Ή καιγόμαστε ή πνιγόμαστε! Ο κλιματικός φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει.

Σχεδόν καθημερινά το δελτίο ειδήσεων, μονότονα και δραματικά, ξεκινάει ή έχει μέσα στις πρώτες κύριες ειδήσεις του μια καταστροφή που αφάνισε δεκάδες συνανθρώπους μας και τα σπίτια και τις περιουσίες τους σε κάποιο σημείο του πλανήτη.

Ή καιγόμαστε ή πνιγόμαστε.

Και δεν συμβαίνει μόνο φέτος, αλλά εδώ και αρκετό καιρό.

Φυσικά η απάντηση «μα πάντοτε συνέβαιναν πλημμύρες και καύσωνες», σωστή μεν, παραβλέπει ένα σημαντικό παράγοντα ή μάλλον δύο. Την συχνότητα και την ένταση των φαινομένων και κυρίως τον συνδυασμό τους.

Όλα αυτά τα ακραία φαινόμενα, που παρόμοια έχουμε ξαναζήσει, τώρα γίνονται όλο και πιο συχνά, όλο και πιο έντονα και επομένως όλο και πιο καταστροφικά. Και αυτός ακριβώς είναι ο ορισμός (κάποιων εκ) των συνεπειών της κλιµατικής αλλαγής.

Εδώ πρέπει να προσθέσουμε και την μαγική παράμετρο που προσδιορίζεται πρωτίστως από την Πολιτεία και δευτερευόντως από τους πολίτες κι έχει να κάνει με θέματα συγκρότησης, εκπαίδευσης, οργάνωσης, ενημέρωσης και με άλλα λόγια, πρόληψης.

Έτσι οι ισχυρές, ανθεκτικές και καλά συντηρημένες υποδομές (ή το αντίθετο), η οργάνωση, εκπαίδευση και ετοιμότητα των αρμόδιων υπηρεσιών (ή η έλλειψη τους), η ενημέρωση και κοινωνική συνείδηση των πολιτών (ή η απουσία τους), καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό την έκταση της καταστροφής.   

Τέλος υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες όπως η τύχη ή διάφοροι μαθητευόμενοι μάγοι σε θέσεις κλειδιά.

Η κλιματική αλλαγή είναι η επιστημονική αλήθεια και οι φυσικές καταστροφές μαζί με άλλες συνέπειες (άνοδος της στάθμης της θάλασσας, κλιματική προσφυγιά, ελλείψεις τροφής και νερού, εξάπλωση ασθενειών) η πραγματικότητα μας.

Την δεχόμαστε αυτή τη διάγνωση;

Και δεχόμαστε την αιτία της τραγικής κατάστασης του πλανήτη; Ότι δηλαδή για την κλιματική αλλαγή ευθύνονται οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα που εκλύονται κυρίως από την καύση ορυκτών καυσίμων;

Συμφωνούμε με την προτεινόμενη θεραπεία;

Συμφωνούμε ότι πρέπει να μηδενίσουμε το ισοζύγιο άνθρακα (ότι προστίθεται να ισούται με ότι απορροφάται) το ταχύτερο δυνατό; Και συμφωνούμε επομένως ότι τα ορυκτά καύσιμα πρέπει να μείνουν εκεί που είναι, δηλαδή στο υπέδαφος; Και κατά συνέπεια συμφωνούμε ότι πρέπει να στραφούμε μαζικότατα στην εξοικονόμηση ενέργειας και στις ανανεώσιμες πηγές ενεργείας;

Τότε μένει ένα ερώτημα, καθαρά ρητορικό: πότε αρχίζουμε την αγωγή;

Τι περιμένουμε; Αυτή πορεία δεν έχει πισωγύρισμα, ούτε αλλαγή.

Όχι, λέω ψέματα. Αλλαγή θα υπάρξει. Προς το χειρότερο.

Και σημειώστε πως αν αύριο αποφασίσουμε να γίνουμε όλοι, μα όλοι, ακόμη και ο Ντόναλντ, ανανεώσιμοι και οικολόγοι, οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής θα συνεχίσουν για αρκετό διάστημα. Η αδράνεια του κλιματικού συστήματος θα μας υπενθυμίζει για αρκετό διάστημα τις ανομίες μας.

