2°C or not 2°C?
Το βασικό, διαχρονικό, υπαρξιακό δίλλημα που έθεσε ο Άμλετ, δεν θα μπορούσε να είχε βρει καλύτερη έκφραση στη σύγχρονη κοινωνία από την ευρηματική αυτή παράφραση του τίτλου.
Είναι ακριβώς αυτό που θα έπρεπε να αναρωτηθούμε όλοι, κοιτώντας όχι τη νεκροκεφαλή, αλλά τα εξίσου τρομακτικά διαγράμματα της συνεχιζόμενης ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη, το ένα μετά το άλλο, μαζί με ένα σύνολο ανησυχητικών νέων για την σχεδόν ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή.
Και λέω σχεδόν, γιατί ακόμη υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας να την ελέγξουμε. Ένα μικρό παράθυρο χρόνου να μελετήσουμε, να σκεφτούμε, να αξιολογήσουμε, να αποφασίσουμε και να δράσουμε. Και ουσιαστικά να απαντήσουμε στο κρίσιμο ερώτημα «2°C or not 2°C?».Γιατί ίσως στο αριστούργημα του Σαίξπηρ ο θεατρικός χρόνος να επιτρέπει το ερώτημα να πλανάται και ίσως ποιητική και σκηνοθετική τη αδεία να παραμένει και αναπάντητο, αλλά στο δικό μας το δράμα δεν υπάρχει αυτή η πολυτέλεια.
Στη δική μας παγκόσμια θεατρική σκηνή, όπου έχουμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, το αντίστοιχο ερώτημα, ούτε μπορεί να πλανάται επ’ αόριστον ούτε μπορεί να μείνει αναπάντητο. Γιατί εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου. Αν αργήσουμε να πάρουμε την απόφαση ή αν δεν την πάρουμε ποτέ, τότε για εμάς η πρεμιέρα θα είναι και το φινάλε. Ένα φινάλε που δεν θέλω και πιστέψτε με δεν θα θέλετε να το βιώσουμε.
Και δεν θα μπω στον πειρασμό να εξετάσω τι στοιχεία είχε ο Άμλετ για να απαντήσει στο ερώτημα που ο ίδιος έθεσε στον εαυτό του (βασικά ως πλήρως αναρμόδιος), αλλά έχω πολλά να πω και να τεκμηριώσω για τα στοιχεία που έχουμε εμείς ως παγκόσμια κοινωνία στη διάθεση μας.
Και το πιο σημαντικό, δεν είναι απλά μόνο κάποια διαγράμματα και κάποια επιστημονικά στοιχεία. Είναι όλα τα επιστημονικά στοιχεία και το γεγονός ότι όλα έχουν την υπογραφή του 97% των κλιματικών επιστημόνων. Μπορείτε να συλλάβετε τον αριθμό; Θα δανειστώ ένα παράδειγμα που έχω διαβάσει: αν το 97% των μηχανικών αεροπλάνων σας έλεγαν να μην ταξιδέψετε με αεροπλάνο, θα ταξιδεύατε; Μην απαντάτε. Φυσικά και δεν θα ταξιδεύατε.
Τότε γιατί δεν τους ακούμε όταν αναφέρονται στο διαστημόπλοιο Γη? Μερικές χιλιάδες επιστήμονες ανά τον πλανήτη φωνάζουν σε συγχορδία «2°C or not 2°C?» και περιμένουν από εμάς να απαντήσουμε. ΤΩΡΑ!
Κι εδώ που φτάσαμε δεν φτάνει να απαντήσουμε θετικά και να γυρίσουμε κανάλι στην TV και να αλλάξουμε στάση στον καναπέ. Πρέπει να δράσουμε και άμεσα. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα η συμμετοχή μας είναι απαραίτητη, έγινε πια η ικανή και αναγκαία συνθήκη για την αντιμετώπιση, εγκαίρως, της κλιματικής αλλαγής.
Διαβάστε τις ειδήσεις στο e-mc2 και θα με καταλάβετε, γιατί περηφανευόμαστε πως έχουμε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για να πάρετε θέση στην καυτή και δραματική αυτή ερώτηση.
Από το πόση εξοικονόμηση ενέργειας μπορείτε να κάνετε στο σπίτι σας και στη δουλειά σας, μέχρι τις μεταφορές σας, αλλά και τον προγραμματισμό για την αγορά του επόμενου αυτοκινήτου που οπωσδήποτε πρέπει να είναι ηλεκτρικό, από την κατάργηση όλων των πλαστικών μιας χρήσης από τη ζωή μας και κυρίως την κατάργηση της πλαστικής σακούλας (η οποία ζει και βασιλεύει ακόμη, αφού υπάρχει και κυκλοφορεί και δίνεται δωρεάν σε δεκάδες εμπορικές επιχειρήσεις) … όλα περνούν και από το χέρι σας.
Ναι δεν φταίμε όλοι το ίδιο. Ναι άλλοι φταίνε πολύ, μα πάρα πολύ περισσότερο και μάλιστα αυτοί οι ίδιοι ακόμη κάνουν τώρα όση καθυστέρηση μπορούν.
Ένας λόγος παραπάνω να αντιδράσουμε ακόμη πιο άμεσα και πιο ενεργά. Γιατί όσο κι αν δεν φταίμε όλοι, σίγουρα θα την πληρώσουμε όλοι.
Και είναι τόσο καλύτερα to be από not to be.
Γιάννης Τσιπουρίδης
Ο τίτλος είναι δανεισμένος από ομότιτλο άρθρο στο JAPRATT7
