Παράταση ενός χρόνου για τις ταρίφες στα εκτός διαγωνισμών 500άρια φωτοβολταϊκά και στα έργα των ενεργειακών κοινοτήτων
Μπορεί να μην κέρδισαν, προς ώρας τουλάχιστον, την αύξηση στις ταρίφες για τα μικρά εκτός διαγωνισμών 500άρια φωτοβολταϊκά των ιδιωτών και τα έργα έως 1 Μεγαβάτ των ενεργειακών κοινοτήτων, όπως ζητούσαν οι φορείς του κλάδου, αλλά τουλάχιστον νομοθετήθηκε η παράταση ισχύος των σημερινών τιμών απορρόφησης που έληγαν στις 31 Αυγούστου.
Συνεπώς διατηρείται για τα έργα ιδιωτών έως 500 Κιλοβάτ, μέχρι 31 Αυγούστου του 2023, η ταρίφα των 65,74 ευρώ/MWh, αντί των 63 ευρώ/MWh που θα έπεφτε την 1η Σεπτεμβρίου.
Αντίστοιχα για τα έργα έως 1 Μεγαβάτ των ενεργειακών κοινοτήτων, διατηρείται η ταρίφα των 68,87 ευρώ/MWh, αντί των 65 ευρώ που θα έπεφτε την 1η Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει το άρθρο 92 του πρόσφατα ψηφισθέντος νομοσχεδίου του ΥΠΕΝ, με τίτλο «Παρατάσεις προθεσμιών έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας - Τροποποίηση παρ. 3δ άρθρου 7 του ν. 4414/2016»:
Η εφαρμογή των τιμών αναφοράς, οι οποίες ορίζονται στην υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΑΠΕ - ΕΚ/30971/1190/26.3.2020 απόφαση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Β ́ 1045) για τις κατηγορίες 29α, 29β, 30α, 30β, 30γ του Πίνακα 1 της περ. β ́ της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 4414/2016, εκκινεί από την 1η Σεπτεμβρίου 2023.
Και άλλες παρατάσεις
Στο ίδιο νομοσχέδιο προβλέπεται επίσης:
«Η προθεσμία της παρ. 3δ του άρθρου 7 του ν. 4414/2016 (Α ́ 149), περί σύναψης συμβάσεων λειτουργικής ενίσχυσης, παρατείνεται και η παρ. 3δ διαμορφώνεται ως εξής:
«3δ. Ειδικά για φωτοβολταϊκούς σταθμούς που αναπτύσσονται από Ενεργειακές Κοινότητες (Ε.Κοιν.), εξαιρουμένων των περιπτώσεων της παρ. 3ε, και επιπροσθέτως των οριζομένων στην παρ. 3β, η ίδια Ε.Κοιν. δεν δύναται, μετά την 30ή Νοεμβρίου 2022, να συνάψει περισσότερες από δύο (2) συμβάσεις λειτουργικής ενίσχυσης για φωτοβολταϊκούς σταθμούς ισχύος έως μισό (0,5) MW έκαστος, χωρίς την προηγούμενη συμμετοχή σε ανταγωνιστική διαδικασία υποβολής προσφορών.»
«Η προθεσμία της παρ. 3στ του άρθρου 7 του ν. 4414/2016, περί υποβολής αιτήσεων για φωτοβολταϊκούς σταθμούς που αναπτύσσονται στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, παρατείνεται και η παρ. 3στ διαμορφώνεται ως εξής:
«3στ. Ειδικά για φωτοβολταϊκούς σταθμούς που αναπτύσσονται στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, δεν εφαρμόζεται η παρ. 3δ και οι προθεσμίες που αναγράφονται στις παρ. 3β και 3ζ παρατείνονται κατά είκοσι ένα (21) μήνες».
Αύξηση του κόστους κατασκευής
Πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι η διατήρηση των τιμών απορρόφησης για ένα χρόνο ακόμα δεν θεωρείται επερκές μέτρο για τη μεγάλη μείωση των περιθωρίων απόδοσης που έχουν πλέον οι επενδυτές φωτοβολταϊκών, λόγω της ραγδαίας αύξησης του κόστους κατασκευής ενός πάρκου.
Σύμφωνα με όσα είπε πρόσφατα ο Πρόεδρος του ΣΠΕΦ Δρ. Στέλιος Λουμάκης που μίλησε στο energypress, ο στόχος πρέπει να είναι να κρατηθεί η αναπτυξιακή πορεία του κλάδου για όλους και όχι μόνο για τις πολύ μεγάλες καθετοποιημένες επιχειρήσεις, που εκ της δομής τους είναι λίγο έως πολύ αδιάφορες με τις Τιμές Αναφοράς (ΤΑ), αφού έχουν πρόσβαση στην λιανική και τα πολύ μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους που αυτή δύναται να προσφέρει για τη παραγωγή τους. Στον αντίποδα, φωτοβολταϊκά και εν γένει έργα ΑΠΕ έργα μη καθετοποιημένων επιχειρήσεων προσφέρουν διαφάνεια και πραγματικά χαμηλά κόστη ηλεκτρικής ενέργειας, 4-5 φορές χαμηλότερα συγκριτικά με των ορυκτών καυσίμων, προς όφελος των καταναλωτών και βεβαίως χωρίς καμία δυνατότητα υπερ-αποζημιώσεων.
Σύμφωνα με τον κ. Λουμάκη στις αρχές του 2021 για ΤΑ στα 65.74 ευρώ/MWh και τα τότε κόστη κατασκευής ενός τυπικού Φ/Β πάρκου των 400 kW περιλαμβανομένων των όρων σύνδεσης ΔΕΔΔΗΕ ύψους ~60,000 ευρώ, το project IRR κυμαινόταν στο ~7.5%. Σήμερα και παρά την παράταση της τιμής των 65.74 ευρώ/MWh το project IRR έχει μειωθεί στο ~5% ένεκα της αύξησης του κόστους του εξοπλισμού κατά 15-20%, καθιστώντας πολλές επενδύσεις προβληματικές λόγω της αύξησης του πληθωρισμού αλλά και των επιτοκίων που θα ακολουθήσει.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που διεξήγαγε ο ΣΠΕΦ, για να επανέλθει το project IRR στο επίπεδο του 7.5% σε ένα τυπικό έργο των 400 kW εκτός διαγωνισμού, απαιτείται η προσφερόμενη ΤΑ να ανέλθει στα επίπεδα των 76-79 ευρώ/MWh. Σε απόλυτα δηλαδή μεγέθη η ζητούμενη αύξηση κινείται στα 10-13 ευρώ/MWh και είναι μικρότερη από αυτήν των 17 ευρώ/MWh που δόθηκε τον περασμένο Μάρτιο με τον ν. 4903 στα μικρά αιολικά ισχύος έως 6 MW.