Wood Mackenzie: Για την Κίνα η απανθρακοποίηση είναι συνώνυμη με την ενεργειακή ανεξαρτησία.
Η φαινομενική ανάπτυξη της Κίνας τροφοδοτήθηκε από τους υδρογονάνθρακες και τα μέταλλα. Η χώρα βασίζεται στον άνθρακα, το αέριο και το πετρέλαιο για πάνω από το 80% του ενεργειακού της μείγματος και καταναλώνει περίπου τη μισή παραγωγή χαλκού και σιδήρου διεθνώς. Κατ' επέκταση, είναι μακράν ο μεγαλύτερος ρυπαντής CO2, αφού το κεφάλαιό της είναι υψηλής έντασης άνθρακα και ενέργειας.
Όπως οι περισσότερες ανεπτυγμένες οικονομίες, η Κίνα είναι ολοένα και πιο εξαρτημένη από εισαγωγές ενέργειας (πλην άνθρακα) και μετάλλων. Εισάγει το 75% του πετρελαίου, το 80% του σιδήρου και το 85% του χαλκού που καταναλώνει. Παρά τις τεράστιες επενδύσεις στο εξωτερικό από τις αρχές του 21ου αιώνα, η Κίνα διαθέτει μόνο ένα μικρό μερίδιο στα εμπορεύματα που χρειάζεται, καθώς άργησε να δραστηριοποιηθεί.
Πλέον, όμως, το Πεκίνο επιδιώκει να αλλάξει όλα αυτά. Ο πρόεδρος Σι ανακοίνωσε τον περσινό Σεπτέμβριο το στόχο για απανθρακοποίηση ως το 2060 με πλήρη μετασχηματισμό της οικονομίας και της παραγωγής της, καθώς και της παραγωγής, μεταφοράς και κατανάλωσης ενέργειας. Για το Πεκίνο, η ενεργειακή ανεξαρτησία και η απανθρακοποίηση πάνε χέρι-χέρι. Κερδίζοντας τον αγώνα της καθαρής ενέργειας, η Κίνα μπορεί να δώσει τέλος στην εξάρτησή της και να κυριαρχήσει στις πρώτες ύλες και τις τεχνολογίες που χρειάζεται ο πλανήτης.
Δεν μιλάμε, όμως, για το μέλλον. Η Κίνα καινοτομεί, δεν αντιγράφει. Αποφασιστικές κρατικές και ιδιωτικές πρωτοβουλίες την έχουν καταστήσει οδηγό σχεδόν σε όλες τις αλυσίδες και τεχνολογίες καθαρής ενέργειας. Ο εξηλεκτρισμός προχωρά με την ώθηση τεράστιων επενδύσεων στις ΑΠΕ. Η Κίνα κυριαρχεί στην παραγωγή και επεξεργασία των περισσότερων πρώτων υλών που χρειάζονται για μπαταρίες και άλλες εφαρμογές μηδενικών ρύπων. Τα τρία τέταρτα των μπαταριών λιθίου, τα μισά ηλεκτρικά οχήματα και σχεδόν το 70% των φωτοβολταϊκών παράγονται στην Κίνα.
Αυτό αποτελεί πονοκέφαλο για πολλές άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Καθώς η κλιματική αλλαγή κυριαρχεί στην πολιτική ατζέντα, οι πολιτικοί στην Ευρώπη και την Αμερική υπόσχονται πράσινες επαναστάσεις, αλλά θα είναι δύσκολο να τις ταιριάξουν αν τα μεγαλύτερα οφέλη θα τα καρπώνεται η Κίνα.
Παρόλα αυτά, μεγάλο μέρος της τεχνολογίας και των υποδομών που θα χρειαστεί ο πλανήτης για την κλιματική ουδετερότητα δεν είναι κατανοητές σήμερα. Η Κίνα δεν είναι ηγέτης στη δέσμευση άνθρακα ή στο υδρογόνο. Η μελλοντική καινοτομία στην εξοικονόμηση και την κυκλική οικονομία έχει τη δυνατότητα τη μεταμορφώσει την παγκόσμια ζήτηση για πρώτες ύλες. Στο μεταξύ, αναδυόμενες τεχνολογίες όπως τα νέα ηλεκτροκαύσιμα, η αποθήκευση και οι μπαταρίες υψηλής πυκνότητας μπορούν να αλλάξουν δραστικά το τοπίο της καθαρής ενέργειας.
Στον αγώνα για την ηγεσία στην καθαρή ενέργεια η Κίνα έχει το πλεονέκτημα του πρωτοπόρου. Εντούτοις, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν είναι ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Ένας αγώνας πράσινων όπλων έχει τον κίνδυνο του προστατευτισμού και της υπερπαραγωγής, περιορίζοντας την πρόοδο. Η επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας σημαίνει μια αναθεώρηση του εφικτού, όχι επανάληψη των παλαιών λαθών. Μέσα από τη συνεχή καινοτομία, επένδυση και συνεργασία, όλες οι χώρες μπορούν να ακμάσουν.
(από τη νέα έκθεση της Wood Mackenzie για την Κίνα και την ενεργειακή πολιτική)
24 Μαρτίου 2021
energypress
