Τι σημαίνει για την Ελλάδα το νέο REPowerEU: Επιπλέον 2 δισ από το Ταμείο Ανάκαμψης σε χαμηλότοκα δάνεια και επιδοτήσεις για ΑΠΕ και εξοικονόμηση
Οι νέοι ευρωπαϊκοί στόχοι για 740 γιγαβάτ φωτοβολταικών ως το 2030, 45% συμμετοχή των ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση ενέργειας και 13% εξοικονόμηση, ανεβάζουν κι άλλο τον πήχη για τα κράτη -μέλη. Η Ευρώπη ρίχνει στην μάχη επιπλέον 210 δισ ευρώ και το ερώτημα είναι πόσα απ’ αυτά τα επιπλέον χρήματα αναλογούν στην Ελλάδα. Οι πρώτοι υπολογισμοί κυβερνητικών στελεχών με γνώση του αντικειμένου, μιλούν, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Energypress, για ενίσχυση κατά επιπλέον 2 δισ ευρώ της «δύναμης πυρός» του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης. Αυτό προκύπτει από την πρόθεση που φαίνεται ότι έχει η χώρα μας σχετικά με τα ποσά των δανείων που θα επιλέξει να διεκδικήσει από τη "δεξαμενή" των 225 δισ. της Ε.Ε. που ανακοίνωσε χθες η Ε.Ε.
Στην πράξη το ελληνικό Ταμείο Ανάκαμψης φαίνεται ότι θα «προικοδοτηθεί» με επιπλέον κεφάλαια και από τα 32 δισ εκτιμάται ότι μπορεί να αυξηθεί στα 34 δισ ευρώ. Εξ αυτών των νέων πόρων, πάνω από 1 δισ ευρώ αναμένεται ότι θα είναι χαμηλότοκα δάνεια και γύρω στα 700 εκατ ευρώ, μπορεί και λιγότερα, επιδοτήσεις. Είναι τα χρήματα που εκτιμάται ότι θα αντλήσει η Ελλάδα από το συμπληρωματικό πακέτο του REPower EU που ανακοίνωσε χθες η πρόεδρος της ΕΕ. Στόχος, να ανταπεξέλθουμε ως χώρα στις νέες υψηλότερες απαιτήσεις, αφού οι επιπλέον πόροι θα χρηματοδοτήσουν αμιγώς ενεργειακές δράσεις μέσα από αντίστοιχα προγράμματα.
Σε αυτά τα 2 επιπλέον δισ ευρώ δεν συνυπολογίζονται τυχόν φορο-κίνητρα που θα μπορούσε να ανακοινώσει η κυβέρνηση, για να πριμοδοτήσει π.χ. την υποχρεωτική εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις στέγες νέων σπιτιών, εμπορικών και δημοσίων κτιρίων έως το 2029.
Προσοχή, όμως. Οποια μέτρα καταστούν υποχρεωτικά, όπως η τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στις στέγες νέων κτιρίων, δεν σημαίνει και ότι θα επιδοτηθούν. Από την στιγμή που θα αποτελέσουν υποχρέωση, θα αντιμετωπίζονται ως τέτοια, ανεξαρτήτως αν θα επιβαρύνουν τους προϋπολογισμούς ανέγερσης νέων κτιρίων. Η αρχή αυτή δεν αφορά μόνο τα φωτοβολταϊκά, αλλά κάθε είδους ενεργειακή παρέμβαση που θα καταστεί υποχρεωτική από την ευρωπαϊκή και μετά την εθνική νομοθεσία. Αλλωστε, το όποιο κόστος εγκατάστασης μιας τέτοιας επένδυσης αποσβένεται μέσω της χρήσης της, που στην περίπτωση των φωτοβολταϊκών στις στέγες, σε ένα περιβάλλον υψηλών τιμών ρεύματος, διάρκειας 2-3 ετών, μπορεί και να είναι σχετικά γρήγορη.
Η μπάλα είναι πλέον στο γήπεδο των κρατών-μελών να ακολουθήσουν άμεσα τις νέες ευρωπαϊκές κατευθύνσεις. Ειδικά στον κλάδο των φωτοβολταϊκών, οι προοπτικές που διανοίγονται είναι τεράστιες. Τίθενται υψηλότεροι στόχοι για εγκατάσταση 395 γιγαβάτ φωτοβολταϊκών ονομαστικής ισχύος ως το 2025 και 740 γιγαβάτ ως το 2030 (ο στόχος της αγοράς είναι τα 1.000 γιγαβάτ ως το 2030), γεγονός που σε συνδυασμό με την αναφορά του REPowerEU ότι θα χρειαστεί περισσότερο εξειδικευμένο προσωπικό, ανοίγει νέους ορίζοντας στον χώρο.
Ενδιαφέρον έχει και η αναφορά του σχεδίου για τη δυνατότητα δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής βιομηχανίας, αν και στην πράξη κάτι τέτοιο θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο. Το μομέντουμ για να κάνει κάτι τέτοιο η Ευρώπη έχει χαθεί εδώ και δεκαετίες, η παντοκρατορία των Κινέζων στα πάνελ είναι πλήρης και όση στήριξη και να είχε ένα τέτοιο εγχείρημα, δύσκολα θα μπορούσε να στεφθεί από επιτυχία.
Σημειωτέον ότι οι άξονες δράσης της Ευρωπαϊκής Ηλιακής Στρατηγικής, είναι τρεις. Ο πρώτος για την Πρωτοβουλία Ηλιακών Στεγών καθιστά υποχρεωτική την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε νέα δημόσια και εμπορικά κτίρια (με επιφάνεια στέγης άνω των 250 τ.μ.) το αργότερο από το 2026 και σε όλα τα νέα κτίρια κατοικιών το αργότερο από το 2029. Ο δεύτερος άξονας αφορά σε πρωτοβουλίες για την απόκτηση δεξιοτήτων στον τομέα της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών και ο τρίτος, την ενδυνάμωση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας κατασκευής φωτοβολταϊκού εξοπλισμού.
Γιώργος Φιντικάκης | energypress
