Το άδοξο και απότομο τέλος της λιγνιτικής παραγωγής.

Τα δεδομένα πλέον στην ενεργειακή πολιτική της χώρας αλλάζουν απότομα. Οι οικονομικές συνθήκες στη ΔΕΗ ταυτόχρονα με τις υψηλές απαιτήσεις της λιγνιτικής παραγωγής, την καθιστούν όχι μόνο ασύμφορη, αλλά και χωρίς καμία προοπτική.

Σε όλα αυτά συνέβαλε φυσικά η έλλειψη πολιτικής βούλησης, αλλά και το δυσμενές παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό περιβάλλον για τον λιγνίτη, που τα τελευταία 10 χρόνια πλέον αποτελεί καταραμένη ενεργειακή πηγή. Ανεξάρτητα τι συμφέρει στην Εθνική οικονομία, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει και πλέον είναι μονόδρομος η αξιοποίηση του υδροφόρου ορίζοντα,οι ΑΠΕ και οι εισαγωγές. Αν και μας κοστίζει πολύ, δημιουργήθηκαν τέτοιες συνθήκες που τα εγχώρια καύσιμα κοστίζουν πολύ περισσότερο. Άρα, ηθελημένα ή μη οδηγούμαστε σε διαζύγιο με τη λιγνιτική παραγωγή.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μπορεί μεν να συρρικνώσει τη ΔΕΗ, όμως πιστεύω ότι θα καταφέρει να την εξυγιάνει, παρά το γεγονός ότι θα χάσει ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής που θα προέρχεται φυσικά από τη λιγνιτική παραγωγή, θα χάσει και προφανώς και υδροηλεκτρικά, όμως οι αλλαγές που θα συντελεστούν στη δομή και την οργάνωση θα την εξυγιάνει οικονομικά.

Η ΔΕΗ θα αντέξει, η ενεργειακή επάρκεια της χώρας θα βρει τις ισορροπίες της, αν και με το θέμα των εισαγωγών διαφωνώ και τις θεωρώ «Εθνικά επιζήμια», γιατί οι εισαγωγές μπορεί να είναι φθηνές όμως το χρήμα φεύγει για πάντα από τη χώρα.

Ο προβληματισμός μου είναι για τους καταναλωτές που θα κληθούν να πληρώσουν το κόστος αυτής της αλλαγής στους λογαριασμούς τους, για τους εργαζομένους της ΔΕΗ που φοβάμαι πως θα βρίσκονται στον αέρα από τούδε και στο εξής, αλλά και στην περιοχή του λιγνιτικού κέντρου Δυτικής Μακεδονίας και δη για τις πόλεις Κοζάνης – Πτολεμαΐδας – Αμυνταίου – Φλώρινας που θα μετατραπούν σε σεληνιακό τοπίο μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Τα δύο τελευταία αποτελούν το εκρηκτικό μίγμα για την κυβέρνηση, που έχοντας νωπή λαϊκή εντολή, δεν θα προβεί σε καμία κίνηση για να μην σκοτεινιάσει η μέχρι σήμερα ενεργειακή καρδιά της χώρας.

Η καταστροφή θα είναι ανεπανόρθωτη και η κυβέρνηση πρέπει να βρει τρόπους, ώστε να στηριχτεί η περιοχή και να δημιουργηθούν ιδιωτικές επιχορηγούμενες πρωτοβουλίες και στην ενέργεια για να μπορέσει να αντέξει στο μεγάλο χτύπημα της αποχώρησης της λιγνιτικής δραστηριότητας από την περιοχή.

12 Ιουλίου 2019

energypress