Θα χρειαστούν οι γειτονικές χώρες το ελληνικό πράσινο ρεύμα; - Τι δείχνουν οι εκτιμήσεις για Ιταλία-Βουλγαρία

Η ελληνική κυβέρνηση έχει θέσει ψηλά ως προτεραιότητα το να γίνει η χώρα εξαγωγέας πράσινης ενέργειας στο μέλλον.

Πρόκειται, άλλωστε, για μονόδρομο αν λάβει κανείς υπόψη ότι η εγχώρια ζήτηση δεν είναι σε θέση να καλύψει την ολοένα και μεγαλύτερη παραγωγή των ΑΠΕ.

Ως εκ τούτου, τίθεται το ερώτημα αν τα γειτονικά κράτη θα έχουν την απαιτούμενη ζήτηση για να αγοράσουν ελληνικό ρεύμα. Μια προσεκτική ματιά στις προβλέψεις των διαχειριστών των χωρών αυτών μας προσφέρει μια εικόνα για το τι θα φέρει το μέλλον.

Ξεκινώντας από την Ιταλία, η ζήτηση ήταν 320 TWh το 2022 και με βάση το δεκαετές σχέδιο ανάπτυξης της Terna, προβλέπεται να αυξηθεί σε 331-366 TWh το 2030 και σε 389-418 TWh το 2040.

Συγκριτικά, η ιταλική παραγωγή αναμένεται να βρεθεί στις 281-319 TWh το 2030 και 343-374 TWh το 2040. Κατ' επέκταση, προκύπτει ένα έλλειμμα που πρέπει να καλυφθεί με εισαγωγές.

Άλλωστε, πρόσφατα η ρυθμιστική αρχή έκανε λόγο για έλλειμμα περί τα 10 GW στις ώρες αιχμής το 2028, το οποίο θα αυξηθεί ακόμα παραπέρα στα 14 GW το 2033.

Στην περίπτωση της Βουλγαρίας η παραγωγή ρεύματος έφτανε τις 50,4 TWh το 2022 με εξαγωγές 12,2 TWh, οι οποίες όμως μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια.

Η πρόβλεψη για τη ζήτηση κάνει λόγο για 38-42 TWh το 2030 και στο απώτερο μέλλον 61 TWh το 2050.

Ο υπουργός ενέργειας, Αλεξάντερ Νικόλωφ, δήλωσε πρόσφατα ότι από καθαρός εξαγωγέας σε τεράστια κλίμακα, η Βουλγαρία έχει γίνει καθαρός εισαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας.

Από την άλλη, το βουλγαρικό ΕΣΕΚ αναφέρει ότι η χώρα θα διατηρήσει τον εξαγωγικό της χαρακτήρα ως το 2030 και ακόμη παραπέρα.

Οι αβεβαιότητες στην περίπτωση της Βουλγαρίας σχετίζονται με τη δυνατότητα κατασκευής νέων πυρηνικών μονάδων και ανάπτυξης των ΑΠΕ και του εθνικού δικτύου. Παράλληλα, οι λιγνιτικές μονάδες προορίζεται να αποσυρθούν κατά την περίοδο 2030-2035.

Μια ακόμη χώρα με ανάγκες για εισαγωγές είναι η Β. Μακεδονία, όπου το ισοζύγιο έδειξε πέρυσι καθαρές εισαγωγές 1,38 TWh.

Τέλος, στην Τουρκία η κατανάλωση το 2021 ήταν 331 TWh και αναμένεται να αυξηθεί κατά 27-40% το 2030. Στην περίπτωσή της, η παραγωγή προβλέπεται να καλύψει τις ανάγκες, αφού εκτιμάται ότι θα φτάσει τις 420-462 TWh.

Με βάση τα παραπάνω, προκύπτει ότι υπάρχουν δυνατότητες για εξαγωγή ρεύματος στην ευρύτερη περιοχή. Βεβαίως, τίθεται και το ερώτημα της ανταγωνιστικότητας και της τιμής του, καθώς οι διασυνδέσεις είναι ακριβές επενδύσεις.