WindEurope: Αβεβαιότητα για τα ευρωπαϊκά αιολικά ως το 2023 – Νέες εγκαταστάσεις 1,3 GW αναμένονται στην Ελλάδα.
Μεγάλη αβεβαιότητα παρατηρείται σχετικά με την ανάπτυξη των αιολικών στην Ευρώπη στα επόμενα πέντε χρόνια, όπως επισημαίνει ο σύνδεσμος WindEurope σε σχετική έκθεση.
Όπως υποστηρίζει, εάν οι κυβερνήσεις παράγουν ξεκάθαρους και φιλόδοξους ενεργειακούς σχεδιασμούς και βελτιώσουν την αδειοδοτική διαδικασία και επενδύσουν στο δίκτυο, τότε η αιολική ισχύς θα μπορέσει να αυξηθεί κατά 88 ως 277 γιγαβάτ μέχρι το 2023.
Εναλλακτικά, αν οι σχεδιασμοί δεν είναι επαρκώς φιλόδοξοι και τα ρυθμιστικά ζητήματα παραμείνουν, τότε η Ευρώπη θα εγκαταστήσει μόλις 67 γιγαβάτ στην περίοδο αυτή. Όλα αυτά ενώ ζητήματα αδειοδότησης έχουν οδηγήσει σε μειωμένες ποσότητες στους διαγωνισμούς της Γερμανίας, που είναι και η μεγαλύτερη αγορά.
Ως εκ τούτου, οι ετήσιες εγκαταστάσεις ως το 2023 μπορούν να είναι από 13 ως 22 γιγαβάτ και η αβεβαιότητα επηρεάζει την εφοδιαστική αλυσίδα, ενώ θα μπορούσε να επηρεάσει και το κόστος, το οποίο μειώθηκε αισθητά τα τελευταία χρόνια.
Ένας τομέας όπου συμφωνούν τα σενάρια του WindEurope είναι ότι πάνω από τα τρία τέταρτα των νέων εγκαταστάσεων θα είναι χερσαία αιολικά. Σήμερα τα πρωτεία στην κατηγορία αυτή έχουν η Ισπανία, η Σουηδία και η Νορβηγία. Στην περίπτωση των υπεράκτιων αιολικών, η Βρετανία θα εγκαταστήσει το 35% της νέας ισχύος στα επόμενα πέντε χρόνια και ακολουθεί η Ολλανδία και η Γερμανία.
Επιπλέον, 22 γιγαβάτ αιολικών πάρκων προβλέπεται να φτάσει το τέλος της ζωής του ως το 2023 και τα περισσότερα εξ αυτών αναμένεται να παραταθούν και 2 γιγαβάτ αναμένεται να ανακαινιστούν, ενώ άλλα 2 γιγαβάτ θα αποσυρθούν. Ο σύνδεσμος παρατηρεί ότι οι κρατικές πολιτικές και ρυθμίσεις δεν στηρίζουν επαρκώς το λεγόμενο repowering μέχρι στιγμής.
Όπως δήλωσε σχετικά με τα παραπάνω ο επικεφαλής του συνδέσμου, Ζιλ Ντίξον:
“Η αιολική ενέργεια θα έπρεπε να αναπτύσσεται ραγδαία αν αναλογιστεί κανείς το ενδιαφέρον για την κλιματική αλλαγή και το γεγονός ότι τα αιολικά είναι η φθηνότερη μορφή νέας ηλεκτροπαραγωγής. Υπάρχει όμως πραγματική αβεβαιότητα για το πόσο θα αναπτυχθεί στα επόμενα πέντε χρόνια. Υπάρχουν δυσκολίες στην εξασφάλιση αδειών για νέα πάρκα σε πολλές χώρες. Τα δίκτυα και οι αγορές δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε και πολλές κυβερνήσεις δεν έχουν αποφασίσει ακόμα πόση νέα ισχύ θέλουν και πως θα την εγκαταστήσουν. Οι εθνικοί ενεργειακοί σχεδιασμοί για το 2030 θα είναι κρίσιμοι στο να εξασφαλίσουν διαφάνεια και βελτιώσεις σε όλους αυτούς τους τομείς. Αν δεν είναι φιλόδοξοι, τότε δεν θα πετύχουμε το στόχο ΑΠΕ για 32%, πόσο μάλλον υψηλότερους στόχους.
Παράλληλα, διακυβεύονται και θέσεις εργασίας. Ο κλάδος των αιολικών απασχολεί πάνω από 300.000 εργαζόμενους στην Ευρώπη, αλλά τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχασε 35.000 θέσεις μόνο στη Γερμανία λόγω ζητημάτων πολιτικής. Το ευρωπαϊκό Green Deal πρέπει να συμπεριλάβει μια ξεκάθαρη βιομηχανική πολιτική για τις βιομηχανίες χαμηλού άνθρακα. Να στηρίξει τις επιτυχημένες περιπτώσεις, να βεβαιώσει ότι θα συνεχίσουμε να εμπορευόμαστε με τον υπόλοιπο κόσμο και να ωθήσει την καινοτομία για να υπάρχει ανταγωνιστικότητα”.
Η εικόνα στην Ελλάδα
Για την Ελλάδα, ο WindEurope αναμένει εγκαταστάσεις 1,3 γιγαβάτ μέσα στην επόμενη πενταετία ως το 2023, έναντι εγκαταστάσεων 2,8 γιγαβάτ που πραγματοποιήθηκαν έως και το 2018 για ένα σύνολο 4,1 γιγαβάτ. Ανάμεσα στα θέματα που υπογραμμίζει συγκαταλέγεται και η ηλικία των αιολικών πάρκων, καθώς το 2018 αποσύρθηκαν στη χώρα μας 15,4 μεγαβάτ ισχύος, ενώ συνολικά μέχρι στιγμής έχουν αποσυρθεί 72 μεγαβάτ.
8 Οκτωβρίου 2019
energypress
