Το κλίμα δεν χρειάζεται άλλες συνόδους.

Τείνει πια να γίνει ρουτίνα. Οταν ένας πολιτικός επιθυμεί να οργανώσει ένα επικοινωνιακό «happening», με εξασφαλισμένες «πιασάρικες» φωτογραφίες και μερικούς τίτλους σε φίλια μέσα, διοργανώνει μια σύνοδο, μια διάσκεψη, μια ημερίδα με τι άλλο θέμα; Φυσικά το κλίμα. Το φαινόμενο δεν είναι πια καινούριο και γι αυτό και έχει αρχίσει να μην πουλάει ακόμα και σε ΜΜΕ, που έχουν όλη την καλή διάθεση να «στηρίξουν την πρωτοβουλία».

Στο μεταξύ αυτό που ακούγεται σε τέτοιου είδους συναντήσεις είναι συνήθως ότι «πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να σταματήσουμε την κλιματική αλλαγή». Η οποία εσχάτως έγινε αποδεκτή και ως κλιματική κρίση. Aκόμα και η πρόεδρος της Κομισιόν στην ομιλία της αυτή την εβδομάδα για την «Κατάσταση της Ενωσης», παραδέχτηκε εμμέσως ότι συνήθως τα ωραία λόγια δεν ακολουθούνται από τις αντίστοιχες πράξεις, όταν για μια ακόμα φορά επαναλάμβανε ότι «είναι ώρα να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας».

Το κλίμα επιστρατεύτηκε και αυτή την Παρασκευή στην Αθήνα ως κεντρικό θέμα συζήτησης -μαζί με την ασφάλεια- για να δικαιολογήσει την σύναξη του EUMED9. Χωρίς να θέλει να αμφισβητήσει τις καλές προθέσεις των διοργανωτών ένας ουδέτερος παρατηρητής αναρωτιέται τι μπορεί να είναι αυτό, που θα προκύψει από την άφιξη οκτών ξένων ηγετών στην πρωτεύουσα για να συζητήσουν για περίπου δυόμιση «καθαρές» ώρες όλα αυτά τα ζητήματα. Δηλαδή αν δεν βρισκόντουσαν σήμερα στην Αθήνα και δεν προκαλούσαν ένα κυκλοφοριακό χάος, το οποίο παρεμπιπτόντως προκαλεί πολλαπλασιασμό της ημερήσιας επιβάρυνσης της ατμόσφαιρας σε ρύπους θα έμενε πίσω η υπόθεση του περιβάλλοντος; Τι ήταν αυτό που αποφάσισαν τώρα που βρέθηκαν από κοντά;

Η ουσία είναι μια. Το κλίμα δεν χρειάζεται συνόδους, ομιλίες, ευχές, υποσχέσεις. Αυτό που χρειάζεται είναι πράξεις, έργα, επενδύσεις, υποδομές. Και εκεί χωλαίνει η Ευρώπη. Εκεί καθυστερούν μια σειρά από χώρες, άλλες για λόγους πολιτικούς, άλλες για λόγους οικονομικούς ή και πρακτικούς και όλες μαζί γιατί πρέπει να πετύχουν αλλαγές νοοτροπίας. Πρώτα των πολιτικών και μετά των πολιτών.

Οσο οι πολίτες προσλαμβάνουν το πρόβλημα «κλίμα» ως μια καραμέλα για κάθε χρήση στα στόματα πολιτικών, η οποία εσχάτως αρχίζει να χρησιμοποιείται και ως άλλοθι για τη μείωση του εισοδήματος των ασθενέστερων οικονομικά, τόσο οι υποσχέσεις για αλλαγές θα παραμένουν στα χαρτιά. Και οι απανωτές σύνοδοι απλώς θα υπενθυμίζουν το πρόβλημα και θα αποκαλύπτουν την αδυναμία της πολιτικής να το αντιμετωπίσει στη ρίζα του.

17 Σεπτεμβρίου 2021

Euractiv