Υδρογόνο - Η παγκοσμιοποίηση συνεχίζεται.
Όπως αρκετές φορές ανέφερα με επιχειρήματα που ανέπτυξα για την ενέργεια και τις δυνατότητες του υδρογόνου, πρέπει να βλέπουμε τι συμβαίνει στον κόσμο. Η κλιματική αλλαγή δεν είναι ζήτημα μιας χώρας ή ηπείρου. Κατ’ επέκταση επιμένω να κινούμαι σε όσα αναφέρω για τις μεγάλες δυνατότητες που ανοίγουν μέσα από την περίπτωση της Πανδημίας COVID-19.
Το ότι αυτή τη στιγμή κινούμαστε σε επίπεδα χαμηλής ενεργειακής ζήτησης σε όλες τις δομές ενεργειακής απαίτησης (σπίτια, αυτοκίνητα, βιομηχανία) δεν σημαίνει ότι θα είναι μια σταθερή κατάσταση. Αν π.χ. η πανδημία στο δεύτερο κύμα μας εγκλωβίσει πάλι στα σπίτια μας από Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο πρέπει να έχουμε οργανώσει τις ενεργειακές μας ανάγκες για να μη χάσουμε και ζωές από το κρύο όπως έχει καταγραφεί αυτό το φαινόμενο δυστυχώς και στην Ελλάδα εν έτη 2020.
Μέσα από τις συνεργασίες που έχουν αναπτυχθεί με την ομάδα μας και τις κινήσεις ανάπτυξης δικτύου στον τομέα του υδρογόνου, συζητώντας με την Carbon280 - Αυστραλία για αποτελεσματική αποθήκευση υδρογόνου σε ενώσεις Μαγνησίου αλλά και την BP είναι πλέον ξεκάθαρο όπως ανέφερα και στο ΙΕΝΕ το τέλος του 2019 ότι ήρθε η ώρα του υδρογόνου. Η Αυστραλία μέσω του οργανισμού FEnEx CRC https://www.fenex.org.au/ θέλει να προχωρήσει στην μετά LNG εποχή (μεγάλη εξαγωγική δύναμη) σε εξαγωγή του υδρογόνου. Μόλις πριν δυο μέρες, ο Dan Walker, Head of Technology Futures-BP επικοινώνησε μαζί μου για την ανάπτυξη της ίδιας επένδυσης (εξαγωγή υδρογόνου από την Δυτική Αυστραλία). Για να γίνει αυτό, χρειάζεται ουσιαστικά αποτελεσματική αποθήκευση υδρογόνου και συμπίεση σε ορισμένες περιπτώσεις. Είναι εδώ και χρόνια γνωστή η έρευνά μας στην δυναμική αποθήκευση και συμπίεση σε μεταλλικά υδρίδια όταν από το 2013 που μετέφερα την ομάδα στην Αγγλία αναπτύξαμε συνεργασία με τον Dr. Jeff Urban του Lawrence Berkeley National Laboratory της Αμερικής σε νανοσύνθετα υλικά αποθήκευσης υδρογόνου και δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα.
Τότε, όπως ανέφερα στην εφημερίδα του πανεπιστημίου, η αποθήκευση είναι το ‘άγιο δισκοπότηρο’ για την οικονομία του υδρογόνου.
Πιο ειδικά, και στα πλαίσια της ανάπτυξης συμφωνίας μας με την B&T Composites που θα ανακοινωθεί από την εταιρεία στο άμεσο επόμενο διάστημα, χρησιμοποιούμε Carbon-fiber ταμιευτήρες με φύλλα Αλουμινίου για ελαφριές κατασκευές ταμιευτήρων όπως κάνουν και άλλες εταιρείες στην Κίνα και στην Αμερική που αντέχουν μέχρι 700 bar (με ασφάλεια στα 250 bar H2) για την μεταφορά του υδρογόνου. Η αποτελεσματική αποδοτική αποθήκευση θα πραγματοποιηθεί σε ενώσεις Mg (Η τιμή του είναι μόλις 2$/κιλό) σε συνδυασμένο σύστημα υλικών αλλαγής φάσης (PCM) ενώ η συμπίεση θα γίνει πολύ αποδοτικά μέσω συμπιεστών μεταλλικών υδριδίων σε συνεργασία με την HYSA στο Cape Town – Dr. Mykhaylo Lototskyy. Ο συμπιεστής υδρογόνου είναι υπό συνθήκες πιο αποδοτικός από ένα μηχανικό συμπιεστή που εξαρτάται από τα υλικά που χρησιμοποιούνται και έχουμε στη φαρέτρα μας τις χημικές συνθέσεις που πατεντάρουμε μέσα από το διδακτορικό του φοιτητή μου Δρ. Ευάγγελου Κουλτούκη που ήταν στην McPhy France.
