Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται …
Ερώτηση: ποιος νομίζετε ότι κερδίζει αυτή τη στιγμή από τον πόλεμο στην Ουκρανία;
Όσοι επιχειρήσετε να απαντήσετε πριν ολοκληρώσετε το διάβασμα του κειμένου, να διευκρινίσω πως δεν αναφέρομαι στα πεδία των μαχών. Για να σας διευκολύνω: η ερώτηση αφορά αυτούς που γεμίζουν τις τσέπες τους από αυτόν τον πόλεμο, και προφανώς δεν …βιάζονται (να το θέσω όσο πιο κομψά μπορώ) να σταματήσει ο πόλεμος μια ώρα αρχύτερα…
Συμβόλαια που «ψήνουν» τον πλανήτη…
Ειδικός δεν είμαι, αλλά σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace, η βιομηχανία ορυκτού αερίου ωθεί τις ΗΠΑ και την Ευρώπη σε συμβόλαια που «ψήνουν» τον πλανήτη.
Στην έκθεση «Ποιος κερδίζει από τον πόλεμο-Πώς οι εταιρείες αερίου επωφελούνται από τον πόλεμο στην Ουκρανία» («Who Profits from War- How Gas Corporations Capitalise from War in Ukraine»), η περιβαλλοντική οργάνωση κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην έκρηξη των εισαγωγών υγροποιημένου αερίου από τις ΗΠΑ στην ΕΕ το 2022.
Όπως αναφέρεται, η ΕΕ έχει γίνει ο μεγαλύτερος εισαγωγέας υγροποιημένου αερίου από τις ΗΠΑ και οι εταιρείες σε ΕΕ και ΗΠΑ διπλασιάζουν τις επενδύσεις σε αυτό. Στην ανάλυσή της, η Greenpeace δείχνει πως η βραχυπρόθεσμη ενεργειακή κρίση απαντήθηκε με μια μακροπρόθεσμη αντίδραση κατασκευής νέων υποδομών, που επηρεάζουν το περιβάλλον και τις τοπικές κοινότητες σε ΗΠΑ και ΕΕ.
Eιδικότερα, κατά τους συντάκτες της έκθεσης, εάν οι υπό κατασκευή ή προτεινόμενοι τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου αερίου της ΕΕ αρχίσουν την παραγωγή, το αποτέλεσμα θα είναι η εκπομπή 950 εκατομμυρίων ισοδύναμων τόνων διοξειδίου του άνθρακα (CO2-eq) ετησίως που θα σχετίζονται με αυτούς τους σταθμούς.
Εκπομπές 211 εκατομμυρίων αυτοκίνητων…
Πρακτικά αυτό ισοδυναμεί, όπως λένε, με τις ετήσιες εκπομπές 211 εκατομμυρίων αυτοκινήτων και θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο την ενεργειακή μετάβαση για την επίτευξη των συμφωνημένων κλιματικών στόχων.
Όπως μου εξηγεί, ο διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace Νίκος Χαραλαμπίδης, οι Ευρωπαίοι καταναλωτές πληρώνουν υπέρογκο κόστος για το αμερικανικό αέριο, τόσο λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής και μεταφοράς του, όσο και λόγω της αστάθειας των τιμών του στις παγκόσμιες αγορές.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι Ευρωπαίοι το πληρώνουν επίσης μέσω επιδοτήσεων, φοροαπαλλαγών, επιδοτούμενων δανείων, διασώσεων και δημόσια χρηματοδοτούμενων υποδομών που παρέχονται σε εταιρείες ορυκτών καυσίμων.
-«Αυτές οι παράλογες παροχές επέτρεψαν κέρδη ρεκόρ στη βιομηχανία πετρελαίου και αερίου – όπως επιβεβαιώνεται από μια νέα μελέτη του καθηγητή Aviel Verbruggen του Πανεπιστημίου της Αμβέρσας στο Βέλγιο και πρώην επικεφαλής συγγραφέα Έκθεσης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή – σχεδόν τριπλασιάζοντας τα κέρδη της πέρυσι, ενώ οι πολίτες έμειναν με δυσβάσταχτους λογαριασμούς ενέργειας», συμπληρώνει.
