Ο κτιριακός τομέας στην Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος χρήστης ενέργειας και η μεγαλύτερη πηγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα καθώς ευθύνεται για το 40% περίπου της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης και 40% των συνολικών εκπομπών CO2. Ο τρόπος προσέγγισης της κατασκευής αλλά και λειτουργίας τους οφείλει να αλλάξει, έτσι ώστε να χρησιμοποιεί όσο λιγότερη ενέργεια γίνεται (σχεδόν μηδενική). Σύμφωνα με τον βιοκλιματικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, από έξω προς τα μέσα, ένα κτίριο πρέπει αρχικά να έχει προσεγμένο κέλυφος έτσι ώστε να μην απορροφά μεγάλο ποσό ηλιακής ακτινοβολίας το οποίο έπειτα αντανακλάται στον αστικό ιστό, αλλά ούτε και να χάνει την εσωτερική ενέργεια που προσφέρει συγκεκριμένη θερμική άνεση στους χώρους εντός του. Οι ανοιχτές επιφάνειες πρέπει να αποτελούνται από υλικά που δεν επιτρέπουν μεγάλες απώλειες. Όσον αφορά στη θέρμανση, ψύξη και ηλεκτρική κατάσταση του κτιρίου, εκεί πρέπει να υπάρχει αυτάρκεια έτσι ώστε να μην χρειάζεται μεγάλη δαπάνη σε ηλεκτρική ενέργεια η οποία εκτός από μεγάλο κόστος επιφέρει και επιδείνωση της θερμοκρασίας λόγω υψηλών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Σχετικοί Σύνδεσμοι:
