Γνωρίζουμε όλοι πως αυτός ο γνωστός καλοκαιρινός ήχος, προέρχεται όταν το αρσενικό τρίβει τα πίσω πόδια του για να δελεάσει ένα θηλυκό, παρ’ όλο που ξέρει ότι αυτό τον κάνει ευάλωτο. Γιατί αυτό που ακούει το θηλυκό κι εμείς, το ακούνε και οι διάφοροι εχθροί του που επιθυμούν να τον καταβροχθίσουν.

Επίσης, κρυμμένο στη βλάστηση, υπάρχει κι ένα σιωπηλό ακροατήριο άλλων γρύλων, που δεν κάνουν «καντάδες», αλλά είναι έτοιμοι να προσπαθήσουν να παρέμβουν σε όποιο θηλυκό κινηθεί προς τον κανταδόρο.

Αυτές οι δραματικές σκηνές γεμίζουν τις νύχτες με τον γνωστό ήχο που έχουμε συνδέσει με ζεστές ευχάριστες καλοκαιρινές βραδιές.

Για πόσο όμως;

Έχει παρατηρηθεί ότι ελαττώνεται σταδιακά η ερωτική ιεροτελεστία των γρύλων και ίσως σύντομα να γίνει μια ανάμνηση από το παρελθόν, όπως και οι πυγολαμπίδες.

Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι αριθμοί γρύλων και ακρίδων (γενικά η κατηγορία «Ορθόπτερα» στην οποία περιλαμβάνονται και οι κατσαρίδες) μειώνονται σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Μια ανασκόπηση των ευρωπαϊκών ειδών το 2017 έδειξε ότι πάνω από το 30% 1.000 ευρωπαϊκών ειδών ήταν σε παρακμή ενώ μόνο το 3% αυξανόταν.

Το πρόβλημα είναι ότι πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι όλα τα είδη των εντόμων, συμπεριλαμβανομένων και των Ορθόπτερων, μειώνονται και το φαινόμενο ονομάστηκε Αρμαγεδδών των Εντόμων ("insect Armageddon").

Μια μελέτη του 2017 διαπίστωσε ότι η αφθονία των ιπτάμενων εντόμων έχει μειωθεί κατά 75% τα τελευταία 25 χρόνια. Ένα μέλος της ομάδας μελέτης, ο καθηγητής Dave Goulson από το Πανεπιστήμιο του Sussex, δήλωσε τότε: «Τα έντομα αποτελούν περίπου τα δύο τρίτα της ζωής στη Γη, αλλά τελευταία υπήρξε κάποια τρομακτική μείωση» και πρόσθεσε «Φαίνεται ότι έχοντας κάνει μεγάλες εκτάσεις γης αφιλόξενες στις περισσότερες μορφές ζωής μας οδηγεί τώρα σε πορεία προς έναν οικολογικό Αρμαγεδδώνα."

«Αν χάσουμε τα έντομα τότε όλα θα καταρρεύσουν ».

Οι λόγοι πίσω από την μείωση των γρύλων και των ακρίδων είναι δυστυχώς γνωστοί και ανθρωπογενείς.

Η απώλεια, η καταστροφή και ο κατακερματισμός των ενδιαιτημάτων, κυρίως ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης γεωργίας και της αστικοποίησης, καθώς και των αυξανόμενων πυρκαγιών όπως αυτές που αντιμετωπίσαμε το 2018. Οι γρύλοι συχνά θεωρούνται δείκτες καλής ποιότητας φυσικών οικοτόπων, οπότε η μείωση των αριθμών τους και η απουσία τους, αντικατοπτρίζει τη συνεχιζόμενη απαξίωση και απώλεια της ποιότητας στον ευρύτερο φυσικό κόσμο.

Θορυβώδης φύση

Όποιος έχει περάσει έστω και λίγο στη φύση, θα ξέρει ότι τα φυσικά τοπία δεν είναι ούτε ειρηνικά ούτε γαλήνια. Αντίθετα είναι τόσο θορυβώδη όσο και ένας κεντρικός δρόμος μιας μεγάλης πόλης.

Οι γρύλοι είναι μόνο ένα μέρος του μεγάλου σκηνικού των ήχων που παρέχει τη μουσική συνοδεία στο παιχνίδι της φύσης. Ανάλογα με το πού ζείτε, μπορείτε να ακούσετε τραγούδι πουλιών, νερό που ρέει, βουητό των μελισσών, βρυχηθμό των τίγρεων, θρόισμα των φύλλων ή το κάλεσμα των βατράχων.

Το 1962, η Rachel Carson έγραψε το περίφημο  "Σιωπηλή Άνοιξη" που το εμπνεύστηκε από τις καταστροφικές επιπτώσεις των γεωργικών παρασιτοκτόνων στα ωδικά πτηνά. Τώρα αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι και άλλοι συντελεστές της ηχητικής συμφωνίας του φυσικού κόσμου βυθίζονται στην σιωπή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι επιστήμονες στρέφονται προς την "ηχητική οικολογία" ή την "οικολογική ακουστική" ως ένα νέο εργαλείο για την κατανόηση του μεταβαλλόμενου φυσικού κόσμου.

Αυτό το νέο επιστημονικό πεδίο παρέχει στους βιολόγους ένα άλλο εργαλείο, ένα οικολογικό στηθοσκόπιο με το οποίο μπορούν να ακούσουν τις λεπτές αλλαγές στο περιβάλλον.

Αλλά για να προστατεύσουμε τους ήχους πρέπει πρώτα να προστατεύσουμε το τοπίο.

Σε μια εποχή που η γη αποτελεί ανοιχτό πεδίο δράσης για την παραγωγή τροφίμων, στέγασης και της βιομηχανίας, πρέπει να δημιουργήσουμε χώρο για τη ...…. φύση.

8 Αυγούστου 2018

Του Christopher Hassall

Καθηγητή Βιολογίας των Ζώων στο Πανεπιστήμιο του Leeds

Πηγή The Conversation

Santana - Caravanserai :

Η περίφημη εισαγωγή με ήχο γρύλων