Να γιατί χρειάζεται ισορροπημένο μείγμα εγκατεστημένων ΑΠΕ – Χωρίς επαρκή αιολικά, αυξάνουν οι ανάγκες για αποθήκευση, αλλά και το κόστος του συστήματος

Την ανάγκη της βέλτιστης ισορροπίας στην ανάπτυξη συστημάτων αιολικής και ηλιακής τεχνολογίας στο εγχώριο μείγμα παραγωγής, ώστε αφενός να επιτυγχάνονται οι ελάχιστες δυνατές περικοπές στο σύστημα και αφετέρου η εξισορρόπηση των απαιτήσεων σε αποθήκευση αναδεικνύει μεταξύ άλλων νεότερη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο διεθνούς φήμης επιστημονικό περιοδικό Energy Policy του εκδοτικού οίκου Elsevier.

H μελέτη εκπονήθηκε από τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιά Αλέξανδρο Φλάμο, επικεφαλής του Εργαστηρίου Τεχνικοοικονομικών Ενεργειακών Συστημάτων (TEESlab) και τον ερευνητή Σεραφείμ Μίχα. Να διευκρινίσουμε ότι τα αποτελέσματα της εν λόγω δημοσίευσης αφορούν στους στόχους του παλιού ΕΣΕΚ, ενώ εκπονείται αντίστοιχη μελέτη προσαρμοσμένη στις προβλέψεις του αναθεωρημένου Εθνικού Σχεδίου.

Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρει ο καθηγητής Αλέξανδρος Φλάμος, μιλώντας στο energypress, τα βασικά συμπεράσματα παραμένουν ίδια, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ισορροπημένο μείγμα εγκατεστημένων ΑΠΕ, καθώς αυτό τυγχάνει άμεσης συνάρτησης των αναγκών της χώρας σε αποθήκευση, του λόγου κόστους/οφέλους στην ανάπτυξη νέων έργων ΑΠΕ καθώς και του μεγέθους των περικοπών που καταλήγει να υπόκειται το σύστημα στα σενάρια αυξημένης διείσδυσης των ΑΠΕ.

Επιγραμματικά τα βασικά συμπεράσματα της μελέτης με την αναγκαία προσαρμογή στους νέους στόχους του ΕΣΕΚ αφορούν στα εξής: 

• Με βάση τους στόχους του παλιού ΕΣΕΚ (14.7 GW ΑΠΕ έως το 2030), με φωτοβολταϊκή ισχύς άνω του 60%, οι ανάγκες αποθήκευσης προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι περικοπές ενέργειας κυμαίνονται μεταξύ 1.9-2.9 GW υποθέτοντας 4ωρα συστήματα αποθήκευσης (δηλαδή αποδίδουν την αποθηκευμένη ενέργειά τους σε 4 ώρες). Με  φωτοβολταϊκή ισχύς κάτω του 40% (δηλαδή τουλάχιστον 60% αιολικών στο μίγμα ισχύος), οι ανάγκες αποθήκευσης κυμαίνονται μεταξύ 0.6-1.6 GW. 
• Με την υπόθεση για 14.7 GW ΑΠΕ του παλιού ΕΣΕΚ, με περίπου 30-40% PV  και 60-70% Wind, οι περικοπές ενέργειας είναι οι λιγότερες και συνεπώς οι ανάγκες αποθήκευσης είναι οι ελάχιστες το 2030 και ίσες με περίπου 0.6  GW. Με την υπόθεση του νέου ΕΣΕΚ για 23.9 GW ΑΠΕ (φωτοβολταϊκών και αιολικών) οι ανάγκες αποθήκευσης θα είναι αυξημένες. Αλλά με μια κατανομή 40% PV – 60% Wind αναμένεται και πάλι να είναι οι ελάχιστες σε σχέση με άλλους συνδυασμούς (π.χ. πιο πολλά PV).

• Oι ανάγκες για αποθήκευση στην Ελλάδα με περισσότερα PV (>=60%) εκτιμάται ότι θα εμφανιστούν όταν τα ποσοστά ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα αγγίξουν το 41-48%. Αντίθετα με περισσότερα αιολικά (>=60%), οι ανάγκες για αποθήκευση θα εμφανίζονταν με ποσοστά ΑΠΕ 59-64%. Αυτό σημαίνει ότι με βάση τις εκτιμήσεις της πρότασης για το νέο ΕΣΕΚ που προβλέπει περισσότερα PV, η αποθήκευση θα αρχίσει να γίνεται απαραίτητη από το 2025 και έπειτα. 
• Η αύξηση του ισοδύναμου ετήσιου κόστους για να πετύχουμε 1% αύξηση ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα είναι 27–33 εκ. ευρώ όταν έχουμε περισσότερα φωτοβολταϊκά, ενώ 26–28 εκ. ευρώ όταν έχουμε περισσότερα αιολικά. Αυτό δείχνει ότι ο συντελεστής εκμετάλλευσης των αιολικών βελτιώνει τον λόγο κόστους/οφέλους, παρά το υψηλότερο επενδυτικό τους κόστος.
• Μέχρι το 2030, το κόστος των μπαταριών αναμένουμε να είναι το λιγότερο σημαντικό σε σχέση με το κόστος των PV και Wind. Μόνο εάν τα wind ή τα PV έχουν μερίδιο 70% και άνω το 2030, το κόστος των μπαταριών παίρνει οριακά την 2^η θέση.

Ολόκληρη την μελέτη μπορείτε να την βρείτε εδώ.