Τα ηλιακά καύσιμα βρίσκονται προ των πυλών σύμφωνα με νέα έρευνα από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια
Ένα οικονομικά βιώσιμο "ηλιακό" καύσιμο μπορεί να φτάσει στην αγορά μέσα στα επόμενα χρόνια ως αποτέλεσμα νέας έρευνας από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια. Ένα από τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τους ερευνητές Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για δεκαετίες, είναι η ανάπτυξη ενός οικονομικά βιώσιμου "ηλιακού" καυσίμου. Ακούγεται περίεργο και τρομερά σύνθετο όμως στην πραγματικότητα είναι περισσότερο χρήσιμο και λιγότερο δύσκολο από τα “ηλιακά καύσιμα” τα οποία ως χημικές ενώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποθήκευση ηλιακής ενέργειας.
Οι περισσότερες έρευνες σε αυτό το πεδίο εστίαζαν στην διάσπαση του νερού στα συστατικά του μέρη (υδρογόνο και οξυγόνο) χρησιμοποιώντας μόνο το φως του ήλιου. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί, καθώς το παραγόμενο με αυτό τον τρόπο υδρογόνο είναι ένα καθαρό, φθηνό, εύκολο στην παραγωγή του και γενικά ευρέως διαθέσιμο καύσιμο. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να τροφοδοτήσει ηλιακά πανέλα, αυτοκίνητα και άλλες χρήσεις. Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά αυτού του καυσίμου είναι οι μηδενικές εκπομπές άνθρακα και ότι είναι ανεξάντλητο. Το μόνο προϊόν αντίδρασης μιας μηχανής υδρογόνου θα ήταν απλά....νερό.
Οι επιστήμονες έχουν διανύσει πολύ δρόμο και έχουν φτάσει πολύ κοντά στο να επιτυχουν να κάνουν μέρος της καθημερινότητας μας τα ηλιακά καύσιμα. Όμως, παρά την αλματώδη ανάπτυξη της συγκεκριμένης τεχνολογίας, παραμένει ως εμπόδιο το κόστος. Το 2014, μία ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο της Καλιφόρνια με επικεφαλής τον καθηγητή Harry ανέπτυξε ένα καταλύτη διάσπασης ύδατος με επίστρωση νικελίου και σιδήρου. Δούλεψε πολύ καλά ως μοντέλο, δείχνοντας ότι μπορεί να εξελιχθεί περαιτέρω. Όμως ενώ ο καταλύτης δούλεψε κανονικά, κανείς δεν ήξερε πως ακριβώς δουλεύει. Με βάση την θεωρία, εκτιμούσαν πως οι επιστρώσεις νικελίου ήταν κατά κάποιον τρόπο υπεύθυνες για την ικανότητα του υλικού να διασπά το νερό.
Στην συνέχεια έρχεται να πιάσει το νήμα ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Resnick του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια υπό τον Bryan Hunter, η οποία πραγματοποίησε ένα πείραμα το οποίο έδειξε πως η διάσπαση του νερού οφειλόταν στα άτομα σιδήρου και όχι στο νικέλιο.
Ο Bryan Hunter σχολίασε μετά το επιτυχημένο πείραμα “Η αρχική μας υπόθεση ήταν λάθος, όμως τώρα ξέρουμε ακριβώς πως δουλεύει πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα χάσουμε τον χρόνο μας σε λάθος μονοπάτια” και προσθέτει ο ίδιος πως “Τώρα μπορούμε να ξεκινήσουμε να κάνουμε αλλαγές σε αυτό το υλικό για να το βελτιώσουμε.”
Τέλος οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μια τέτοια επιστημονική καινοτομία θα προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στο χώρο των ηλιακών καύσιμων.
"Όσο εμείς γνωρίζουμε που πρέπει να κοιτάξουμε, μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα το οποίο είναι να βρούμε με ποιον τρόπο θα κάνουμε τέτοιες διαδικασίες πιο γρήγορες και πιο αποτελεσματικές πράγμα που θα μεταφραστεί σε χαμηλότερο κόστος για το τελικό καύσιμο", σημειώνει στο άρθρο του ο Alexandru Micu στο ZMEScience.
Πηγή: (ZMEScience)
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