Source: Sofoklis Makridis, chapter 1, Methane and Hydrogen for Energy Storage,2016, https://digital-library.theiet.org/content/books/10.1049/pbpo101e_ch1
Σήμερα, ο CEO της Carbon280 ζητά τη συνεργασία μας και τη συμβολή μας σε μικρά δίκτυα παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ για την αποτελεσματική αποθήκευση του παραγόμενου Πράσινου Υδρογόνου γιατί για πάνω από 6 ώρες δεν μπορούν να χρησιμοποιούν τις μπαταρίες Λιθίου.
Έχω αναφέρει επανειλημμένα τη δύναμη που μπορεί να έχει και η ΕΔΕΥ μεταβαίνοντας από ΕΔΕΥ σε ΕΔΕΥ2, δηλαδή υδρογονανθράκων και υδρογόνου και θεωρώ ότι είναι άμεσα συνδεδεμένο και με τις διεθνείς συμβάσεις φυσικού αερίου. Τόσο ο οργανισμός IEA και η Commission θέτουν το υδρογόνο ακριβώς εκεί που του ανήκει ταυτισμένο με μηδενικούς ρύπους και δυναμική για πάντα. Οι τιμές του υδρογόνου είναι δεδομένο πως συνεχώς θα μειώνονται. Στην Αυστραλία π.χ. κινούνται στα 2$/κιλό. Στην Αγγλία θα παράγουμε υδρογόνο με 3.5ευρώ/κιλό αρχικά αλλά αυτό θα αλλάζει κάθε χρόνο προς τα κάτω. Είναι δεδομένο.
Αυτή τη στιγμή η αποθήκευση ωθεί την εφαρμογή των τεχνολογιών υδρογόνου.
http://excellence.minedu.gov.gr/draseis/listing/138-hydrogen
Στη χώρα μου θα επιθυμούσα κάθε σπίτι και βιομηχανία να παράγει το υδρογόνο και να λυθεί το ενεργειακό πρόβλημα της Ελλάδας. Μπορεί να γίνει με μικρές ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά στο μεγαλύτερο εύρος της επικράτειας όπου θα παράγουν υδρογόνο, θα αποθηκεύεται και θα χρησιμοποιείται είτε για καύση είτε για ηλεκτρισμό μέσω κυψελών καυσίμου. Η τεχνολογία υπάρχει. Και για να μην ξεχνάμε, όταν μπήκαν τα πρώτα φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα ήταν πανάκριβα. Τώρα είναι πάμφθηνα. Χρειάζεται λοιπόν απλά να γίνει η αρχή για να έχουμε επιτέλους πράσινη ανάπτυξη. Γιατί πχ εμείς με τόσο ήλιο και αέρα να μην εξάγουμε υδρογόνο όπως θέλει να κάνει η Αυστραλία; Η ΕΔΕΥ2 μπορεί να το πράξει.
Δεν παραμελώ να θυμίζω το παράδειγμα του σχολείου υδρογόνου στην Αφρική. Αφού μπορούν εκεί, μπορούμε και εμείς. Όχι;
Στα πλαίσια της συνεργασίας μου με την Carbon 280 θα δημιουργήσουμε βιώσιμα την θεσμοθέτηση υποτροφιών για φοιτητές μου ώστε να δουλέψουν αναπόσπαστοι στο project και να χτίσουμε μια ακόμα πιο δυνατή ομάδα.
*Ο Δρ. Σοφοκλής Μακρίδης είναι Διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσικής, Προηγμένων Υλικών, Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογιών Υδρογόνου & Αναπληρωτής Καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Πατρών. http://innoenergy.env.upatras.gr/
12 Mαϊου 2020
energypress
