Τα αιολικά πάρκα της Κεφαλλονιάς και οι πλημμύρες

Σε δύο συνεχή δημοσιεύματα της «ΑΥΓΗΣ» της Κυριακής με τίτλους «Η μόνη βοήθεια ήταν... ανεμογεννήτριες» και «Οι ανεμογεννήτριες πνίγουν την Κεφαλλονιά» ενοχοποιούνται τα αιολικά πάρκα της Κεφαλλονιάς και κυρίως το προς ολοκλήρωση έργο της ΔΕΗ Ανανεώσιμες στη θέση Ξερακιάς για τις τελευταίες πλημμύρες του "Ιανού" στην Αγία Ευφημία. Υιοθετώντας η εφημερίδα την παραπάνω στάση, φοβάμαι ότι αδικεί τόσο τη δημοσιογραφική της αξιοπιστία όσο και την ευαισθησία της σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.

Επειδή η “ΑΥΓΗ” έχει δώσει αγώνες για υπεύθυνη ενημέρωση και σοβαρή δημοσιογραφία, θεωρώ υποχρέωσή μου να εκθέσω τα δεδομένα σχετικά με τα αιολικά πάρκα στην Κεφαλλονιά και τις πρόσφατες πλημμύρες.

Η συσχέτιση της εγκατάστασης των αιολικών πάρκων με την πρόκληση πλημμυρικών φαινομένων έχει τόση σχέση με την επιστήμη όση και η αστρολογία. Η επιδείνωση των βίαιων καιρικών φαινομένων συνδέεται αποκλειστικά με την κλιματική αλλαγή, που έχει αρχίσει σταδιακά να εκδηλώνεται την τελευταία εικοσαετία. Η συνεπαγόμενη ένταση των πλημμυρών και της μεταφοράς μεγάλου όγκου φερτών υλικών αυξάνεται μη γραμμικά και επιφέρει, δυστυχώς, πολλαπλάσιες καταστροφές. Κατά συνέπεια, τα αποτελέσματα αυτών των φαινομένων είναι πρωτοφανή, ενώ κατασκευές που δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν πρόβλημα, τώρα πλήττονται και αυτές.

Στη περίπτωση της Κεφαλλονιάς, λόγω της υπερβόσκησης, τα βουνά της Πυλάρου (περιοχή Αγίας Ευφημίας) απογυμνώθηκαν από τα δάση που υπήρχαν παλιά (κυρίως πουρνάρια) και στις ημέρες μας αποτελούν πλέον μια κατεξοχήν κτηνοτροφική περιοχή. Ένα πρόβλημα που αναγνωρίζεται από όλους, αλλά είναι δύσκολο να ελεγχθεί.

Οι μεγάλες ποσότητες νερού που πέφτουν σε μια καταιγίδα συγκεντρώνονται στις κοίτες των χειμάρρων, όπου βρίσκουν τον δρόμο προς τη θάλασσα. Όταν οι κοίτες των χειμάρρων έχουν χτιστεί με σπίτια ή έχουν γεμίσει από μπάζα, όπως έγινε στο Νύφι και στην Αγία Ευφημία, οι καταστροφές είναι αναπόφευκτες.

Επομένως, για την προστασία από τις πλημμύρες θα πρέπει να αναζητηθούν λύσεις σε κατάλληλα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα, διαχείριση και διευθέτηση των χειμάρρων καθώς και σε δενδροφυτεύσεις, κάτι που δεν διεκδίκησε κανείς από όσους παρεμπόδισαν την εκφόρτωση του πλοίου στη Σάμη. Αντίθετα, υποστήριξαν ότι η λύση στο πρόβλημα είναι η απομάκρυνση και μη εγκατάσταση των ανεμογεννητριών.

Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, η ευαισθησία για τους πλημμυροπαθείς θα πρέπει να μην είναι επιλεκτική. Η παρουσίαση των προβλημάτων των πλημμυροπαθών στην Κεφαλλονιά δεν θα έπρεπε να περιορίζεται στην Αγία Ευφημία και να αγνοεί ότι μερικές δεκάδες χιλιόμετρα πιο πέρα η Άσσος και το Φισκάρδο υπέστησαν πολύ μεγαλύτερες καταστροφές. Όσοι έδωσαν τα στοιχεία αυτά για τα άρθρα της “ΑΥΓΗΣ” πιστεύω ότι σκόπιμα ξέχασαν τις δυο αυτές περιοχές, γιατί ανατρέπουν τη θεωρία τους ότι για τις πλημμύρες φταίνε τα αιολικά πάρκα, δεδομένου ότι σε αυτές τις περιοχές δεν υπάρχουν αιολικά πάρκα.

