευράς φυσικού πόρου περιοχών, αλλά και την αποφυγή συγκρούσεων με ασύμβατες χρήσεις, τη διατήρηση του χαρακτήρα κάθε περιοχής και την προστασία του περιβάλλοντος. Σημειώνεται ότι στην περίπτωση της Αττικής διατηρούνται οι ρυθμίσεις του ισχύοντος ΕΧΠ-ΑΠΕ για τη χωροθέτηση αιολικών μονάδων.

Μία από τις βασικές διαφοροποιήσεις που περιλαμβάνει το αναθεωρημένο σχέδιο σε σχέση με το ισχύον ΕΧΠ-ΑΠΕ αφορά στην αύξηση των Περιοχών Αιολικής Καταλληλότητας (ΠΑΚ) και την ανακατανομή των Περιοχών Αιολικής Προτεραιότητας (ΠΑΠ), αλλαγές που σκοπό έχουν την καλύτερη εξυπηρέτηση του επενδυτικού ενδιαφέροντος.

Χρειάζεται ωστόσο να σημειωθεί ότι τόσο στην περίπτωση των ΠΑΠ όσο και στην περίπτωση των ΠΑΚ, το νέο χωροταξικό προβλέπει μια σειρά προϋποθέσεις που θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά προκειμένου να έχει ισχύ ο χαρακτηρισμός. Επιπρόσθετα, όπως αναφέρουν σχετικές πληροφορίες, το σχέδιο περιλαμβάνει φιλικότερες προβλέψεις για την ανάπτυξη θαλάσσιων αιολικών. 

Ταυτόχρονα, διαφοροποίηση εντοπίζεται όσον αφορά τη χωρητικότητα πολλών Δημοτικών Ενοτήτων, όπου η αξιοποίηση της κατηγοριοποίησης των Δημοτικών Ενοτήτων της χώρας συναρτάται με το βαθμό τουριστικής ανάπτυξης, σύμφωνα με το ΕΧΠ Τουρισμού. 

Συγκεκριμένα, οι περιοχές με τουριστική ανάπτυξη που συνδυάζουν και οικιστική ανάπτυξη, συνήθως με την μορφή δεύτερης κατοικίας, αποτελούν εκ των πραγμάτων περιοχές αποκλεισμού για την εγκατάσταση αιολικών και επομένως για τις περιοχές αυτές εκτιμάται χωρητικότητα αισθητά περιοσμένη σε σχέση με τις μη αναπτυγμένες τουριστικά.

Επιπρόσθετα, το νέο Ειδικό Χωροταξικό των ΑΠΕ προβλέπει την επαναξιολόγηση της κατηγοριοποίησης της ηπειρωτικής χώρας σε Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας και σε Περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας, καθώς, διαπιστώνεται ότι σε πολλές περιπτώσεις η ζήτηση είναι αναντίστοιχη της κατηγοριοποίησης του ισχύος ΕΧΠ-ΑΠΕ. Δηλαδή Δημοτικές Ενότητες χαρακτηρισμένες ως ΠΑΠ εμφανίζουν πολύ μικρή ζήτηση, ενώ Δημοτικές Ενότητας χαρακτηρισμένες ως ΠΑΚ εμφανίζουν έντονη ζήτηση.

Σχετικά με τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, το νέο ειδικό χωροταξικό των ΑΠΕ προσδιορίζει συγκεκριμένες περιοχές όπου απαγορεύεται η εγκατάσταση τέτοιων έργων. Πρόκειται για θεσμοθετημένα θαλάσσια και υποθαλλάσια πάρκα, περιοχές με ενάλιες αρχαιότητες ή προστατευόμενα ναυάγια, περιοχές ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών του σχετικού ειδικού πλαισίου, κλειστοί κόλποι με καθορισμένη γραμμή βάσης και γραμμές επιβατικής ναυσιπλοΐας.

Τέλος, καθορίζονται ελάχιστες αποστάσεις για τις αιολικές εγκαταστάσεις όπως για παράδειγμα, ένα ναυτικό μίλι (1852μ.) από την ακτογραμμή ή την καθορισμένη γραμμή βάσης σε περίπτωση κλειστών κόλπων.