Ολα τα απίθανα μέρη στα οποία έφτασε το πλαστικό το 2019.

Μεταμορφωμένο σε βότσαλα, σε απομακρυσμένες ερήμους, στο φαγητό μας, στα στομάχια ζώων.

Άμα το σκεφτείτε, το πλαστικό είναι παντού γύρω μας και στη καθημερινότητά μας.  

Στη συσκευασία του σαπουνιού που πλένουμε κάθε πρωί το πρόσωπό μας, στο σαμπουάν, στην οδοντόκρεμα. Πλαστικά κυπελλάκια χρησιμοποιούμε συχνά για να βάλουμε τον καφέ μας, πλαστικά κουταλάκια για να τον ανακατέψουμε, μαχαίρια και πιρούνια για να φάμε στο γραφείο, και όλα αυτά θα τα πετάξουμε σε μια πλαστική σακούλα στον σκουπιδοτενεκιές. 

Πλαστικό έχουν τα λάστιχα του αυτοκινήτου μας, πολλές καρέκλες που καθόμαστε, ακόμη και εργαλεία της ιατρικής, ζωτικής σημασίας.  

Πάνω από το 90% των πλαστικών δεν ανακυκλώνεται  και εκτιμάται ότι χρειάζονται  500 με 1.000 χρόνια για να αποσυντεθούν. Και αν δεν ανακυκλωθούν, καταλήγουν στους ποταμούς και τους ωκεανούς ή στα στομάχια των ζώων πουτα τρώνε, γιατί συχνά τους μυρίζουν σαν φαγητό.

Και δεν προκαλεί μόνο ρύπανση στο έδαφος. Είναι ένα προϊόν με βάση το πετρέλαιο και συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή. Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Μάιο, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την παραγωγή πλαστικών, φέτος θα ισοδυναμούν με την ρύπανση που προκαλούν σχεδόν 200 λιγνιτικές μονάδες παραγωγής ενέργειας 500 μεγαβάτ.

Τα πλαστικά βρίσκονται πλέον και στα πιο απίθανα μέρη. 

Ακολουθούν ορισμένα: 

Βυθίζοντας τη Νοτιοανατολική Ασία

Όταν η Κίνα - που ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ανακυκλώσιμων υλικών στον κόσμο - επέβαλε περιορισμό στο να δέχεται εισαγωγές μιας σειράς πλαστικών προϊόντων τον Ιανουάριο του 2018, οι χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας κατακλύστηκαν με ξένα απόβλητα.

Η Μαλαισία κατέχει τώρα τον τίτλο του μεγαλύτερου εισαγωγέα πλαστικών αποβλήτων στον κόσμο. Επίσης ένα μικρό ψαροχώρι στην Ινδονησία «ψαρεύει» συνεχώς πλαστικά από τις θάλασσες του. 

Στα βάθη των ωκεανών

Είναι γνωστό από καιρό ότι πολλά από τα πλαστικά καταλήγουν στους ωκεανούς μας. Αλλά νέες έρευνες έφεραν φέτος στο φως πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα. Σύμφωνα με το World Wildlife Fund, 570.000 τόνοι πλαστικού μολύνουν τη Μεσόγειο κάθε χρόνο (που ισοδυναμεί με 33.800 πλαστικά μπουκάλια ανά λεπτό). 

Μια έκθεση της Greenpeace βρήκε επίσης ότι η πλειοψηφία της ρύπανσης προέρχεται από χαμένα και εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία. 

Και τον Μάιο, ο δύτης που έφτασε στο πιο βαθύ σημείο της θάλασσας, βρήκε εκεί (ω, τι έκπληξη) πλαστικά. 

Στα ζώα

Ειδικά φέτος, υπήρχαν αμέτρητες ειδήσεις για ζώα που είχαν στα στομάχια τους πλαστικά -που στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν υπεύθυνα για τον θάνατό τους. 

Τον Μάρτιο μια νεαρή φάλαινα βρέθηκε με 40 κιλά πλαστικού στο στομάχι της, προκαλώντας της αφυδάτωση και αδυναμία να φάει, που οδήγησε στον θάνατό της. Πρόσφατα επίσης, μια άλλη φάλαινα βρέθηκε στην Σκωτία με 100 κιλά πλαστικό στο στομάχι της, μεταξύ των οποίων, πλαστικά σχοινιά, κυπελάκια και γάντια. 

Τον περασμένο μήνα ένα ελάφι βρέθηκε νεκρό στην Ταϊλάνδη με την κοιλιά του γεμάτη με «ανδρικά εσώρουχα, πλαστικές σακούλες, συσκευασίες στιγμιαίου καφέ και υπολείμματα από πλαστικό σχοινί».

Στην Χαβάη έχει μειωθεί πολύ ο αριθμός νεαρών ψαριών, λόγω της κατανάλωσης πλαστικού που εμποδίζει την ανάπτυξή τους.

Στο φαγητό μας

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε φέτος εκτιμά ότι ο μέσος άνθρωπος καταπίνει και εισπνέει 74.000 έως 121.000 μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού ετησίως μέσω της τροφής του, του νερού και της αναπνοής του.

Το πλαστικό χρησιμοποιείται σε ολόκληρη την τροφική αλυσίδα, από τις μπανάνες (στις οποίες τοποθετούν πλαστικό για να μην πάρουν λάθος σχήμα καθώς μεγαλώνουν), μέχρι στις συσκευασίες που φτάνουν στο τραπέζι μας. 

 

Η τόσο μεγάλη χρήση πλαστικού καθ′ όλη τη διάρκεια της παραγωγής του, σημαίνει ότι αναπόφευκτα θα φτάσει και στο πιάτο μας (άρα και το στομάχι μας). Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο των New York Times, πλαστικά απόβλητα που αποστέλλονται από τις ΗΠΑ  χρησιμοποιούνται ως καύσιμα για να μαγειρευτούν τα τόφου στην Ινδονησία. Δηλαδή, θανατηφόρα χημικά οδηγούνται στα τρόφιμα μας.