Το ουράνιο επιστρέφει στο προσκήνιο μετά από μια δεκαετία στασιμότητας

Την τελευταία διετία της ενεργειακής κρίσης η προσοχή όλων ήταν στραμμένη στις τιμές του φυσικού αερίου, του πετρελαίου και του ηλεκτρισμού. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένα άλλο ενεργειακό εμπόρευμα που η τιμή του έχει αρχίσει να αυξάνεται τελευταία.

Πρόκειται για το ουράνιο, που έχει φτάσει πλέον σε υψηλό δεκαετίας με την τιμή πάνω από τα 60 δολάρια.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι η τιμή του ουρανίου είχε πέσει στα τάρταρα μετά το 2011 και το δυστύχημα της Φουκουσίμα, καθώς μεγάλοι χρήστες πυρηνικής ενέργειας, όπως η Γερμανία και η Ιαπωνία, αποφάσισαν να αποσύρουν τις μονάδες τους περιορίζοντας δραστικά τη ζήτηση για το καύσιμο.

Υπό την πίεση της ενεργειακής κρίσης, οι Ιάπωνες επανεκκίνησαν πλέον ορισμένους από τους αντιδραστήρες τους, ενώ η κατάσταση στο Νίγηρα υπενθύμισε τους γεωπολιτικούς κινδύνους που μπορούν να επηρεάσουν την αγορά ουρανίου. Παράλληλα, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα νέο φιλόδοξο πρόγραμμα αναβίωσης της πυρηνικής της βιομηχανίας, ενώ διεθνώς εξετάζονται και οι μικροί τμηματικοί αντιδραστήρες (SMR) ως πιθανή λύση για το μέλλον.

Σημαντικό μέρος της παγκόσμιας παραγωγής ορυκτού ουρανίου βρίσκεται σε ευαίσθητες πολιτικά περιοχές όπως η Αφρική ή το Καζακστάν, ενώ στο εμπλουτισμένο ουράνιο η Ρωσία διαθέτει μερίδιο πάνω από 40% επί της αγοράς.

Παλαιότερα, οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες διέθεταν σημαντικές μονάδες εμπλουτισμού ουρανίου, όμως μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης αυτό άλλαξε. Οι καλές σχέσεις με τη Μόσχα στη δεκαετία του 1990 οδήγησαν στην απόφαση να διαλυθεί η σχετική βιομηχανία στη Δύση, ενώ οι Ρώσοι ανέπτυξαν μια ανταγωνιστική μέθοδο επεξεργασίας που τους επέτρεψε να κατακτήσουν μεγάλο μερίδιο.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί δεν προέβησαν σε κυρώσεις ενάντια στο ρωσικό ουράνιο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πολύ απλά δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και θα χρειάζονταν πολλά χρόνια για να δημιουργηθούν.

Στην κοινή γνώμη επικρατεί η εικόνα ότι η πυρηνική ενέργεια έχει πλέον πεθάνει επενδυτικά, όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Πυρηνικής Ενέργειας εκτιμά ότι η συνολική εγκατεστημένη ισχύς θα αυξηθεί από 391 γιγαβάτ σήμερα σε 686 γιγαβάτ το 2040, πράγμα που μεταφράζεται σε άνοδο της κατανάλωσης ουρανίου από τους 65.650 τόνους σε 130.000 τόνους.

Το μεγαλύτερο μέρος της νέας ισχύος σχεδιάζεται στην Κίνα, αλλά υπό την πίεση των ενεργειακών εξελίξεων δεν μπορεί να αποκλειστεί μια αναβίωση και σε άλλες περιοχές.

Όλα δείχνουν ότι ο υπερκύκλος του ουρανίου ως εμπόρευμα εισέρχεται σε μια ανοδική πορεία μετά από πολλά χρόνια στασιμότητας.