Κλιματικοί στόχοι στις …καλένδες
Όπως υποστηρίζουν από την περιβαλλοντική οργάνωση, οι νέες υποδομές αερίου θα υπονομεύσουν τους κλιματικούς στόχους των ΗΠΑ, της ΕΕ και του πλανήτη, και παραπέμπουν σε πρόσφατη δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, σύμφωνα με την οποία, και τα δύο μπλοκ πρέπει να επιτύχουν κλιματική ουδετερότητα έως το 2040.
Αυτό, όπως αναφέρουν, απαιτεί ταχεία μείωση του ορυκτού αερίου, η οποία θα έκανε τις πρόσφατα κατασκευασμένες και τις προτεινόμενες υποδομές αερίου αδρανείς πόρους (stranded assets), με άλλα λόγια ζημιογόνες και μη βιώσιμες οικονομικές επενδύσεις.
Μάλιστα, επικαλούνται –και- πρόσφατη δημοσίευση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΙΕΑ), σύμφωνα με την οποία, η ζήτηση αερίου στην ΕΕ μειώθηκε κατά 55 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2022, η πιο απότομη πτώση στην ιστορία, κάτι που ενισχύει το πόσο άσκοπη θα ήταν η επέκταση των λιμένων για να φιλοξενήσουν υποδομές LNG.
Σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία
Η έκθεση, όπως μου λέει, ο Νίκος Χαραλαμπίδης, υπογραμμίζει επίσης τις σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία και την ασφάλεια που έχει αυτή η επέκταση σε τοπικές κοινότητες. Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν απαγορεύσει μεθόδους όπως το fracking (σ.σ.:η εξόρυξη αερίου διοχετεύοντας υγρό υπό πίεση σε σχιστολιθικά πετρώματα) στο έδαφός τους, ωστόσο ενθαρρύνουν αυτές τις μεθόδους στις ΗΠΑ για να ικανοποιήσουν την ενεργειακή ζήτηση.
Κι αυτό διότι, κατά τον διευθυντή του ελληνικού γραφείου της περιβαλλοντικής οργάνωσης, η εξόρυξη και η μεταφορά τοξικού υγροποιημένου αερίου στο Τέξας, το Νέο Μεξικό και τη Λουιζιάνα έχει οδηγήσει σε επιδείνωση της ποιότητας του αέρα, ρυπασμένο νερό, αναπνευστικές ασθένειες, προβλήματα γεννήσεων και αυξημένα ποσοστά καρκίνου σε αυτές τις κοινότητες, πολλές από τις οποίες είναι κυρίως μαύρες, αυτόχθονες και έχουν χαμηλά εισοδήματα.
Σε πρόσφατες δηλώσεις της, η υπεύθυνη του προγράμματος για τον τερματισμό της επέκτασης των ορυκτών καυσίμων, από το αμερικανικό γραφείο, Αnusha Narayanan, υποστήριξε, μεταξύ άλλων, πως « η βιομηχανία φυσικού αερίου (παραγωγοί και διαχειριστές) χρησιμοποίησαν τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία για να στρέψουν τις προτεραιότητες της αμερικανικής και ευρωπαϊκής πολιτικής μακριά από τους κλιματικούς στόχους προβάλλοντας τον κίνδυνο της ενεργειακής ασφάλειας».
Τι είπαμε; Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται … Και πώς να μην χαίρεται, αφού σε περιόδους αναστάτωσης και χάους κάποιοι εκμεταλλεύονται τις συνθήκες για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους, σε βάρος των άλλων. Το θέμα μας όμως, προσωπικά πάντα μιλώντας, δεν είναι τι κάνουν αυτοί οι κάποιοι, αλλά τι κάνουμε εμείς…
