Ταξιδεύοντας στο 2021: Πώς ξαναφτιάξαμε τον κόσμο
Ταξιδεύουμε με ειδική πτήση στο 2021.
Ήδη από τους πρώτους μήνες, το τέλος της υγειονομικής κρίσης είναι ορατό. Μάλιστα, η επιστημονική επανάσταση των mRNA εμβολίων κατά του Covid-19 εξετάζεται και για άλλες θανατηφόρες παθήσεις (όπως ο καρκίνος), με τα πρώτα αποτελέσματα να είναι ενθαρρυντικά. Επιπλέον, νέοι παγκόσμιοι κανόνες και διαδικασίες διακυβέρνησης μπαίνουν σε εφαρμογή. Τίθενται αυστηρές προϋποθέσεις στην τιμολόγηση και παρασκευή θεραπειών και εμβολίων για τον COVID-19, ώστε να εξασφαλίζεται πως θα είναι οικονομικά προσιτές και παγκοσμίως προσβάσιμες. Οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν τιμολογούν όπως επιθυμούν τα φάρμακα ή τα εμβόλια, αλλά οι κυβερνήσεις έχουν καταστήσει υποχρεωτική την τιμολόγησή τους, στη βάση της σημαντικής κοινωνικής τους συνεισφοράς. Αυτό επεκτείνεται πέρα από τις θεραπείες του COVID-19, σε ένα ευρύ φάσμα φαρμάκων και θεραπειών. Πλουσιότερες χώρες δεσμεύονται επίσης να αυξήσουν τις παραγωγικές δυνατότητες και να αγοράσουν εμβόλια για τα φτωχότερα κράτη.
Ακούμε για το νέο κύμα των πακέτων διάσωσης. Ανακοινώνεται τον Ιούνιο του 2021, καθώς η παγκόσμια οικονομία παραμένει σε ύφεση. Τα προγράμματα αυτά έχουν ένα διαφορετικό σχεδιασμό. Επιχειρήσεις που χρηματοδοτούνται δεν μπορούν να εμπλακούν σε επαναγορά μετοχών και να πληρώσουν μερίσματα στα στελέχη για τα επόμενα 5 χρόνια. Οι επιχειρήσεις αυτές υποχρεούνταν να παρέχουν τουλάχιστον μία θέση του διοικητικού τους συμβουλίου σε εργαζομένους, και τα συμβούλια να λαμβάνουν έγκριση από τους μετόχους για όλα τα έξοδα που συνδέονται με εκστρατείες διάχυσης και ενημέρωσης. Οι συμφωνίες των συλλογικών διαπραγματεύσεων παραμένουν άθικτες. Επίσης, οι Διευθύνοντες Σύμβουλοι οφείλουν να διασφαλίζουν ότι οι εταιρείες τους προχωρούν στην υιοθέτηση κριτηρίων, περιβαλλοντικών, κοινωνικών και διαφανούς εταιρικής διακυβέρνησης. Και οι τράπεζες ξεκινούν επιτέλους να χρηματοδοτούν βιώσιμες επενδύσεις, στη βάση των νέων ευρωπαϊκών κανονισμών, με απόλυτη διαφάνεια για την αποφυγή “πράσινου ξεπλύματος” (green washing).
Διαπιστώνουμε με έκπληξη πως από τις αρχές του φθινοπώρου το κράτος έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε έναν καίριο επενδυτή, που δημιουργεί αξία μαζί με τον ιδιωτικό τομέα και την κοινωνία των πολιτών. Όπως ακριβώς τις μέρες των σπουδαίων διαστημικών επιτευγμάτων (πρόγραμμα Apollo), το να εργάζεται κάποιος για το κράτος, και όχι μόνο για πολυεθνικές εταιρίες, αποτελεί φιλοδοξία των κορυφαίων και πλέον ταλαντούχων πανεπιστημιακών αποφοίτων. Οι κυβερνητικές θέσεις εργασίας είναι επιθυμητές και ανταγωνιστικές και διαμορφώνεται παγκόσμιο ειδικό σεμινάριο για όσους επιθυμούν να εργαστούν στη δημόσια διοίκηση. Σε αυτό διδάσκεται πως οι συνέργειες μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα οδηγούνται από το συλλογικό συμφέρον και όχι αποκλειστικά από το ιδιωτικό κέρδος. Αντί να τίθενται ως προτεραιότητα οι μέτοχοι, παρουσιάζονται νέες, βιώσιμες προσεγγίσεις που δίνουν αξία σε όλους τους εμπλεκομένους, με την «χρηματιστικοποίηση» να αντικαθίσταται από επενδύσεις στους εργαζομένους, στην καινοτομία και στην προστασία του περιβάλλοντος.
Συνειδητοποιούμε επίσης πόσο κρίσιμοι είναι οι τομείς της υγείας και της κοινωνικής μέριμνας, της εκπαίδευσης, της καθαριότητας, των δημόσιων μεταφορών, των σουπερμάρκετ και των υπηρεσιών διανομής. Στο τέλος του 2021 έχει σχεδόν εξαλειφθεί η ανασφάλιστη εργασία και η αβεβαιότητα για τους εργαζόμενους. Χρηματοδοτούνται επαρκώς οι φορείς και οργανισμοί που μας κράτησαν όρθιους την περίοδο της πανδημίας και του εγκλεισμού, ώστε ενδυναμωμένοι να βοηθήσουν σε μελλοντικές κρίσεις.
Προσγειωνόμαστε στον αεροδιάδρομο. Ο πιλότος μας καλωσορίζει στη «νέα εποχή κανονικότητας».
Χαμογελάμε με ικανοποίηση: Πόσο βελτιώθηκαν τα πράγματα μέσα σε μία χρονιά;
(TA NEA, 15/1/21)
