Κένυα : 90% Ανανεώσιμες στην ηλεκτροπαραγωγή, αλλά δεν είναι όλα ρόδινα.

14 09 2018 | 08:45Γιάννης Τσιπουρίδης

Μετά από σχεδόν 9 ώρες ταξιδιού από Ζυρίχη, ήρθε η ώρα της προσγείωσης στο διεθνές αεροδρόμιο Jomo Kenyatta στο Ναϊρόμπι.

Η αεροσυνοδός από το μεγάφωνο μας προειδοποίησε λίγο πριν προσγειωθούμε στο Ναϊρόμπι, ότι επειδή οι πλαστικές σακούλες απαγορεύονται στην Κένυα και η κατοχή τους επιφέρει μέχρι και φυλάκιση, να μην τις πάρουμε μαζί μας, γιατί θα κατηγορηθούμε για εισαγωγή απαγορευμένων προϊόντων!!!

Ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο που το τερμάτισε το ζήτημα της πλαστικής σακούλας, αλλά για κοντοσταθείτε και σκεφθείτε το: το πιο διαδεδομένο σκουπίδι μας να απαγορεύεται η χρήση του με ποινή φυλάκισης!!

Πάμε στοίχημα ότι σε μερικά χρόνια θα ισχύσουν παρόμοιες νομοθεσίες για τα ορυκτά καύσιμα;

Κένυα λοιπόν.

Μια χώρα με καλόκαρδους φιλικούς ανθρώπους.Μια χώρα με πληθυσμό 50.000.000 που αναμένεται να διπλασιαστεί τα επόμενα 20 χρόνια, πλούσια σε πόρους ενεργειακούς και μη, αλλά με φτωχή οικονομία. Όπως όλη η Αφρική. Όπως όλες οι πρώην(;) αποικίες.

Ήδη στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας η εικόνα είναι ανανεώσιμη χάρη στα υδροηλεκτρικά και, κυρίως, χάρη στην γεωθερμία.

Το δυναμικό της γεωθερμίας είναι 10.000 MW κι έχουν ως τώρα αναπτύξει περίπου μόνο 650 MW που καλύπτει ήδη το 48% της ηλεκτροπαραγωγής. Φανταστείτε τις προοπτικές.

Φυσικά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι μιλάμε για καταστάσεις διαφορετικές από αυτές της Ευρώπης. Το ποσοστό των κατοίκων που έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες ενέργειας, με τα επίσημα στοιχεία της παγκόσμιας Τράπεζας ήταν 56% το 2016.

Σήμερα υπολογίζεται στο 72,5 %.

Σημαντικό επίσης είναι ότι δεν είναι μόνο το χαμηλό ποσοστό ηλεκτρικής σύνδεσης των νοικοκυριών αλλά και η κατανάλωση των νοικοκυριών η οποία είναι ιδιαίτερα χαμηλή, που οδηγεί στην συνολική εικόνα περιορισμένης ηλεκτρικής κατανάλωσης, η οποία όμως αυξάνεται σταθερά.

Ο ηλεκτρισμός όμως είναι μόλις 5% του συνολικού ενεργειακού μίγματος της χώρας.

Αλλά και στην συνολική ενεργειακή εικόνα της Κένυα η εκτεταμένη χρήση βιομάζας της δίνει ανανεώσιμο χρώμα.

Και δεν αναφέρθηκε ακόμη η συμμετοχή της ηλιακής και αιολικής ενέργειας και ο λόγος είναι επειδή είναι ακόμη πολύ μικρή. Τα επίσημα στοιχεία του ΙΡΕΝΑ δίνουν για το 2017 μόλις 26 MW εγκατεστημένη αιολική ενέργεια και 28 MW ηλιακή φωτοβολταϊκή, ενώ υπάρχουν περίπου 170 MW κυρίως μικρών μονάδων βιοαερίου και βιοκαυσίμων γενικότερα.

Να πούμε και για το μεγάλο αιολικό πάρκο των 310 MW στην λίμνη Turkana που περιμένει μήνες τώρα, να έρθει το δίκτυο να το συναντήσει. Από ότι λέγεται είναι θέμα ημερών πια.

