Βεβαιώσεις Παραγωγού: Άλμα στον κύκλο Φεβρουαρίου με αιτήσεις 3.196 Μεγαβάτ – Εκτιμήσεις για νέα ώθηση του κλάδου μέσω net-metering και «πράσινων» PPAs
Μετά το «φρένο» στις αιτήσεις για Βεβαίωση Παραγωγού ΑΠΕ, που έφερε στον κύκλο Οκτωβρίου η θέσπιση της εγγυητικής επιστολής των 35 χιλιάδων ευρώ/MW, σημαντική άνοδο παρουσίασαν τα αιτήματα που υποβλήθηκαν στον κύκλο Φεβρουαρίου, καθώς ανήλθαν σε 221 για την ανάπτυξη νέων «πράσινων» σταθμών ηλεκτροπαραγωγής συνολικής ισχύος 3.196 Μεγαβάτ.
Υπενθυμίζεται ότι στον κύκλο του Οκτωβρίου είχαν υποβληθεί 127 αιτήματα για έργα συνολικής ισχύος 960 Μεγαβάτ. Κάτι που σημαίνει ότι τον Φεβρουάριο έκανε το πρώτο αδειοδοτικό βήμα ένα «πράσινο» χαρτοφυλάκιο υπερτριπλάσιας ισχύος.
Από τα αιτήματα στον τελευταίο κύκλο, τα 73 αφορούν φωτοβολταϊκές μονάδες, συνολικής ισχύος 1.883 Μεγαβάτ. Στο χαρτοφυλάκιο αυτό, περιλαμβάνεται και μερικά εξαιρετικά μεγάλα πρότζεκτ, όπως ένα φωτοβολταϊκό 300 Μεγαβάτ στη Θεσσαλία και μία εγκατάσταση 250 Μεγαβάτ στη Στερεά Ελλάδα.
Με κριτήριο τόσο τον αριθμό των αιτημάτων όσο και τη συνολική ισχύ, η δεύτερη πολυπληθέστερη τεχνολογία ήταν η αιολική ενέργεια. Έτσι, τον Φεβρουάριο έκαναν το πρώτο αδειοδοτικό βήμα 70 έργα που αθροίζονται σε 1.118 Μεγαβάτ περίπου. Το μεγαλύτερο πρότζεκτ είναι ένα αιολικό ισχύος 315 Μεγαβάτ, που προορίζεται να εγκατασταθεί στην Πελοπόννησο, ενώ ακολουθεί ένα πρότζεκτ 147,5 Μεγαβάτ στην Ανατολική Μακεδονία – Θράκη.
Σημαντικό ήταν επίσης ο αριθμός των αιτήσεων για μικρά υδροηλεκτρικά έργα, ο οποίος άγγιξε τις 66, για σταθμούς συνολικής ισχύος 52,8 Μεγαβάτ. Το μεγαλύτερο έργο της κατηγορίας έχει ισχύ 3,5 Μεγαβάτ και προορίζεται για εγκατάσταση στη Δυτική Μακεδονία.
Ο κατάλογος των αιτημάτων που υποβλήθηκε τον Φεβρουάριο συμπληρώνεται από 7 αιτήσεις για υβριδικούς σταθμούς ΑΠΕ, συνολικής ισχύος 124 Μεγαβάτ, και 5 αιτήσεις για μονάδες βιομάζας και ισχύ 18,5 Μεγαβάτ. Τα μεγαλύτερα έργα από τις δύο κατηγορίες έχουν ισχύ 123,6 και 18,5 Μεγαβάτ, αντίστοιχα.
Αν και τα αιτήματα που υποβλήθηκαν τον Φεβρουάριο είναι αισθητά περισσότερα από τον κύκλο Οκτωβρίου, όπως είναι φυσικό απέχουν παρασάγγας από τον Κύκλο του Ιουνίου, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος πριν από την υποχρεωτική συνυποβολή της εγγυητικής 35 χιλιάδων ευρώ/MW. Τότε, είχαν κατατεθεί 43 αιτήσεις για μονάδες συνολικής ισχύος 17,45 Γιγαβάτ.
Όπως σημειώνουν παράγοντες του κλάδου, η έναρξη εφαρμογής της εγγυητικής επιστολής αποκλείει το ενδεχόμενο η αύξηση των αιτημάτων στον πρόσφατο κύκλο να οφείλεται στην επανάκαμψη των «αιτήσεων ευκαιρίας», όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Αντίθετα, υποδηλώνει τη διεύρυνση του επενδυτικού ενδιαφέροντος για την υλοποίηση νέων έργων, καθώς το υψηλό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας αρχίζει να «βάζει στην εξίσωση» και άλλες μορφές αξιοποίησης, πέρα από την ένταξη σε καθεστώς λειτουργικής ενίσχυσης.
Μία τέτοια μορφή είναι οι εφαρμογές net-metering σε επιχειρήσεις, με τη ζήτηση των ελληνικών εταιρειών, σύμφωνα με πληροφορίες να έχει εκτιναχθεί κατακόρυφα το τελευταίο διάστημα, στην προσπάθειά τους να περιορίσουν το ενεργειακό τους κόστος. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις πρόκειται για επιχειρήσεις με αρκετά σημαντικές ενεργειακές ανάγκες, οι οποίες επομένως αφορούν συστήματα φωτοβολταϊκών άνω του 1 Μεγαβάτ.
Την ίδια στιγμή, αν και ακόμη η αγορά των «πράσινων» PPAs δεν έχει ουσιαστικά εκκινήσει στη χώρα μας, εκτιμάται πως η ενεργειακή κρίση θα επιταχύνει τις εξελίξεις – με τη συνδρομή πιθανότατα στην πορεία του μοντέλου Green Pool, στην περίπτωση που αυτό πάρει το «πράσινο φως» της Κομισιόν. Ως συνέπεια η τάση αυτή, για τους developer που αναπτύσσουν πρότζεκτ μεγάλης ισχύος, σημαίνει πως αρχίζει να διαφαίνεται ότι σύντομα η κατακύρωση τιμών αναφοράς δεν θα αποτελεί τη μοναδική λύση για τα έργα τους, δημιουργώντας επομένως την προοπτική διεύρυνσης του υπό ανάπτυξη χαρτοφυλακίου τους.
Μάλιστα, οι δύο αυτές τάσεις αναμένεται να ενισχυθούν το αμέσως επόμενο διάστημα, καθώς η Κομισιόν σχεδιάζει να διευρύνει την αξιοποίησή τους, με σκοπό την απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. Γεγονός που εξηγεί γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες, μεγάλοι εγχώριοι developer συνεχίζουν και αυτή τη στιγμή τις αθρόες παραγγελίες εξοπλισμού, παρά την αύξηση του κόστους αλλά και τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα.
