Το εισαγόμενο «μπλε» υδρογόνο φθηνότερο του «πράσινου» "made in Europe" – Συγκριτική μελέτη κόστους από τo Aurora Energy Research.

Το εισαγόμενο υδρογόνο θα είναι φθηνότερο του πράσινου υδρογόνου που παράγεται εντός της ΕΕ το 2030, σύμφωνα με νέα μελέτη που εκπόνησε το Aurora Energy Research.

Ειδικότερα, το ινστιτούτο αναλύσεων για την ενεργειακή αγορά, με έδρα την Οξφόρδη, συνέκρινε το κόστος του υδρογόνου που προέρχεται από τέσσερις χώρες-μέλη της ΕΕ και από ακόμη έξι εκτός ΕΕ, αξιοποιώντας ως περίπτωση αναφοράς έναν καταναλωτή στη Βόρεια Γερμανία.

Σύμφωνα με το ινστιτούτο, οι εισαγωγές υδρογόνου συνιστούν μια λύση για τις χώρες που έχουν φιλόδοξους στόχους για την χρήση του υδρογόνου, και οι οποίες δεν έχουν την δυνατότητα να καλύψουν αυτές τις ανάγκες με εγχώρια παραγωγή. Οι χώρες εκτός ΕΕ που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη είναι η Αυστραλία, η Χιλή, το Μαρόκο, η Νορβηγία, η Ρωσία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Αντίστοιχα, οι χώρες-μέλη είναι η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και η Ισπανία.

Σύμφωνα με τα «ευρήματα» της μελέτης, για έναν καταναλωτή υδρογόνου στη Βορειοδυτική Ευρώπη, η πιο φθηνή πηγή για υδρογόνο χαμηλών εκπομπών άνθρακα το 2030 θα είναι το «μπλε» υδρογόνο που παράγεται στην Ολλανδία ή την Νορβηγία, ακολουθούμενο από το πράσινο υδρογόνο που εισάγεται από το Μαρόκο.

Να θυμίσουμε ότι η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το υδρογόνο θέτει την προοπτική διευρυμένης χρήσης του υδρογόνου στο πλαίσιο των στόχων για μηδενικές εκπομπές, και κατά συνέπεια τα κράτη-μέλη βρίσκονται σε διαδικασία εκπόνησης των εθνικών στρατηγικών τους για το υδρογόνο. Επικεφαλής της κούρσας σε ευρωπαϊκό επίπεδο βρίσκεται η Γερμανία, έχοντας την πιο ώριμη πολιτική ανάπτυξης, ισχυρούς δείκτες στο κομμάτι της ζήτησης και έχοντας επενδύσει σοβαρά ποσά στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ όλα τα τελευταία χρόνια.

Χώρες, όπως η Γερμανία, θα χρειαστούν όχι μόνο να «στρέψουν» τις βασικές βιομηχανικές δραστηριότητές τους από το αέριο στο υδρογόνο, αλλά και να μετρήσουν πρόοδο στην παραγωγή υδρογόνου από πηγές με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, όπως είναι το «πράσινο» υδρογόνο από ΑΠΕ ή το «μπλε» υδρογόνο από αέριο, συνδυασμένο με την τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα.

Υπό το πρίσμα αυτό, το Aurora εκτιμάει πως ακόμη και για μια χώρα τόσο μεγάλη όσο η Γερμανία, θα αποτελέσει «πρόκληση να καλύψει την μελλοντική ζήτηση σε πράσινο υδρογόνο, στηριζόμενη μόνο στις εγχώριες πηγές ΑΠΕ».

Εξετάζοντας μόνο τα κόστη παραγωγής, οι αναλυτές αναφέρουν πως το "πράσινο" υδρογόνο που παράγεται στο Μαρόκο από φωτοβολταϊκά με ηλεκτρολύτες έχει το χαμηλότερο κόστος το 2030, μικρότερο και από το αντίστοιχο κόστος του «μπλε» υδρογόνου σε Νορβηγία, Ρωσία ή Ολλανδία, όπως το ίδιο ισχύει και σε σύγκριση με το «πράσινο» υδρογόνο «made in Europe».

Μέρος, επίσης, της μελέτης αποτέλεσε και το κόστος μετατροπής του παραγόμενου υδρογόνου σε οποιαδήποτε από τις παρακάτω ενεργειακές καταστάσεις: η μετατροπή του υδρογόνου για τις ανάγκες της μεταφοράς του, το κόστος επαναμετατροπής μετά την μεταφορά του, καθώς και τα κόστη των διαφόρων τρόπων μεταφοράς. Πρακτικά τα παραπάνω μπορεί να σημαίνουν συμπιεσμένο υδρογόνο, υγροποιημένο υδρογόνο, αμμωνία, μεθανόλη και «dibenzyl toluene».

Το Aurora αναφέρει πως το «μπλε» υδρογόνο που παράγεται στην Ολλανδία "κερδίζει" ως η φθηνότερη πηγή υδρογόνου χαμηλών εκπομπών άνθρακα για τους καταναλωτές στη Βόρεια Γερμανία μέχρι το 2030. Ακολούθως έρχεται το «μπλε» υδρογόνο από την Νορβηγία μεταφερόμενο ως συμπιεσμένο υδρογόνο μέσω αγωγού και μετά το πράσινο υδρογόνο από το Μαρόκο, μεταφερόμενο μέσω πλοίου ως αμμωνία. Το «πράσινο» υδρογόνο που παράγεται στη Γερμανία κατατάσσεται προς το τέλος της λίστας, και συγκεκριμένα, στην έβδομη θέση.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης, η επικεφαλής αναλύτρια του Aurora Research Anise Ganbold αναφέρει «Χώρες εκτός Ευρώπης όπως η Χιλή, το Μαρόκο, ο Καναδάς και η Ρωσία σχεδιάζουν να παράγουν υδρογόνο και να το εξάγουν στην Ευρώπη μέσα στην επόμενη δεκαετία. Εξετάζοντας τα κόστη που συμπεριλαμβάνουν την παραγωγή του υδρογόνου και την μεταφορά του στην Ευρώπη, βρήκαμε ότι το εισαγόμενο υδρογόνο θα μπορούσε να είναι ανταγωνιστικό από άποψη κόστους με το παραγόμενο στην Ευρώπη υδρογόνο, παρά τα κόστη μετατροπής και μεταφοράς του. Κάτι τέτοιο επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να σχεδιάσουν την ανάπτυξη των οικονομιών τους στον εν λόγω τομέα».

26 Ιανουαρίου 2021

energypress