Επίσης, όσα αναφέρονται στα δύο άρθρα για την διαφωνία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη μαζική αντίθεση του λαού της περιοχής στην κατασκευή του αιολικού πάρκου της ΔΕΗΑΝ δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Πρώτα από όλα γιατί το έργο κατασκευάζεται στο διαμέρισμα των Διλινάτων του Δήμου Αργοστολίου, που είναι σύμφωνοι με την κατασκευή.

Αναφορικά με τον Δήμο Σάμης, στο λιμάνι του οποίου έδεσε το πλοίο που μετέφερε τις ανεμογεννήτριες, η πραγματικότητα είναι ότι οι αντιδρώντες εισέβαλαν στο Δημοτικό Συμβούλιο, δεν επέτρεψαν στους εκπροσώπους της ΔΕΗΑΝ που είχαν κληθεί από τον δήμαρχο να μιλήσουν και διέλυσαν τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για να μην ληφθεί καμία απόφαση. Δηλώνουν μάλιστα ότι δεν θα επιτρέψουν στο Δημοτικό Συμβούλιο να συνεδριάσει με τέτοιο θέμα, γιατί προφανώς προδικάζουν ότι η απόφαση δεν θα είναι σύμφωνη με τις απόψεις τους.

Ποιες να είναι άραγε οι απόψεις εκείνων που ηγούνται ενάντια στο έργο; Διατυπώθηκαν ξεκάθαρα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίου, όταν η επικεφαλής της παράταξης τους κ. Α. Μπαλού δήλωσε ότι «η κλιματική αλλαγή είναι μια συνωμοσία των μονοπωλίων για να ανοίξει ο δρόμος σε νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες».

Όσοι τάσσονται υπέρ της αιολικής ενέργειας θέλουν τα έργα να γίνονται με προδιαγραφές και προϋποθέσεις που δεν θα θίγουν το περιβάλλον, να είναι ουσιαστικοί οι έλεγχοι για την τήρηση των προδιαγραφών, να υπάρχει διάλογος με την τοπική κοινωνία και να πραγματοποιούνται αντισταθμιστικά έργα, από τα οποία οι κάτοικοι της περιοχής θα επωφελούνται άμεσα.

Το συγκεκριμένο έργο της ΔΕΗΑΝ αποτελεί θετικό παράδειγμα και πρότυπο κατασκευής. Δεν διαθέτει μόνο τις απαιτούμενες άδειες, ο όλος σχεδιασμός του στηρίχθηκε σε σοβαρά επεξεργασμένες μελέτες για τις οποίες κλήθηκαν οι τοπικοί φορείς να διατυπώσουν τις απόψεις τους. Πραγματοποιήθηκε πρόσθετη υδραυλική - υδρολογική μελέτη, η οποία στη συνέχεια ελέγχθηκε όχι μόνο από τις αρμόδιες υπηρεσίες αλλά και από ομάδα καθηγητών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, έχουν αναληφθεί σημαντικού κόστους αντισταθμιστικές παροχές (αντιπλημμυρικά έργα κ.ά.). Όλος αυτός ο σχεδιασμός θα μπορούσε ν’ αποτελέσει πρότυπη πρακτική για ανάλογα έργα στο μέλλον .

Οι διαμαρτυρόμενοι με το έργο απέφυγαν να προβάλουν συγκεκριμένες παρατηρήσεις και διαφωνίες στον διάλογο, παρ’ ότι ήταν ενημερωμένοι, και μόνο όταν ολοκληρώθηκαν τα έργα υποδομής και οι ανεμογεννήτριες έφτασαν στο νησί, δηλαδή όταν ήδη είχαν ξοδευτεί 15 εκατ. ευρώ, προχώρησαν στην παρεμπόδιση του έργου. Ποια εικόνα δίνεται σε οποιοδήποτε επενδυτή όταν βλέπει ένα πλήρως αδειοδοτημένο έργο να εμποδίζεται να υλοποιηθεί;

Η Ελλάδα είναι μια χώρα πολύ πλούσια σε ήλιο και αέρα. Τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας οφείλουμε να τις βλέπουμε όχι μόνο σαν εργαλείο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, αλλά και σαν βασικό πυλώνα προσέλκυσης ξένων επενδύσεων που η χώρα έχει ανάγκη. Ακόμα περισσότερο, η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια μπορεί να αποτελέσει βασικό εξαγωγικό προϊόν εφόσον γίνουν οι κατάλληλες επενδύσεις.

(Αυγή)

16 Νοεμβρίου 2020

energypress