WindEurope: Η ενεργειακή μετάβαση και το REPower EU συμβαδίζουν με την προστασία του περιβάλλοντος - Πως τα αιολικά βοηθούν τη βιοποικιλότητα
Το σχέδιο REPower EU που παρουσίασε η Κομισιόν θέτει μια σειρά από λεπτομερή μέτρα για απεξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια και για επιτάχυνση των ΑΠΕ. Όπως επισημαίνει ο σύνδεσμος WindEurope σε ανακοίνωσή του, το σχέδιο αντιμετωπίζει τις στενωπούς στην αδειοδότηση των ΑΠΕ, όμως η επιτάχυνση των αιολικών και φωτοβολταϊκών δε σημαίνει ταυτόχρονα υποβάθμιση της περιβαλλοντικής προστασίας.
Ο σύνδεσμος σημειώνει ότι ως το 2050 η αιολική ενέργεια προβλέπεται να φτάσει το 50% της ευρωπαϊκής ηλεκτροπαραγωγής και έως το 2030 οι εγκαταστάσεις αναμένεται να φτάσουν τα 510 γιγαβάτ από 190 σήμερα.
Αυτή τη στιγμή η Ε.Ε. κατασκευάζει μόνο τις μισές ανεμογεννήτριες που χρειάζονται για τον παραπάνω στόχο και το βασικό πρόβλημα είναι η αργή και περίπλοκη αδειοδοτική διαδικασία. Το REPower EU επιχειρεί να δώσει λύση μεταξύ άλλων βαπτίζοντας τις ΑΠΕ ως έργα υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος. Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη-μέλη θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τις ΑΠΕ με αυτό τον τρόπο και να τους δίνουν προτεραιότητα στις περιπτώσεις που δεν έχουν αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον που δεν μπορούν να αντισταθμιστούν.
Παράλληλα, ο WindEurope υποστηρίζει ότι η ταχύτερη και απλούστερη αδειοδότηση είναι θετική για το περιβάλλον. Ο άνεμος είναι μια καθαρή, ανανεώσιμη και τοπικά διαθέσιμη πηγή ενέργειας. Οι απαιτήσεις σε νερό είναι σχεδόν μηδενικές και οι ανεμογεννήτριες δεν εκλύουν αέρια του θερμοκηπίου ούτε άλλους ρύπους. Οι εκπομπές CO2 που σχετίζονται με την κατασκευή, μεταφορά, λειτουργία και αποσυναρμολόγηση των ανεμογεννητριών "αποπληρώνονται" μέσα σε λιγότερο από ένα έτος λειτουργίας. Περισσότερος άνεμος μας προσφέρει μια καλύτερη πιθανότητα αποτροπής των πιθανώς καταστροφικών επιδράσεων της κλιματικής αλλαγής στη φύση και τη βιοποικιλότητα.
Πως όμως επηρεάζουν οι ανεμογεννήτριες το φυσικό περιβάλλον; Όπως πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες, οι ανεμογεννήτριες επηρεάζουν τα τοπικά υποσυστήματα, τη χλωρίδα και την πανίδα. Ο κλάδος πραγματοποιεί τεράστιες προσπάθειες για παρακολούθηση και ελαχιστοποίηση των επιδράσεων αυτών. Οι εταιρείες ακολουθούν μια ξεκάθαρη ιεραρχεία μέτρων: Οι επιδράσεις αποφεύγονται όπου είναι εφικτό, μειώνονται, αποτρέπονται και αντισταθμίζονται.
Το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα είναι η χωροθεσία και ο σχεδιασμός των ανεμογεννητριών. Η κατάλληλη χωροθέτηση και σχεδιασμός μειώνουν έντονα την έκταση και ένταση των επιδράσεων. Πριν την κατασκευή, όλα τα έργα αξιολογούνται μέσω μιας αυστηρής ανεξάρτησης διαδικασίας. Οι εταιρείες καταρτίζουν λεπτομερείς περιβαλλοντικές μελέτες για να εντοπίσουν όλες τις διάφορες επιδράσεις των έργων τους και συνεχίζουν να τις παρακολουθούν κατά τη λειτουργία.
Η ίδια η κατασκευή μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στην άγρια ζωή, αλλά είνα προσωρινές και ο κλάδος έχει τα μέσα για να τις περιορίσει. Για παράδειγμα, στα υπεράκτια αιολικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν "κουρτίνες από φυσαλλίδες" και άλλα μέσα για μείωση της ηχορρύπανσης από την εγκατάσταση που μειώνει τις διαταραχές για τα θαλάσσια ζώα.
Μόλις εγκατασταθούν, τα αιολικά παραμένουν σταθερά για πολλά χρόνια. Στα υπεράκτια πάρκα δεν μπορεί να λάβουν χώρα εργασίες που διαταράσσουν τον πυθμένα και έτσι προστατεύεται ώστε να επανέλθει. Επίσης, τα θεμέλια των θαλάσσιων ανεμογεννητριών λειτουργούν ως τεχνητοί ύφαλοι για τη θαλάσσια ζωή. Η καθεμία μπορεί να υποστηρίξει έως 4 τόνους οστρακοειδών που προσελκύουν άλλα είδη, όπως ψάρια και θαλάσσια θηλαστικά. Οι εταιρείες λαμβάνουν και επιπλέον μέτρα όταν χρειάζεται για προστασία της βιοποικιλότητας. Χρησιμοποιούν τεχνολογία για ανίχνευση και αποφυγή πουλιών και νυκτερίδων και σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται ακόμα και παύση της ανεμογεννήτριας.
Οι ανεμογεννήτριες μπορούν επίσης να έχουν οφέλη για το τοπικό περιβάλλον και να στηρίξουν τη βιοποικιλότητα. Τα χερσαία πάρκα μπορούν να αποτελέσουν καταφύγια repγια τις μέλισσες και άλλα έντομα. Τα υπεράκτια πάρκα μπορούν να βοηθήσουν τη θαλάσσια ζωή, όπως γίνεται με τα στρείδια στην Ολλανδία.
Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας που χρειαζόμαστε για να πετύχουμε τους κλιματικούς στόχους και να ενισχύσουμε την ενεργειακή ασφάλεια συμβαδίζει με την προστασία της φύσης. Και τα δύο είναι αμοιβαίως επωφελή. Κατ΄ επέκταση, είναι σημαντικό να υπάρχει μια καλή ισορροπία ανάμεσα σε αυτές τις παράλληλες κατευθύνσεις του δημοσίου συμφέροντος. Ο κλάδος των αιολικών είναι αφιερωμένος στην βιοποικιλότητα και συνεργάζεται με την κοινωνία, τις αρχές και την επιστημονική κοινότητα προς αυτή την κατεύθυνση.
Για παράδειγμα, συνεργάζεται με περιβαλλοντικές οργανώσεις και τους διαχειριστές στα πλαίσια της Υπεράκτιας Συμμαχίας για την Ενέργεια και τη Φύση (OCeaN) για να βοηθήσει τις κυβερνήσεις να πετύχουν τους κλιματικούς και ενεργειακούς στόχους εξασφαλίζοντας παράλληλα την επιτυχία των στρατηγικών περιβαλλοντικής προστασίας και βιοποικιλότητας.
