Η σεξουαλική ζωή της κατσίκας στα… απάτητα βουνά.
Η Ευρώπη επενδύει στην αιολική ενέργεια. Δημιουργεί υψηλή τεχνολογία για τις σημερινές και για τις επόμενες γενιές. Η Ελλάδα δεν πρέπει να απέχει απ΄ αυτή την παγκόσμια προσπάθεια.
Σε ένα ταξίδι με ΙΧ από τις Βρυξέλλες στο Άμστερνταμ είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι μια υπέροχη συνύπαρξη – στο γαλήνιο πράσινο τοπίο των μικρών χωριών δίπλα στην κατοικία με την οργανωμένη αγροτική εκμετάλλευση έστεκε μια ανεμογεννήτρια συχνά ζωγραφισμένη με απίθανα χρώματα και παραστάσεις. Δεν ήταν μία, ούτε δύο, ούτε τρεις αλλά χιλιάδες ενταγμένες αρμονικά στο τοπίο. Μια εικόνα Πολιτισμού που φέρνει στη καθημερινότητα μας ένα παράδειγμα βιώσιμης ανάπτυξης σε τοπική κλίμακα όπου όλα είναι με τάξη στη θέση τους.
Η εικόνα αυτή επιστρέφει τακτικά στο μυαλό μου την τελευταία περίοδο μετά και την ψήφιση του νομοσχεδίου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Αιτία, οι αντιδράσεις για τα «απάτητα βουνά από τα αιολικά», αντιδράσεις για τις ανεμογεννήτριες και κατ΄επέκταση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας σε περιοχές που λογικά θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν στραφεί εναντίον της καταστροφικής πολιτικής για το Περιβάλλον που προέρχεται από επιχειρήσεις όπως η ΛΑΡΚΟ. 4
Αλλά, για την ΛΑΡΚΟ τσιμουδιά, άκρα του τάφου σιωπή. Δυστυχώς, για πολιτικές δυνάμεις και τοπικούς /περιφερειακούς άρχοντες «η ΛΑΡΚΟ είναι εθνικός πλούτος», ενώ η ανεμογεννήτρια βλάπτει σοβαρά τη σεξουαλική ζωή της κατσίκας…
Όταν άρχισα να ασχολούμαι με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας – πάντα από την σκοπιά της αντίθεσης στη κυρίαρχη πολιτική αντίληψη για τα ορυκτά καύσιμα- βρήκα ως αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης τις εκδόσεις και το εν γένει ενημερωτικό υλικό της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ). Σε κείμενο της Εταιρείας προσέτρεξα και τώρα προκειμένου να έχω στη διάθεση μου επιχειρήματα εναντίον μιας επίθεσης ανορθολογισμού. Διαβάζω σε ένα κείμενο για τα 30 χρόνια ζωής και δράσης της ΕΛΕΤΑΕΝ: « Ο αιολικός κλάδος ξεκίνησε τη συναρπαστική του πορεία στη χώρα μας τη δεκαετία του ’80. Πλέον, οι ανεμογεννήτριες είναι το παρόν και το μέλλον της ενέργειας στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον Κόσμο.
Έχουμε μόνον λίγα χρόνια για να εμποδίσουμε την καταστροφική αλλαγή του κλίματος και να περιορίσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας κάτω από τους δύο βαθμούς. Η αιολική ενέργεια είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά όπλα που διαθέτουμε σε αυτή τη μάχη.
Εξοικονομεί πολύτιμους οικονομικούς πόρους που διαφορετικά θα ξοδεύονταν για εισαγωγές ορυκτών καυσίμων. Προσφέρει φθηνό ηλεκτρισμό στα νοικοκυριά, στις επιχειρήσεις, στις βιομηχανίες. Στηρίζει μια πιο ανταγωνιστική οικονομία.
Η κατασκευή ενός αιολικού πάρκου αφήνει πάνω από το 30% της επένδυσης στον τόπο μας. Η αιολική ενέργεια δημιουργεί νέες δουλειές. Ιδιαίτερα στην επαρχία. Υπηρεσίες, δομικά έργα, έργα υποδομής, δίκτυα και μερικές φορές πυλώνες, κατασκευάζονται εδώ. Πάνω από το 80% του κόστους λειτουργίας ξοδεύεται στην Ελλάδα.
Τα αιολικά πάρκα στηρίζουν τους τόπους που τα φιλοξενούν, με ποικίλους τρόπους. Αποδίδουν το 3% του τζίρου τους σε έργα υποδομής, ανάπτυξης, πολιτισμού. Οι νέοι δρόμοι προστατεύουν τα δάση και τα βουνά μας από τη φωτιά. Βοηθούν την τοπική κτηνοτροφία. Τα περιβαλλοντικά έργα αποκατάστασης μειώνουν όσο είναι δυνατόν την παρέμβαση στο φυσικό τοπίο και εναρμονίζονται με αυτό. Τα έργα αναδάσωσης συμβάλουν στην αναβάθμιση του τοπικού περιβάλλοντος.
Τα αιολικά πάρκα αποτελούν συνδυασμό απλών συστημάτων, σαν αυτά που υπάρχουν στην καθημερινότητά μας. Δεν ρυπαίνουν, δεν επιβαρύνουν το τοπικό περιβάλλον, δεν βλάπτουν την υγεία. Δεν θίγουν την κτηνοτροφία ή τη μελισσοκομία, ούτε τον τουρισμό. Δεν μειώνουν την αξία της γης και των κατοικιών. To αποδεικνύουν πολλές μελέτες στην Ευρώπη και την Αμερική.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ευρώπη επενδύει στην αιολική ενέργεια. Δημιουργεί υψηλή τεχνολογία για τις σημερινές και για τις επόμενες γενιές. Η Ελλάδα δεν πρέπει να απέχει απ΄ αυτή την παγκόσμια προσπάθεια. Είναι θέμα γεωπολιτικής ισχύος. Και είναι χρέος μας απέναντι στις γενιές που έρχονται, να εγκαταλείψουμε το λιγνίτη και να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τα εισαγόμενα καύσιμα. Με αιολική ενέργεια».
Από το σπίτι μου, λίγο έξω από την πόλη της Χαλκίδας, αγναντεύω την Δίρφυ. Θα ήταν το ίδιο όμορφη με ανεμογεννήτριες. Όλα τα άλλα τα ακούω βερεσέ μιας και δεν πρόκειται ποτέ να είμαι υποψήφιος βουλευτής, περιφερειάρχης ή δήμαρχος.
23 Μαϊου 2020
in.gr