Αλλά το ανανεώσιμο δυναμικό είναι μοναδικό και υπολογίζεται μόνο για την ηλιακή ενέργεια σε 27.500 MW. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Αυτό που βρίσκεται σε έξαρση το τελευταίο διάστημα, είναι οι μικρές αυτόνομες εγκαταστάσεις στην επαρχία για την κάλυψη των αναγκών μικρών κοινοτήτων (συστήματα με φωτοβολταϊκά, μπαταρία και μικροδίκτυα) οι οποίες δεν έχουν καμία πρόσβαση σε υπηρεσίες ενέργειας..

Η κοινωνία της Κένυα, τα 50 εκατομμύρια που θα γίνουν 100 εκατομμύρια σε 20 χρόνια θέλουν πρόσβαση σε υπηρεσίες ενέργειας.

Και παρ όλο που θα έπρεπε να είναι προφανές θα το πω: Δικαιούνται πρόσβαση σε υπηρεσίες ενέργειας.

Καθαρής, ανανεώσιμης. ποιοτικής ενέργειας.

Και αυτό πρέπει να θέλει και η ανεπτυγμένη Δύση.

Γιατί αν η Κένυα και κάθε άλλη χώρα της Αφρικής αποκτήσει την πρόσβαση στην ενέργεια που δικαιούται μέσω ορυκτών καυσίμων τότε οι στόχοι της συμφωνίας του Παρισιού θα παραμείνουν ένα όνειρο μιας κρύας μέρας του Δεκέμβρη του 2015.

Η Κένυα και όλη η Αφρική και κάθε αναπτυσσόμενη χώρα του πλανήτη, χρειάζεται τη βοήθεια, οικονομική και τεχνική, των ανεπτυγμένων χωρών για να στραφεί εξ αρχής σε καθαρές πήγες ενέργειας τις οποίες διαθέτουν σε αφθονία έτσι κι αλλιώς.

Είναι για το συμφέρον των ανεπτυγμένων χωρών να γίνει αυτό, για να μην μονιμοποιηθούν οι συνθήκες που ζήσαμε φέτος το καλοκαίρι στο βόρειο ημισφαίριο.

Κι όμως, σε αυτήν τη γωνιά του πλανήτη δυο υπερδυνάμεις παίζουν τα δικά τους παιχνίδια.

Η Κίνα που κλείνει κάποιους από τους δικούς της σταθμούς άνθρακα και παρουσιάζει ένα πράσινο προφίλ, σχεδιάζει να κατασκευάσει ανθρακικό θερμικό σταθμό στην περιοχή Lamu, μια προστατευμένη περιοχή της UNESCO, μοναδικού φυσικού κάλους, 1.050 MW με εισαγόμενο άνθρακα από την Νότια Αφρική.

Ο απόλυτος παραλογισμός : εισαγωγή ρυπογόνου άνθρακα σε μια χώρα που ξεχειλίζει σε όλες τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Η μόνη λογική είναι η εξυπηρέτηση της κινέζικης τεχνολογίας θερμικών σταθμών άνθρακα.

Και δεν τελειώνουν εδώ τα βάσανα της Κένυα.

Η ρώσικη ROSATOM σχεδιάζει την κατασκευή πυρηνικού σταθμού, ο οποίος θα είναι της τάξεως του 1.000MW !

Και δεν είναι μόνο η καταστροφή που και τα δύο σχεδιαζόμενα έργα θα προκαλέσουν. Η κατασκευή τους εξαφανίζει κάθε δυνατότητα περαιτέρω άμεσης ανάπτυξης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Κένυα.

Τα ΗΕ πρέπει να παρεμβαίνουν εκεί που ισχυρές χώρες εκμεταλλεύονται την οικονομική αδυναμία φτωχών χωρών, αν θέλουν τα ΗΕ να πετύχουν τους στόχους του Παρισιού.

Κένυα, μια χώρα πλούσια σε φυσικούς και ανθρώπινους πόρους που πρέπει να ενισχυθεί και να υποστηριχθεί για να συμμετέχει στην παγκόσμια προσπάθεια αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής μέσω της επίτευξης των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού.

Ναϊρόμπι 14 Σεπτεμβρίου 2018

Γιάννης Τσιπουρίδης