Οι οικολόγοι, οι λιγνίτες και οι ανεμογεννήτριες

Στην Ελλάδα έχουμε το ενδιαφέρον φαινόμενο να αντιδρούν σφοδρά στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών φορείς και πολίτες που δηλώνουν (και πιστεύουν ότι είναι) οικολόγοι.

Οι αντιδράσεις των αυτοπροσδιοριζόμενων οικολόγων αφορούν όλα σχεδόν τα αναπτυσσόμενα «πράσινα» έργα, σε όλη την Ελλάδα, και μάλιστα λειτουργεί συντονιστικός διατοπικός φορέας. Αυτό δείχνει ότι το «όχι» στις ανεμογεννήτριες δεν σχετίζεται με κάποια ακραία περίπτωση καταστροφής ή παρανομίας από την πλευρά κάποιου επενδυτή, αλλά με την απόλυτη πεποίθηση ότι όπου μπαίνει ανεμογεννήτρια καταστρέφεται το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.

Για όσους πιστεύουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι μια απάτη και συνεπώς δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ρεύματος, τα πράγματα είναι απλά και καθαρά. Ρωτήστε και τους εβραίους που – ειδοποιημένοι – δεν πήγαν στη δουλειά τους στους δίδυμους πύργους στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Ή τον Έλβις Πρίσλεϊ που σκηνοθέτησε το θάνατό του αλλά ζει ακόμα.

Αλλά για τους οικολόγους; Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να καταλάβεις ότι το κεντρικό οικολογικό ζήτημα σε οικουμενικό επίπεδο είναι η έκλυση αερίων του θερμοκηπίου και η συνακόλουθη κλιματική αλλαγή. Για να περιοριστεί το φαινόμενο, πέραν της μείωσης της ενεργειακής σπατάλης, απαιτείται η καθαρότερη παραγωγή ενέργειας, δηλαδή οι τεχνολογίες ΑΠΕ.

Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Αν κερδίζουν κάποιοι (βεβαίως κερδίζουν), αν υπάρχει αισθητική όχληση (στα θέματα αισθητικής ο καθένας έχει τη δική του κρίση), αν δημιουργούνται τοπικής εμβέλειας περιβαλλοντικά θέματα (και ποια ανθρώπινη παρέμβαση δεν δημιουργεί; Οι δρόμοι; Οι πόλεις; Ο τουρισμός; Η αγροτική παραγωγή;) ας αναφέρονται ως παράμετροι του θέματος, αλλά δεν μπορούν να αποτελούν απαντήσεις στο κεντρικό ερώτημα: Λιγνίτης και πετρέλαιο ή ΑΠΕ;

Μπράβο στην ΕΛΕΤΑΕΝ για την καμπάνια ask4wind.

(editorial από το πρόσφατο energy weekly review του energypress)