Το παράθυρο της ευκαιρίας που έχουμε για να αντιδράσουμε κλείνει και λίγο κάθε μέρα που περνάει. Δεν έχουμε άπειρο χρόνο.

Και δυστυχώς για εμάς είναι πολύ πιθανόν να έχουμε λιγότερο χρόνο από ότι νομίζουμε.

Σχεδόν καθημερινά οι επιστήμονες διαπιστώνουν την ύπαρξη και ενός ακόμη κύκλου ανατροφοδότησης που επιδεινώνει την εξέλιξη της κλιµατικής αλλαγής. Κλιματικές διεργασίες που επιταχύνονται με την αύξηση της θερμοκρασίας και προκαλούν επιδείνωση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής. Πηγές αερίων του θερμοκηπίου που δεν είχαμε λάβει υπόψη μας…..

Ένας κλιματικός φαύλος κύκλος.

Που πρέπει να σπάσει και για να σπάσει μας χρειάζεται όλους και ιδίως αυτούς που έχουν σημασία, όπως ο Τραμπ

Κι επειδή οι Τραμπ αυτού του πλανήτη μόνο τρελοί ή γραφικοί δεν είναι αλλά εξυπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο συγκεκριμένα συμφέροντα που κι αυτά έχουν ονοματεπώνυμο (π.χ αδελφοί Koch) που θέλουν να διατηρήσουν την μαύρη αυτοκρατορία που έχτισαν πάνω στο μαύρο του κάρβουνου αδιαφορώντας για τα μαύρα πνευμόνια των ανθρώπων και του πλανήτη, εμείς πρέπει να καταλάβουμε που βρίσκεται το συμφέρον μας.

Κράτησα ένα επιχείρημα που ανήκει στην πιο πάνω ανάλυση για τώρα.

Τις κλιματικές συνέπειες θα τις πληρώσουν περισσότερο τα πιο αδύναμα και ανυπεράσπιστα κράτη και σε κάθε κράτος οι πιο αδύναμες και ανυπεράσπιστες ομάδες ανθρώπων.

Θέλουμε δεν θέλουμε η κλιματική αλλαγή έχει ταξικό πρόσημο.

Γι αυτό μου είναι ακατανόητο και μυστήριο, ότι αυτή η προσπάθεια δεν έχει γίνει φλάμπουρο και σημαία της αριστεράς, που παραδοσιακά και «εκ του καταστατικού της» υπερασπίζεται τους αδύναμους τούτης της γης.

Επομένως και ανεξάρτητα με το τι θα κάνει η αριστερά η δεξιά και το κέντρο, εμείς όλοι πρέπει να κοιτάξουμε το συμφέρον μας και να ενωθούμε για να ανατρέψουμε τις θεωρίες των Τραμπ.

Και είναι μια μάχη που μας θέλει όλους ενεργούς.

Είναι μια από τις μάχες εκείνες για τις οποίες δεν ισχύει η θεωρία του ωρίμου φρούτου, δηλαδή ότι θα περιμένεις στον καναπέ σου, ώσπου κάποια μέρα όλοι θα καταλάβουν τι πρέπει να γίνει και θα αλλάξουν. Δεν έχουμε το χρόνο να περιμένουμε.

Έχουμε ένα πολύ στενό παράθυρο ευκαιρίας να διατηρήσουμε την άνοδο της θερμοκρασίας κάτω από 1,5ο Κελσίου. Είναι πιο πιθανό να ανέβει 3,5-4ο Κελσίου έτσι όπως πάμε.

Αν γίνει αυτό θα έχουμε… λάθος.

Αν γίνει αυτό θα έχουνε τα παιδιά μας ένα πολύ αφιλόξενο πλανήτη στον οποίο θα πρέπει να επιβιώσουν και θα μας καταριούνται κάθε μέρα που δεν κάναμε αυτό που γνωρίζαμε ότι έπρεπε να κάνουμε. Δεν έχουμε πλέον το άλλοθι της άγνοιας.

Είναι δυνατόν να αφήσουμε να κάνει ο Τραμπ και ο όποιος Τραμπ ότι θέλει με τη ζωή των παιδιών μας;

Είναι;

Γιάννης Τσιπουρίδης

24 Αυγούστου 2018